Impiety - Versus All Gods

Οι Impiety είναι μια από τις παλιότερες μπάντες της Σιγκαπούρης που μας κολάζει εδώ και 30 χρόνια με τις άπειρες κυκλοφορίες της. Οι Ασιάτες ξέρουν να παραδίδουν ασυμβίβαστο, αστραπιαίο black/death metal που ξερνοβολάει φωτιές. Πάντοτε συχνά πυκνά μας έδιναν ολοκληρωμένους δίσκους αλλά αυτή τη φορά ο τελευταίος δίσκος τους χρονολογείται πίσω στο 2012 με τίτλο ‘’ Ravage & Conquer’’ και η αλήθεια είναι ότι είχαν βαλτώσει αρκετά. Όχι, οι Impiety δεν είχα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια τα τελευταία χρόνια. Σπλιτάκια, ep, live, videos, συλλογές και διάφορα άλλα καλούδια μας έψαχναν για να τα ακούσουμε. Επίσης στην μπάντα είχαμε αλλαγές με δυο νέους κιθαρίστες να βρίσκονται στη μπάντα μαζί με τους Shyaithan και Dizazter. Ο νέος δίσκος ‘’Versus All Gods’’ κυκλοφορεί μέσω της Shivadarshana Records και από τις 20 Γενάρη σε digi cd και σε Limited Deluxe DigiBox (με metal pin και patch) και έρχεται να κερδίσει το χαμένο έδαφος και τις καρδιές όσων τους εγκατέλειψαν. Ηχογραφημένο, με μίξη και μάστερ στο Bialystok, Poland στο Hertz από τους  Wojtek & Slawek Wieslawski ενώ τα ‘’καλλιτεχνικά’’ είναι δουλειά του Jenglot Hitam.

Μας έλειψαν οι Impiety που έκαιγαν τα πάντα στο διάβα τους.Μια ατμοσφαιρική εισαγωγή έτσι για το γαμώτο και μετά ηχητικό ολοκαύτωμα. Ο εφιάλτης της μελωδίας, γρήγορο, επιθετικό black/death metal με σάπιο ήχο, όχι τόσο όμως όπως παλιότερα. Οι κιθάρες ουρλιάζουν, οι νέοι τα πάνε πολύ καλά φέρνοντας δολοφονικά riffs στο κασέ των Impiety. Ο ένατος δίσκος τους είναι πολύ καλύτερος από το αναμενόμενο, ένα δολοφονικό ηχητικό μανιφέστο. Μια guest εμφάνιση κάνει ο  Wenceslas Carrieu (στα δυο ορχηστρικά του δίσκου) (Necrowretch) και η  Henriette Bordvik (Abyssic) (λιγοστά γυναικεία φωνητικά στο  ‘’Interstellar Deathfuck’’).  Όχι ότι χρειάζονται οτιδήποτε άλλο στην μάυρη αυτοκρατορία τους αλλά γενικότερα τίποτα δεν μένει ασυγχώρητο όταν πέφτει στα χέρια τους. Οι συνθέσεις διαστέλλονται εξαιτίας του βίαιου ήχου όλο και πιο πολύ και μέχρι να τελειώσει κάθε τραγούδι έχεις δεχτεί μια ογκώδη γροθιά στο πρόσωπο. Οι ταχύτητες κυμαίνονται υψηλά, τα φωνητικά μανιασμένα και τσιριχτά, τα riffs ερπετικά, σέρνονται κάτω από το δέρμα σου. H thrashϊλα είναι κομμάτι της μουσικής τους και φέρνει αυτό το σαδιστικό ρυθμικό κοπάνημα που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Οι σχισομάτηδες λατρεύουν την κτηνωδία και τέτοια παραδίδουν, μαζί με τα κεφάλια μας στο πιάτο. Μόνο στα δυο σύντομα ορχηστρικά υπάρχει στάση για ανάσα και αρμονική ξεκούραση, μετά Χάος. Α και καλύτερο τραγούδι πιθανότατα το ‘’ Interstellar Deathfuck’’.