Iron Maiden - The X Factor

Kατά τη διάρκεια της περιοδείας για το “Fear of the Dark”, άρχισαν να γράφονται οι πρώτες φήμες ότι o Bruce Dickinson θέλει να φύγει από τους Iron Maiden. Οι οπαδοί παθαίνουν ένα από τα μεγαλύτερα σοκ στην ιστορία του metal, λες και πέθανε κάποιος συγγενής τους. Λίγο αργότερα, ανακοινώνεται επίσημα ότι ο τραγουδιστής έφυγε από το συγκρότημα, και οι Iron Maiden αρχίζουν δαιδαλώδεις ακροάσεις για νέο τραγουδιστή, και όλοι αναρωτιούνται για το καινούργιο μέλος της μπάντας και το μέλλον του συγκρότηματος.

Ο Dickinson εν τω μεταξύ κυκλοφορεί το μετριότατο “Balls to Picasso”, και κάπως οι οπαδοί ηρεμούν αφού βλέπουν ότι όντως ήθελε να κινηθεί σε πιο rock δρόμους, και η σύμπραξη με τη μπάντα θα ήταν πράγματι αδύνατη. Κάπου εκεί ανακοινώνεται ο Blaze Bayley των Wolfsbane ως ο νέος τραγουδιστής των Iron Maiden, και στις αρχές Οκτώβρη κυκλοφορεί το περιβόητο “The X Factor”.

Το δράμα συνεχίζεται με οπαδούς και δημοσιογράφους να λένε ότι δεν έχει καλή φωνή και ότι γκαρίζει, ότι οι Iron Maiden μαλάκωσαν, τα τραγούδια είναι unplugged ή μπαλάντες (!) και τελικά το “The X Factor” ψηφίζεται ο χειρότερος δίσκος της χρονιάς. Τελικά ισχύουν όλα αυτά;

Το “The X Factor” στέκεται επάξια δίπλα στο “Piece of Mind” και το “Seventh Son of a Seventh Son”. Eίναι από τους πιο πλούσιους, πιο διαφορετικούς δίσκους των Iron Maiden και με τεράστια διαφορά η πιο ώριμη κυκλοφορία τους. Ο δίσκος είναι φτιαγμένος για να αναδείξει μια διαφορετική, πιο δραματική διάθεση που είχε τότε το συγκρότημα, και η δυνατή φωνή του Blaze Bayley, που προκαλεί ανατριχίλα σχεδόν σε όλα τα κομμάτια, ήταν απλά το καλύτερο μέσο για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Η μουσική των Maiden για πρώτη φορά βγάζει μια έντονη μελαγχολία, και όντως δεν είναι γρήγορη, αλλά αυτό είναι και το μαγικό στοιχείο του δίσκου.

Το άλμπουμ καταπιάνεται με τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου, το κενό που αφήνει ο πόλεμος, τη συνειδητοποίηση της αλήθειας, την αναζήτηση δικαιοσύνης, καθώς και τις αμαρτίες, τα λάθη και τις τύψεις  που κυνηγούν μια ολόκληρη ζωή έναν σκεπτόμενο άνθρωπο.  Όλα αυτά πλαισιωμένα από μια επική, μελαγχολική, σκοτεινή, χαμηλών τόνων μουσική που αναδεικνύει τη σοβαρότητα του εγχειρήματος.

Οι Iron Μaiden του 1995 δείχνoυν το πιο ώριμο, σοβαρό και συγκροτημένο πρόσωπό τους, με τα περισσότερα κομμάτια να αρχίζουν με ακουστικές εισαγωγές, και να εξελίσσονται σαν μικρές ιστορίες σιγά-σιγά σε ύμνους, κάτι που μόνο οι Maiden εκείνης της εποχής μπορούσαν να κάνουν. Οι οπαδοί για μια ακόμη φορά, όμως ήθελαν το The Trooper No 2 ή το Fear of the Dark No 2, και τα σόλο στο πιάτο, και έτσι ο δίσκος αδικήθηκε κατάφωρα.

Το “The X Factor” αφήνει πίσω του όλα αυτά, και μοιάζει σαν ένα βιβλίο ή μια ταινία που προσπαθεί να εισβάλει στο μυαλό και την ψυχή του οπαδού, και να την αναταράξει με τις αλήθειες και τις σκέψεις που του παρουσιάζει. Και η μουσική πάντα εκεί, πιο δραματική από ποτέ αυτή τη φορά,  να συντροφεύει τον ακροατή σε αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας και ωριμότητας.

Ο Steve Harris εκείνη την περίοδο προδώθηκε από έναν άνθρωπο που τον είχε για χρόνια συνοδοιπόρο του στο συγκρότημα, πέρασε ένα δύσκολο διαζύγιο με την τότε γυναίκα του, και όλη η θλίψη του, αλλά και η αναθεωρημένη φιλοσοφία του, βγήκε στον δέκατο δίσκο των Iron Μaiden.

Το “The X Factor” κρύβει όλη τη μαγεία και την ειλικρίνεια που είχαν τότε οι Iron Maiden. Tα πάντα σε αυτόν τον δίσκο δηλώνουν “τιμιότητα”. Ο Blaze ήταν τρακαρισμένος σαν μικρό παιδί που ξαφνικά του προσφέρεται ο κόσμος, αλλά έτσι ακριβώς έπρεπε να’ναι – όλοι οι Maiden στην πιο απλή, ειλικρινή, ευάλωτη και πιο ανθρώπινη στιγμή τους.

Το άλμπουμ αυτό των Iron Maiden απέδειξε πόσο επιφανειακά βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου τη μουσική. Αλλά και πόσο έτοιμος είναι ο κόσμος να κατασπαράξει έναν άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή δε δέχεται να αντικατασταθούν τα παλιά του πρότυπα και εικόνες.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 γράφτηκε ένα από τα ωριμότερα, σοβαρότερα και ποιοτικότερα κεφάλαια του βιβλίου που λέγεται heavy metal. O ακροατής που νιώθει ότι μεγαλώνει μαζί με το heavy metal, και όχι ότι μένει για πάντα έφηβος μαζί με αυτό, θα βρει στο “The X Factor”, τόση συντροφικότητα και κατανόηση, που ούτε σε συνάθρωπό του δεν πρόκειται να γνωρίσει.

“In the house of my soul
In rooms of ugliness and cold
Memories locked away
All the doubts and fears I never faced”   

Γιώργος “Iron Maiden” Πετρουλάκης