2020

Μια από τις αγαπημένες μου μπάντες του N.W.B.H.M. κύματος ανέκαθεν υπήρξαν οι Satan. Το πόσο σημαντικοί ιστορικά αλλά και απολαυστικοί ηχητικά υπήρξαν οι πρώτοι δίσκοι των Satan είναι δόγμα.  Το ‘’ Court in the Act’’ θα μνημονεύεται εις τους αιώνες τους άπαντες ως ένα από τα καλύτερα δείγματα της μουσικής που αγαπάμε και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Όσο για τη συνέχεια...διαβάστε εδώ https://www.metalzone.gr/monuments/satan-suspended-sentence. Τα μέλη αυτής της μπαντάρας διέπρεψαν και σε άλλα ονόματα.

Λίγο καθυστερημένα μας παρέδωσαν προς παρουσίαση το τελευταίο τους άλμπουμ οι Φιλανδοί Ultimatium αλλά ο σοφός λαός μας αναφωνεί ‘’κάλλιο αργά παρά ποτέ’’. Δεν ξέρω αν σας είναι γνωστοί σαν μπάντα αλλά το συγκρότημα του Matti Pulkkinen (πλήκτρα) έχει 20 ολόκληρα χρόνια στην πλάτη του. Πολλές αλλαγές στη σύνθεση τους στα πρώτα τους χρόνια με τον κιθαρίστα Harri Niskanen να είναι παρών δισκογραφικά σε όλα τα άλμπουμς τους ενώ ο τραγουδιστής Tomi Viiltola εισχώρησε στη μπάντα μετά το ντεμπούτο ‘’ New Dawn’’ (2004) και έκτοτε βρίσκεται στην παρέα τους μέχρι και σήμερα.

Οι Judas Priest κυκλοφόρησαν το 1977 το ‘’Sin After Sin’’. Απίστευτες τσιρίδες, εξαιρετικό heavy metal, τρομερή έμπνευση. Μιλάμε για 70ς. Το 1988, όταν στο θρόνο του thrash metal στρογγυλοκάθονταν οι Slayer, κυκλοφόρησαν το ‘’South On Heaven’’ και το διασκεύασαν βάζοντας το στα σπίτια και χώνοντας το σε αυτιά που ήθελαν πιο ακραίο το metal. Τέτοιες εποχές γεννήθηκαν και οι Dissident Aggressor από το Sacramento. Οι Lloyd Powers (κιθάρα), Chris Brown (μπάσο), και  Darren Minter (drums) από τους  Hans Crypt ένωσε τις δυνάμεις τους με τον τραγουδιστή/κιθαρίστα Dale Roberts των XXX.

Το τι ξεπήδησε από την Tampa της Florida (γενικότερα στη Φλόριντα έγινε μουσικός πανικός) τέλη 80ς με αρχές 90ς είναι απίστευτο. Ειδικά στο  death metal ήχο. Πολλές από αυτές τις μπάντες έφτασαν στα αυτιά μας. Κάποιες δεν τα κατάφεραν, έμειναν με demos, δεν υπέγραψαν ποτέ συμβόλαιο και διαλύθηκαν. Σαν τους Epitaph (άπειρες μπάντες με αυτό το όνομα, ακόμα και από τις Ηνωμένες Πολιτείες). Ξεκίνησαν το 1990 από τον drummer Kevin Astl και τον κιθαρίστα/τραγουδιστή Tony Teegarden και σύντομα προστέθηκαν οι Wayne Burgess  στην κιθάρα  και Mark Good στο μπάσο.

Σε άλλη μια πολύτιμη επανανακυκλοφορία προέβη η Divebomb Records. Αυτή τη φορά στο μοναδικό δίσκο των Αμερικάνων thrashers Primal Scream. Το συγκρότημα γεννήθηκε από την ανάγκη του κιθαρίστα Keith Alexander να δημιουργήσει κάτι δικό του μετά την διάλυση των Carnivore (του Peter Steele, μετέπειτα Type O’ Negative). Μαζί του οι Steve Alliano (φωνητικά και drums) και Rob Grahm (μπάσο). Σύντομα η τριάδα μπήκε στα Systems Two Studios (εκεί που ηχογραφούσαν και οι Carnivore) και ηχογράφησαν ένα ντέμο τριών τραγουδιών, το ‘’ The Outrage Continues’’.

Καλοκαίρι του 1986, διαλύεται η μπάντα διασκευών Ozias και οι δυο κιθαρίστες της, Brent Chasteen και  Mark Engel αποφασίζουν να γράψουν το δικό τους υλικό. Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι Deus Vult. Μέχρι το 1987, στη μπάντα έχει προστεθεί ο drummer Virgil D.B, ο μπασίστας Tom Mangan και ο τραγουδιστής Duane Harmon. Με αυτή τη σύνθεση ηχογράφούν το πρώτο τους demo (τριών συνθέσεων) το 1988. Πριν το τέλος της ίδιας χρονιάς, αντικαθιστάται ο τραγουδιστής από τον Aaron Thomas και  μπαίνουν στα Group Effort Sound Studios στο Kentucky και ηχογραφούν 13 τραγούδια power/thrash metal.

Ένα καθυστερημένο πακέτο επανακυκλοφοριών από τη Divebomb Records...Ξεκινάμε με Uncle Slam, ένα Αμερικάνικο thrash/crossover metal συγκρότημα, ίσως το αγαπημένο του ιδρυτή της εταιρίας,  Matthew Rudzinski, που το έχει ήδη επανακυκλοφορήσει στο παρελθόν (2010). Οι Uncle Slam είναι η συνέχεια των The Brood (1984-87). O κιθαρίστας Todd Moyer και ο drummer Amery Smith (πρώην Suicidal Tendencies) των The Brood μαζί με τον  μπασίστα Simon Oliver είναι η σύνθεση των πλέον μετανομασμένων Unle Slam (πανέξυπνο όνομα).

Οι Phear (αντί του fear φαντάζομαι) είναι μια Καναδική heavy/thrash metal μπάντα. Δημιουργήθηκαν το 2014 και ένα χρόνο κυκλοφόρησαν το αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο τους ‘’Insanitarium’’ σε digipak cd. To 2017 ακούμε το ep ‘’The Curse Lives On’’ που περιέχει κάποια τραγούδια του ντεμπούτου, ζωντανά ηχογραφημένα, ένα καινούριο και μια διασκευή. Στα επόμενα χρόνια η μπάντα έχασε τον ντράμερ της και ένα εκ των δυο κιθαρίστων. Την θέση του Graham Stirrett ανέλαβε ο Alex Zubair ενώ του Chris Lewis (ακούστε τη Rampage μπάντα του) ο Mike Harshaw (Annihilator/Mastery).

Evil. Ένα όνομα που ταιριάζει απόλυτα σαν όνομα στον ακραίο ήχο του metal. Το ξέρουμε και σαν οπαδοί αλλά και σαν μουσικοί. Όμως δεν είναι πολλοί αυτοί που το διάλεξαν στο πέρασμα του χρόνου. Άσε που κανένας δεν καταφερε να διαπρέψει ή να κάνει το όνομα του (πολύ) γνωστό. Μια από τις τελευταίες περιπτώσεις μας έρχεται από την Ιαπωνία. Η τετραμελής παρέα από το Τόκυο επέλεξε να επιδoθεί σε black/thrash ταχύτητες και τριβές έχοντας το συγκεκριμένο όνομα. Ιδρύθηκαν τον Ιούνη του 2011.

Θεοσκότεινα λαγούμια σκάφτηκαν για να μπουν ηλιαχτίδες φωτός για τους Καναδούς Mantis. Η μπάντα παρέμεινε άγνωστη για δεκαετίες μέχρι  η Prog/AOR Records να τους δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Το ομώνυμο ντεμπούτο των Mantis πρωτοκυκλοφόρησε το 1973 από την Sweet Plum label και με παραγωγή στα RCA Studios στο Τορόντο από τον Bill Hill . Μουσικά κυμαίνεται σε (hard) rock ηχοτόπια ενώ η έντονη χρήση των πλήκτρων τους προσδίδει και ένα prog χαρακτήρα. Όλα αυτά με γυναικεία επί το πλείστον φωνητικά.