PROCESSION - Doom Decimation

Heavy σκοπός και συνάμα μελαγχολικός, αλλά όχι πένθιμος. Αυτός είναι ο ήχος των Χιλιάνων Procession, που πια ζουν στην Σουηδία, μάλλον του Χιλιάνου Felipe Plaza Kutzbach, κιθαρίστα τραγουδιστή τους, που μετακόμισε από το Sandiago, στην Σουηδία. Μέλος επίσης και των Capilla Ardiente, και των Destroyer 666.

  Με το προ τετραετίας To Reap Heavens Apart, να αντηχεί ακόμα ως ηχητικός παράδεισος στα αυτιά μου, βάζω το τελευταίο τους πόνημα, Doom Decimation. Το οποίο κυκλοφορεί από την High Roller Records σε cd και 12’’ βυνίλιο,  

 Μαζί με τον Felipe, ο εδώ και μια πενταετία κιθαρίστας Jonas Petersen. Ο ντράμερ Uno Bruniusson  Και το έτερο μέλος από την πατρίδα Χιλή, ο μπασίστας Claudio Botarro Neira.

  Οι Procession μας ανοίγουν την καλλιτεχνική καρδιά τους με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο. Τι να είναι άραγε αυτά που κολυμπούν στο σύμπαν??? Και με οκτώ καινούρια κομμάτια, στο γνωστό Candlemass, & Solitude Aeturnus να συναντούν τους Revered Bizarre, ύφος τους. Η προειδοποίηση, The Warning, έρχεται σε ένα μελωδικό instrumental που ανοίγει τις πύλες του Doom Decimation. Και περνάμε στο κλασικό doom τους, με το When Doomsday Has Come. Μια όμορφη κλασικού metal σύνθεση, το Lonely The Way Of Stranger, τίτλαρος,  μπαίνει με πιο αργό ρυθμό, μελωδικές κιθάρες, και συνεχίζει με επικό και μελαγχολικό προσωπείο. Τα φωνητικά είναι μια ακόμα πηγή έντονων συναισθημάτων, κάτι που γίνεται ακόμα πιο έντονο στο καλύτερο κομμάτι του δίσκου, Amidst The Bowels Of Earth, και με ένα τρομερό Black Sabbath riff. Το Democide συνεχίζει την Black Sabbath αισθητική, με το μπάσο να θυμίζει Black Sabbath περισσότερο εδώ, και τα ντραμς να γεμίζουν άριστα τον ήχο, όντας ένα instrumental με heavy κατά βάση προσδιορισμό. Και μας οδηγεί στο All Descending Suns, που ο ρυθμός πάλι ανεβαίνει, και φαίνονται και κάποιες Sanctuary επιρροές σε αυτό. Και μετά μπαίνουν τα δυο πιο doom και μεγάλα, ίσως κάπως μεγαλύτερα σε διάρκεια από όσο θα έπρεπε, All They Reached The Womb και One By One They Died, και άλλος τίτλαρος, που είναι δυο απλά καλά κομμάτια, και κλείνουν το Doom Decimation.

  Με το Doom Decimation οι Procession μας δίνουν ένα ακόμα καλό δίσκο epic/doom, με μια σαφή προσθήκη πιο κλασικών heavy metal συστατικών,  κατώτερο σε συνθέσεις, αλλά και σε εκτέλεση από τον προκάτοχο του To Reap Heavens Apart. Δίσκος που θα δώσει ευχαρίστηση στους οπαδούς του ήχου, και των Procession, αλλά και του heavy metal σύμπαντος γενικότερα.