Ο ΠΙΟ ΕΠΙΚΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΠΟΤΕ.ΣΕ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥΣ.Όταν ουρλιάζει Fiiiiiire στη μέση του Shores in Flames και ο κιθαριστικός χάμος που ακολουθεί ρε γμτ δεν υπάρχει καμμιά απέρριτη στιγμή ή στίχος ή fx.(κοράκια,κεραυνοί,θάλασσα,φωτιά,καμπάνες).Στίχοι-πιο επικοί,δεν γίνεται.Και μην ακούω-διαβάζω για φάλτσα φωνητικά.Δεν χρειάζεται να ακούγονται όλοι σαν τον Tate.Προσθέτει ο τρόπος που τραγουδά στην επικούρα.Σαν να μην έχεις ενα τραγουδιστή μπροστά σου,αλλά ενα τυχαίο Βίκιγκ-πολεμιστή πριν φύγει που απευθύνεται σε δικούς του ανθρώπους,Θεούς,Πατρίδα.Μαγεξώφυλλο-πίνακας ζωγραφικής του Sir Frank Dicksee με τον τίτλο ’’A Viking’s Last Journey που ταιριάζει άψογα με τους στίχους του Valhalla (Layed in a ship of Oak,On final sail to Fate,Steel is At Side,Drifting to the open Gates Of Valhalla).Το καρφωτικό ντραμινγκ του baptised σε συνδυασμό με τα backround πολυφωνικά Fire and Ice την ώρα που ο Quorthron φτύνει λέξεις και εκφράσεις.Πραγματικός σεβασμός στο πρόσωπο του.Νιώθεις λές και είσαι γύρω απο μια φωτιά και βλέπεις-ζείς αυτά που σου διηγείται.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n
