Dead Can Dance - Dionysus
ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΣΕ ΔΥΟ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΤΑ ΣΚΗΝΕΣ
Μπορεί η ενασχόληση με τους Dead Can Dance να θεωρείται από πολλούς εξωσχολική για το Metal Zone διαδικασία. Είναι όμως? Είναι να ασχολείσαι με ΜΟΥΣΙΚΗ, που ομορφαίνει τις ζωές όσων ακούνε αυτή την υπέροχη μπάντα από την Αυστραλία.
Ο Brendan Perry και η Lisa Gerrard υπογράφουν τα επτά κομμάτια του ‘’Dionysus’’ το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την PΙΑΣ Recordings και είναι το ένατο στούντιο άλμπουμ τους, έξι χρόνια μετά το όγδοο ‘’Anastasis’’.
Οι Dead Can Dance και εδώ στο ‘’Dionysus’’ και στα τριάντα επτά λεπτά που διαρκεί μαγεύουν και όχι χαϊδεύουν, με τον δικό τους τρόπο αισθήσεις. Διάβασα κάπου και μου άρεσε ιδιαίτερα, ότι οι Dead Can Dance είναι ένα μουσικό σχήμα, που λειτουργεί ως αφύπνιση της κουλτούρας και κοινωνικής ευαισθησίας. Και αυτό μην το παίρνετε σαν κάτι το βαρύγδουπο, αλλά σαν κάτι το ουσιαστικό. Εδώ το ‘’Dionysus’’ είναι γραμμένο – αφιερωμένο στον Αρχαίο Έλληνα Θεό που συμβολίζει την καλοζωία, το γλέντι αλλά και για πολλούς την γονιμότητα, της γης και των ανθρώπων.
Φυσικά υπάρχει σαν πρώτη επαφή με το ‘’Dionysus’’, το ακατανόητο – ακαταλαβίστικο εξώφυλλο. Γρήγορα κάποιος να σκοτώσει με βασανιστικό τρόπο αυτόν που τους έκανε το εξώφυλλο. Πατώντας play και με το εναρκτήριο της πρώτης πράξης "Act I – Sea Borne" αλλάζει η διάθεση με την μία. Η μουσική μπορεί και είναι μια πράξη λευκής μαγείας, γεμάτη όμορφες αλχημείες και οι Dead Can Dance το αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά και σε αυτόν τον δίσκο. Υπάρχει μια αρχαιοελληνικής προέλευσης μουσική κατεύθυνση, μαζί με μια καυτή αύρα ανατολής στον ήχο. Έτσι και στο ‘’Act I – Liberator Of Minds’’, που ξεκινάει με αυτήν την ανατολική μελωδία που φτάνει σε σημεία το oriental. Μια γυναικεία φωνή σπάει την εξαίσια μελωδία και έτσι μέσα σε ήχους δάσους φτάνουμε στο ‘’Act I - Dance of the Bacchantes", που εδώ πια είμαστε κάπου μεταξύ των Μυκηνών και της Μουσούλης ή της Βαγδάτης, περασμένων αιώνων και ξανά νιώθουμε μια αρχαία αύρα να μας κτυπά, μέσα από την μουσική των Dead Can Dance. Είναι σαν να μου έχει μπει στο μυαλό με τον πιο ωραίο τρόπο μια ανθρωπιστική εγκυκλοπαίδεια, με τον τρόπο που μπλέκουν νότες, φωνές, τα όποια λόγια των κομματιών τους ο Brendan Perry και η Lisa Gerrard. Μπαίνουμε στην δεύτερη πράξη με το "Act II – The Mountain", με κάποια λόγια, με ανδρική και γυναικεία φωνή. Ο ρυθμός και το ύφος στην δεύτερη πράξη γίνεται πιο Διονυσιακός. ‘’Act II - The Invocation", ‘’Act II - The Forest" με ανάλογους ήχους και ‘’Act II Psychopomp" που κλείνει το ‘’Dionysus’’ με μια ακόμη όμορφη σύνθεση.
Ακόμα ένα τιτάνιο όσο και πανανθρώπινο έργο από τους Brendan Perry και την Lisa Gerrard, τους Dead Can Dance δηλαδή. Δώστε την χαρά αλλά και την ευκαιρία στον εαυτό σας , με πολλές – χορταστικές - Διονυσιακές ακροάσεις του ‘’Dionysus’’.