Channel Zero - Exit Humanity

   Σας καλησπερίζω με μία ξεχωριστή παρέα, έχω κοντά μου τους groovy thrashers Channel Zero. Τόσο κοντά που κάνεις μία τσαφ με το δεξί σου χέρι, το αρπάζεις και το βάζεις στον σιντοπαίχτη. Μας έρχονται απο το Βέλγιο, και η αλήθεια είναι οτι δεν ήξερα οτι έχουν τόσο μακρά παρουσία στον χώρο. Ξεκίνησαν πριν απο σχεδόν μία τριανταετία, συγκεκριμένα το 1990 με ένα Demo, και δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε ο πρώτος ομώνυμος δίσκος. Απο τότε μετράνε πλήθος απο EP's και CD Singles, μου κάνει εντύπωση η έλλειψη κάποιου live DVD απο την δισκοθήκη τους. Η τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στην προιστορία τους απ'τα διάφορα sites.
   Κατ'αρχάς μιλάμε για μία Groove/Thrash Metal μπάντα, που αυτό τι σημαίνει?..οτι έχουνε μπερδέψει λίγο την λούτσα με την βούρτσα. Για Thrash Metal είναι υπερβολικά μελωδικό, και διακρίνεται απο πολύ “χαιδεμένες” κιθάρες, ενώ αυτός που φαίρεται αρμοστά στα drums είναι ο δικός μας “Seven” Αντωνόπουλος. Ακόμα και αυτός πιο χαλαρός σε πολλά σημεία λόγω της γκρούβας, όπως π.χ στα Blood Letters αλλά και αυθεντικός Thrasher όπως στο Wish You Well. Αυτό που σε κάνει να απολαμβάνεις τον δίσκο είναι νομίζω ο συνδυασμός του προηγούμενου με τον κιθαρίστα Mikey Dolling. Τα φωνητικά του Franky DSVD δεν μου επιτρέπουν να πω κακό λόγο, καθώς για το είδος που παίζουν ταίριαξαν ταμάμ, όχι όμως τόσο τραχιά.
Περίμενα φυσικά να ακούσω και κομμάτι που να αναδεικνύεται ο μπασίστας Tino De Martino και πιστεύω πως το Slip Away είναι αυτό.Πολύ ωραία εισαγωγή με το μπάσο να δημιουργεί μηστηριώδη ατμόσφαιρα μέχρι τα τύμπανα να αποδόσουν την σκληρότητα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ενώ κατα την γνώμη μου ακούμε τα καλύτερα riffs του δίσκου στο αμέσως επόμενο Said And Done. Δεν λείπουν και alternative στοιχεία, είδες τι σου κάνει καμιά φορά ένας ενισχυτής κιθάρας?
   Όπως κάθε δίσκος, έτσι και αυτός έχει τα αρνητικά του, το είδος που παίζουν είναι αμφιλεγόμενο δεδομένου οτι για groovy/thrash metal υπάρχουν στοιχεία που κατευνάζουν την “λύσσα” του thrash, και άλλα που αγριεύουν την πιο cool μουσική του album. Άλλους θα τους ξενίσει,άλλους θα τους τραβήξει περισσότερο. Αυτό σαν κύριο αρνητικό χαρακτηριστικό, η προσπάθεια τους δεν ήταν κακή, παρόλα αυτά θα προτειμούσα ένα δίσκο ξεκάθαρου είδους και όχι πολλά σούξου μούξου.