FirstBourne - Pick up the Torch

Οι FirstBourne είναι από τη Βοστώνη των ΗΠΑ, το “Pick up the Torch” είναι το 2 ο άλμπουμ
τους, ενώ το ντεμπούτο τους είχε κυκλοφορήσει το 2016. Αυτό που κάνει τον δίσκο
ιδιαίτερο, είναι πως το συγκρότημα επανηχογράφησε τα περισσότερα κομμάτια του
πρώτου δίσκου που είχαν γυναικεία φωνητικά, με τον νέο τραγουδιστή Ian Raposa, αλλά
έβαλαν και μπόλικες νέες συνθέσεις.

Η μουσική της μπάντας είναι πολύ κοντά στον Yngwie Malmsteen εποχής “Trilogy”, έως και
τους δίσκους που έβγαλε ο Σουηδός στα 90’s. Φαίνεται η επιρροή και από τη διασκευή στο
“Rising Force” – λίγο υποτονική αλλά καλή. Υπάρχουν επίσης και πολλά στοιχεία από την
neo-classical metal σκηνή τύπου Royal Hunt. Aκόμη και τα φωνητικά θυμίζουν κάπως τον
Mike Vescrera και τον John West.

Ο δίσκος κρίνεται ως πολύ καλός και ένας οπαδός του μελωδικού power/συμφωνικού/νεο-
κλασικού metal θα μείνει ικανοποιημένος, και τα πολλά κομμάτια δεν θα τον κουράσουν.
Το συγκρότημα δεν αντιγράφει τις επιρροές του, οι μελωδίες του και τα ρεφρέν του (το
άλφα και το ωμέγα σε αυτό το είδος) είναι πολύ καλά, και ο ακροατής θα σιγοτραγουδήσει
πολλά κομμάτια του δίσκου.

Τα αντρικά φωνητικά πάνε πολύ περισσότερο στη μουσική του συγκροτήματος, και αν και
φαίνεται ότι το συγκρότημα τα παρά-στοίβαξε όλα μαζί, παλιά και νέα κομμάτια, τελικά ο
δίσκος ακούγεται άνετα, τουλάχιστον από έναν αφοσιωμένο οπαδό του συγκεκριμένου
ιδιώματος. Οι πιο ουδέτεροι οπαδοί ίσως κουραστούν, αλλά αξίζει να του δώσουν μια
ευκαιρία γιατί κομμάτια σαν τα “Ηοme”, “Truth of the Lion”, “New Tomorrow”, “For Now”,
“Spinning Out” , “Pick up the Torch”, αλλά και οι μπαλάντες “When Morning Breaks” και
“My Choices” (φοβερή μπαλάντα) είναι πραγματικά εξαίσια.

Τέλος, ως προς τη διαχρονικότητα, το μεγάλο θέμα πολλών κυκλοφοριών, ο δίσκος γενικά
βρίσκεται σε μεσαία επίπεδα, αλλά οι αμετανόητοι οπαδοί του Malmsteen, των Royal Hunt
και του Axel Rudi Pell, μάλλον θα “κολλήσουν” για κάμποσο καιρό με τον δίσκο.

Γιώργος Πετρουλάκης