RELEASE ATHENS 2019 AFTERMATH

Όταν ανακοίνωθηκε οτι φέτος το Release Athens θα φέρει στην Αθήνα τους Manowar προκειμένου να δώσουν τη Final Battle μπροστά στο Ελληνικό κοινό (έτσι νομίζαμε τότε οτι θα είναι final μη κοιτάς που το αφεντικό μετά το γύρισε) η πρώτη μου σκέψη ήταν, ωπ! πόντος για το Release στο Rockwave για να δούμε θα μπορέσει να ανταποδώσει το γκολάκι;

Δεν είμαι σίγουρη αν λίγο μετά η σχεδόν ταυτοχρονα ανακοίνωσαν οτι θα φέρουν και τους Disturbed για πρώτη φορά στην Ελλάδα... Ωωωωωω! Δύσκολο να το γυρίσει τώρα το παιχνίδι αδερφέ γιατί έπιασε και τους μοντέρνους, έπιασε και τους τίμιούς! Και ακολουθούν ανακοινώσεις σε Clutch και Alice In Chains και έχουν πάρει το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο. Μην μένουμε όμως στις ανακοινώσεις και πάμε στο προκείμενο. Εγώ παρακολούθησα τους Manowar και Disturbed και αναφέρομαι προσωρινά μόνο στους headliner χωρίς πρόθεση να υποβιβάσω τα συγκροτήματα που ολοκλήρωναν το billing. Δεν θα πω πολλές λεπτομέρειες γιατί για μέρες μετά τις δύο συναυλίες βαρέθηκα να διαβάζω λογίδρια στην αρχική μου στο facebook με αναλύσεις επι αναλύσεων για το πως είδε και άκουσε καθένας το live.

Photo Credit Pero Lakanen (C) 2019 MAGIC CIRCLE ENTERTAINMENT

Manowar. Δεν είναι η νούμερο ένα μπάντα στην Playlist μου και αν ήξερα οτι δεν θα ήταν η τελευταία τους συναυλία μπορεί και να μην είχα πάρει το εισιτήριο. Δεν είχα ιδιάιτερες προσδοκίες και ήταν η δεύτερη φορά που θα τους έβλεπα, με πρώτη εκείνη την επική του March Metal Day (2007 αν δεν με απατά η μνήμη μου) με εκείνο το φοβερό σετλιστ. Φτάσαμε στο χώρο και παρκάραμε απ’έξω! Μπήκαμε αβασάνιστα στο χώρο της συνυαλίας που από άποψης χωροταξίας ήταν λειτουργικότατος και όταν είδα τους νιπτήρες έξω από τις τουαλέτες λύγισα! Βρε σατανάδες Release Athens μας κακομαθαίνετε! Τι πολιτισμός; Μόνο δύο πράγματα θέλουν προσοχή, μια ψηλότερη σκηνη για εμάς τους κοντούς και λίγο περισσότερη μελέτη στον ήχο για να καλύπτεται καλύτερα ο χώρος.

Photo Credit Pero Lakanen (C) 2019 MAGIC CIRCLE ENTERTAINMENT

Είδαμε τους Rhapsody Of Fire και υπομέναμε τη ζέστη και την αναμονή για την ώρα τον Manowar. Εγώ προσωπικά όταν βγήκαν στη σκηνή ξέχασα τα πάντα. Μια μπάντα ακούραστη να παίζει σα καλολαδομένη μηχανή το ένα τραγούδι μετά το άλλο, χωρίς να σταματούν. Ένας τραγουδιστής από άλλο πλανήτη και θα το ξαναπω γιατί γνώμη μου είναι και παίρνω την ευθύνη, "είναι ο Adams και όλοι οι υπόλοιποι"! Οκ το σετ δεν είχε το Defender και το Heart of steel και μπορεί να έκανε λάθη ο κιθαρίστας και ο drummer όμως η ατμόσφαιρα που δημιούργησε η μπάντα εκείνο το βράδυ ήταν τόσο υπερβατική που πραγματικά πρέπει να είσαι μίζερος για να ψάξεις να βρεις αρνητικά. Εγώ είμαι η πρώτη που τους κοροιδεύω για το baby oil και τα γούνινα σωβρακάκια αλλά με αυτή την εμφάνιση απέδειξαν οτι είναι αφεντικά! Και να σου υποδείξω και κάτι που δεν το έχεις σκεφτεί για τους Manowar για να το αναγνωρίσεις... όλη η μεταλλικη σκηνή έχει δύο χειρονομίες, τα devilhorns του Dio και τα χέρια που ενώνουν οι Manowarriors όταν παρακολουθούν συναυλία ή ακούν Manowar… Το είχες σκεφτεί αυτό; Μετράει σε κάτι ε;

12.000 άτομα ήμασταν εκείνο το βράδυ στην πλατεία νερού (και απορώ πραγματικά με αυτούς που ήρθαν μόνο και μόνο για να έχουν να λένε) και σε περίπου μια ώρα είχαμε βγει από το χώρο στάθμευσης... άλλος ένας πόντος στο τσεπάκι του Release που δεν κάναμε 666 ώρες να φύγουμε από το χώρο.

Photo Credit Release Athens

Clutch και Alice In Chains δεν πήγα η ίδια αλλά από ότι μάθαμε η εμπειρία ήταν εξίσου ευχάριστη με τα προβλεπόμενα παράπονα βέβαιως βεβαίως. Επόμενο ραντεβού για μένα στην πλατεία νερού ήταν στις 30 Ιουνίου και αυτή τη φορά παρακολούθησα λίγο από τους δικούς μας Need που με την τεχνική τους αρτιότητα έκλεψαν τις εντυπώσεις. Επόμενοι στη σκηνή του σχεδον γεμάτου χώρου οι SixForNine παρουσιάζοντας για πρώτη φορά υλικό από το δεύτερο άλμπουμ τους Parallel Universe που αναμένεται 4 Αυγούστου. Δεμένοι και με ελάχιστες αμήχανες στιγμές κέρδισαν το κοινό και αστειεύτηκαν «ρε σεις και εμείς για Anthrax ήρθαμε». Και όταν ήρθε η στιγμή για τους Anthrax δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία για το ποιος είχε πάει για να κοπανηθεί. Φωτιά στο πιτ με τα Pyro να γυρίζουν και αυτά στο ρυθμό και το ξύλο να δίνει και να παίρνει. Να πούμε και μια αλήθεια όμως που δεν διάβασα πουθενά γιατί όλοι οι νοσταλγοί έγραφαν διθυράμβους για το πόσο καλοί ήταν οι Anthrax και πόσο κακοί ήταν οι Disturbed; Στους Anthrax ακούγατε καλά μεταλομουτρίνια μου; Εγώ δεν άκουγα!! Δεν καταλάβαινα τα τραγούδια γιατί αυτό που ξεχάσαμε να πούμε από την αρχή είναι οτι εκείνη τη μέρα ο αέρας φυσούσε διαβολεμένα! Ένας παράγοντας επιπλέον για τον κακό ήχο. Φυσικά οι Athrax σα γνήσια μηχανή του πολέμου βγήκαν στη σκηνή πάτησαν το γκάζι και δεν σταμάτησαν μέχρι το τέλος. Εν αντιθέση με τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα Disturbed. Το ύφος του συγκροτήματος στηρίζεται αρκετά στην τεχνολογία και με τον αέρα να φυσάει ακτάπαυστα ο ήχος χανόταν σε σημείο να σε αφήνει με την προσμονή. Γιατί κακά τα ψέματα είχα μεγάλες προσδοκίες. Ο τρόπος που διαχειρίστηκαν το σετ, με τις μπαλάντες να απονευρώνουν το σετ στη μέση, και τον David Draiman να μιλάει περισσότερο από το DeMaio, εμένα προσωπικά δεν με κέρδισαν. Από κάποιο σημείο και μετά δε η κούραση ήταν εμφανής στον frontman των Αμερικανών. Το τελικό πρόσιμο της εμφάνισης... μάλλον με νευρίασαν. Μάλλον περίμενα κάτι περισσότερο και δεν το έδωσαν, και θα μου πεις τότε γιατί όχι απογοήτευση; Γιατί θεωρώ οτι κάνανε συντήρηση δυνάμεων και δεν έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους όπως μου έλεγε και ο φανατικός Disturbedάκιας φίλος μου.

Ωστόσο το γενικό πρόσιμο από όλο το Release είναι ένα τεράστιο χαμόγελο. Η καλή οργάνωση, και η ατμόσφαιρα του φεστιβάλ είχε αυτό τον παράγοντα που σε κάνει να χαλάρωνεις, να κάνεις πλάκα, να ακούς τη μουσική, να πίνεις λίγο παραπάνω, να συγχωρείς τα τεχνικά ατοπήματα εδώ και εκεί και να ψηφίζεις Release και πάλι release! Μια αληθινή γιορτή της μουσικής σε ένα προσβάσιμο φιλόξενο χώρο που σε κερδίζει χωρίς πολλά πολλά. Ένα πράγμα θα ζητούσα μόνο – ο γνωστός πόνος της κοντής βλέπεις – δώστε λίγο ύψος στη σκηνή και τις οθόνες. Και επειδή ο καλός ήχος θα απογειώσει την εμπειρία του φεστιβάλ, φροντίστε για μια καλύτερη μελέτη για να μας πορώσετε ακόμη περισσότερο...

Until next time…

Έλενα Μιχαηλίδου

Υ.Γ. Όχι δεν είμαστε χορηγοί επικοινωνίας πληρώσαμε κανονικά τα εισιτήρια μας.