Meliah Rage - Death Valley Dream

Υπάρχει μια κατηγορία συγκροτημάτων που ενώ έχουν κυκλοφορήσει εξαιρετικές δουλειές παραμένουν άγνωστες στο ευρύ metal κοινό. Συγκροτήματα που δημιούργησαν σωστό και ποιοτικό metal, τα οποία έμειναν στην αφάνεια, επειδή οι κυκλοφορίες τους επισκιάστηκαν από αυτές μεγάλων συγκροτημάτων που έτυχε να κυκλοφορήσουν την ίδια χρονική περίοδο τραβώντας πάνω τους όλα τα φώτα της δημοσιότητας, αφήνοντας τα κάπου σε μια σκοτεινή γωνιά για να τα ανακαλύψουν κάποιοι ψαγμένοι metalheads. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι Αμερικάνοι thrash/power metallers Meliah Rage.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια deluxe επανακυκλοφορία του “Death valley dream” (πρώτη κυκλοφορία το 1996), η οποία περιέχει ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι τους, το Scarred, την συλλογή “Unfinished business” (πρώτη κυκλοφορία το 1999) και δυο demo εκδόσεις των Blacksmith και Possessing judgment.

  Ό,τι και να γράψω για αυτό το αριστούργημα, θα είναι λίγο και θα το αδικεί. Εδώ μιλάμε για έναν pure metal album, παθιασμένο, γεμάτο αυτοπεποίθηση, με τσαμπουκαλεμένα φωνητικά, πωρωτικά riffs από επιθετικές κιθάρες που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμα τους, χωρίς να χάνουν τη μελωδική εκφραστικότητα τους, και ένα drum rhythm section που ισοπεδώνει σαν πυροβολαρχία του Κόκκινου Στρατού στον ποταμό Όντερ. Το metal όπως θα έπρεπε να παίζεται, το metal που αγαπήσαμε και νοσταλγούμε γεμάτοι μελαγχολία.
  Το μπάσο στην εισαγωγή του ομότιτλου τραγουδιού, που ανοίγει το album, σε προετοιμάζει για τον thrash/power metal καταιγισμό που θα ακολουθήσει. Μετά απλά ακούς τα Stranger, Media, Blacksmith, Wear and tear και κάνεις headbanging μέχρι να πάθεις αυχενικό. Κάνεις ένα μικρό διάλλειμα με το Madness and poetry, για να ταξιδέψεις στην Ανατολή με τις υπέροχες κιθάρες του και συνεχίζεις ακάθεκτος με το Crow, το οποίο είναι το αγαπημένο μου. Είμαι σίγουρος πως θα το τραγουδήσεις χορεύοντας και θα το κάνεις πολλές φορές μέχρι να προχωρήσεις στο επόμενο τραγούδι. Στο Possessing judgment θα στοχαστείς και θα απολαύσεις το metal churchικό ύφος του, ειδικά στο bridge.

  Το album κλείνει με τα War journal, Pride land και The last detail σαν λαχταριστό επιδόρπιο μετά από ένα χορταστικό γεύμα.  Το “Unfinished business” περιέχει τραγούδια που κυμαίνονται στο ίδιο ύφος. Οι κακές γλώσσες λένε πως κάποια από αυτά είχαν μείνει έξω από το “Death valley dream”. Κακώς, θα έλεγα, γιατί είναι όλα τους υπέροχα. Θα ξεχώριζα, με δυσκολία, το Ruthless, για την ιδιαιτερότητα των φωνητικών.
  Οι Meliah Rage είναι μια μπάντα που παίζει το σωστό metal, μια μπάντα που αξίζει την προσοχή όλων αυτών των true οπαδών αυτής της μουσικής που ψάχνονται στην underground σκηνή της δεκαετίας του 90’.  

Σημείωση: Θα πρότεινα δυο μπάντες με παρόμοιο ύφος, τους Morgana Lefay και Wicked Maraya.

Κυριάκος "Skyclad" Αντωνιάδης