Manifestic - Anonymous Souls

Καλά είναι τα κλασικά μας heavy/power ακούσματα, αλλά μέσα σε μια χρονιά πάντα πρέπει να ψάχνουμε για έναν καλό thrash δίσκο που θα μας μεταφέρει στο 1983, τότε που το thrash έσκαγε σα βόμβα και με την ορμή του συμπαρέσυρε τους πάντες. Τότε που οι πιτσιρικάδες διψούσαν για γρήγορο metal, βασιζόμενοι όμως στις αρχές του κλασικού heavy metal ήχου.

Το thrash βέβαια στις μέρες μας έχει σχεδόν εξαντλήσει τις ιδέες του, και το μόνο που περιμένουμε από μια μπάντα του είδους είναι να παίζει με όρεξη και όσο περισσότερη έμπνευση και φρεσκάδα μπορεί, ώστε να μη νιώθει ο ακροατής ότι ακούει για μια ακόμη φορά τα ίδια και τα ίδια. Οι νέες κυκλοφορίες των μεγάλων ονομάτων (όσα έχουν απομείνει) δε συγκινούν ιδιαίτερα τους παλιούς οπαδούς, αφού μοιάζουν με χιλιοστή επανάληψη ή τα νέα στοιχεία που πάνε να βάλουν δεν ταιριάζουν και πολύ στον ήχο τους. 

Οι Manifestic είναι μια γερμανική thrash μπάντα που σχηματίστηκε το 2012 και το “Anonymous Souls” είναι η πρώτη τους δισκογραφική προσπάθεια. Από το πρώτο κιόλας τραγούδι σε παρασύρουν με το γρήγορο, κλασικό thrash τους, που όμως έχει σύγχρονο και πολύ καθαρό ήχο. Είναι γρήγοροι και επιθετικοί όσο πρέπει, λαμβάνοντας υπόψιν τους την εποχή που ζούμε και τα χρόνια που έχουν προηγηθεί στο thrash για να μην ακουστούν κουραστικοί. Οι κιθάρες, ο όγκος και η ταχύτητα δεν πνίγουν τα τραγούδια και δε βγάζουν αυτή την υπερβολή που υπήρχε σε πολλά συγκροτήματα και δίσκους του είδους.

Πέρα όμως από τις γρήγορες ταχύτητες (το βασικό στοιχείο του thrash) που είναι πολύ ισορροπημένες, το συγκρότημα εμπλουτίζει τον ήχο του με ωραίες μελωδίες και μπόλικα καταπληκτικά τεχνικά περάσματα, που κάνουν το άκουσμα του δίσκου ακόμα πιο τέλειο. Επίσης τα φωνητικά είναι πολύ δυναμικά, με τέλεια επιθετική και καθαρή προφορά που εκτοξεύει τα κομμάτια σε πολύ υψηλό επίπεδο. Στα περισσότερα τραγούδια είναι τα κλασικά thrash φωνητικά, ενώ σε άλλα, όπως το ομώνυμο, ίσως θυμίσουν μέχρι και πρώιμο death metal.

Η πρώτη προσπάθεια αυτού του νέου συγκροτήματος είναι συγκλονιστική. Καταφέρνουν και γυρίζουν το χρόνο πίσω με τον καλύτερο και πιο ώριμο τρόπο. Ένας αφοσιωμένος οπαδός όλων των περιόδων του thrash, από τα “χύμα” πρώτα χρόνια μέχρι τις πιο τεχνικές μέρες του, θα πάθει ζημιά με αυτόν τον δίσκο.

Γιώργος Πετρουλάκης