Gus G - Fearless

Ο Gus G επέστρεψε μετά τον τελευταίο δίσκο των Firewind, ‘’Immortals’’ στο προσωπικό του σχήμα με τον τρίτο δίσκο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες μέσω της AFM Records και τιτλοφορείται ‘’Fearless’’.

Το όλο αυτό εγχείρημα έλαβε χώρα μετά το οριστικό τέλος που είχε η θρεπτική όσο και ψυχοφθόρα περιπέτεια με τον Ozzy και την μπάντα του, που όπως και να το δούμε μόνο κέρδη έφερε στον βιρτουόζο κιθαρίστα.

Σε αυτόν το τρίτο του βήμα ο Gus G έκανε ένα καθοριστικό και από ότι φάνηκε από το αποτέλεσμα σωστό βήμα. Διάλεξε δύο, ναι μόνο δύο μουσικούς να συνεργαστούν μαζί του, τον Denis Ward (Pink Cream 69, Unisonic), εδώ μπάσο, πλήκτρα αλλά κυρίως φωνή και τον ντράμερ των Evanescence, Will Hunt.

Ακόμα και το εξώφυλλο, Χουντίνι, είναι minimal στο ‘’Fearless’’. Αλλά το κυριότερο και τα εννιά κομμάτια του Fearless είναι έτσι καμωμένα ώστε να ακούγονται ευχάριστα, να θες το κάθε ένα να το ξανά ακούσεις, και όταν το ξανά ακούσεις να λες "όπα αυτό δεν το πρόσεξα με την πρώτη ακρόαση. Αυτό γίνεται και λόγω του songwriting του Κώστα, μαζί με Ward, και λόγω του dynamic τρίο που και οδήγησε το μυαλό του Κώστα στο πώς να γράψει. Έτσι τα κομμάτια να έχουν μεν απλές γραμμές αλλά και μπόλικη μουσική ουσία που ξεχειλίζει από τα ηχεία και έρχεται σε μας για να την απολαύσουμε. Και οι τρεις τους που παίζουν εδώ δίνουν την εντύπωση ότι το metal μπορεί να είναι μέσα από μια απλή δημιουργική και παικτική διαδικασία, πολύ ουσιαστικό και πωρωτικό όσο για τους ίδιους άλλο τόσο για μας. Βοηθάει και η εύστοχη παραγωγή από τους Gus & Ward. Τα  ‘’Letting Go’’, ‘’Mr Manson’’ με τον τίτλο να παραπέμπει στο γνωστό άσμα, έχουν γίνει και επίσημα βίντεο και μας έχουν προϋπαντήσει με τον καλύτερο τρόπο στο ‘’Fearless’’ Η κιθάρα του Gus G metalουργεί, πρωταγωνιστεί, αλλά δίνει και χώρο στους άλλους δύο, να γεμίσουν τα ηχεία με δυναμισμό. Κάτι που δίνει όγκο, σάρκα και οστά στα κομμάτια. Τα δυο instrumental, ‘’Fearless’’ & ‘’Thrill of the Chase’’ είναι τίγκα στην κιθαριστική ευφυία του Gus G, καθώς θες να τους βάλεις τα δικά σου λόγια και να τα τραγουδήσεις. Το ‘’Nothing To Say’’ σε βάζει στα rock ballad μονοπάτια του. Τα ‘’Don’t Treat On Me’’, ‘’Changes’’ & ‘’Big City’’ στην αγνή heavy rockιά τους. Σε αυτό το heavy rock ύφος και την λογική, πολύ ωραία δοσμένη και η διασκευή του ‘’Money for Nothing’’ των Dire Straits. Το ‘’Last Of My Kind’’ κλείνει την ‘’ατρόμητη’’  δημιουργία του Gus G με τον καλύτερο metalικό τρόπο, όπως και μας υποδέχθηκε από την αρχή.

Δεν ξέρω πόσο δόκιμο ή ακατάλληλο είναι να βάζουμε στην παγκόσμια metalογραφεία, το όνομα του Gus G δίπλα σέ αυτό του Ozzy, αλλά δεν μπορώ να μην μπω στην ‘’what if’’ λογική, του πως δηλαδή θα ήταν κάμποσα κομμάτια του Fearless, με τους τρεις αυτούς μουσικούς και την φωνή του Prince Of Darkness. Και ακόμα περισσότερο στον επερχόμενο δίσκο Του. Σε κάνει να δακρύζεις σκεπτόμενος αυτό.