Cannibal Corpse - Red Before Black
Τα πτώματα τρώνε ακόμα...
Αν σε ρωτήσουν ποια είναι η μπάντα με τα πιο χρακτηριστικά/δυνατά φωνητικά, τις καλύτερες ρυθμικές κιθάρες, έναν από τους καλύτερουυυς μπασίστες, τα τύμπανα με την περισσότερη επιρροή στο είδους τους, τι θα απαντούσες; Μα και βέβαια οι Cann.., βασικά οι Iron Maiden θα έλεγες, οι Μetallica (εξαιρούνται τα τύμπανα), τώρα που το καλοσκέφτομαι δεν θα έλεγες τους Cannibal Corpse. Αν όμως το σκεφτούμε λίγο πιο διεξοδικά, οι βετεράνοι metallers πληρούν όλα τα προαναφερθέντα κριτήρια. Πάμε λοιπόν να σχολιάσουμε τον 14ο δίσκο των Cannibal Corpse, το Red Before Black.
Με 30 χρόνια πορείας στην σκηνή, οι Cannibal Corpse παραμένουν μία από τις ελάχιστες μπάντες που παραμένει μετά από 14 κυκλοφορίες στο ίδιο επίπεδο. Σίγουρα κάποιος θα βρει λίγοτερο καλά albums αλλά δεν θα βρει album πατάτα (St. Anger πχ). Το Red Before Black έρχεται λοιπόν να διευρύνει το σερί της μπάντας. Μέσα σε 46 λεπτά και 12 κομμάτια η μπάντα μας προσφέρει έναν δίσκο, αγνού, πατροπάραδοτου βρωμόξυλου. Τα φωνητικά του George Fischer ακούγεται το ίδιο κτηνώδης όπως πάντα, στα όργανα Rob Barrett, Pat O’Brien και Alex Webster (κιθάρες και μπάσο αντίστοιχα) εξακολοθούν να παίζουν riffs και γραμμές στον ίδιο φρενήρη ρυθμό.
Ο δίσκος ανοίγει με το One Will Die, το οποίο μας δείχνει ξεκάθαρα το προς τα που θα κινηθεί το album, όχι ότι αποτελούσε και κανά μυστήριο, τύμπανα που παίζουν με την ταχύτητα Καλάζνικοφ, σκληρές κιθάρες και ο George να μας «τραγουδάει» με το κλασικό γαλήνιο (Lol) του ύφος! Πέραν της πλάκας τώρα, το κομμάτι θυμίζει εποχές Evisceration Plague και πραγματικά στρώνει το έδαφος για να πατήσει ένα ακόμα album των Αμερικανών θρύλων του Brutal Death Metal. To Code of the Slashers, ακολουθεί την ίδια λογική και δείχνει την επιθυμία της μπάντας να «ταυτιστεί» με αυτο το πιο απειλιτικό ύφος. Το Heads Shoveled Off, από την άλλη είναι ακόμα πιο άγριο, ο Fischer δίνει τον καλύτερο του εαυτό, ενώ οι κιθάρες έχουν την τιμητική τους στο Scavenger Consuming Death (αν και μετξύ μας τώρα, ένα Scavenger υπάρχει και αυτό είναι of human sorrow).
To Red Before Black θα το χαρακτήριζα ένα κλασικό, καλό album Cannibal Corpse. Περιλαμβάνει στοιχεία τόσο από το Torture, όσο και από το Evisceration Plague, με απότέλεσμα το άλπουμ να διέπεται από μία σειρά βίαιων συνθέσεων. Αποδεικνύει ότι η μπάντα παραμένει σε υψηλό επίπεδο και είνα ένα album που κάθε οπαδός του συγκεκριμένου ήχου, θα πρέπει να έχει στην συλλογή του.
Για το Metalzone Geørge Xifårås