Κατά γενική ομολογία παίζεται μεγάλη μπάλα στη Λατινική Αμερική. Το συμπέρασμα για όσους ασχολούνται με τον κλασσικό metal ήχο δεν είναι ποδοσφαιρικό. Τα τελευταία χρόνια οι συγκεκριμένες χώρες μας εκπλήσσουν συνεχώς με νέες μπάντες. Τέτοια περίπτωση είναι οι Biowarfare από τη Βενεζουέλα. Με το που βλέπεις το (πολύ καλό) εξώφυλλο ξέρεις οτι έχεις να κανείς με συνεπείς μέταλους.... Καθώς προχωράει η ακρόαση δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία για την μουσική πρόθεση της μπάντας: αυθεντικό κλασικότατο thrash. Στα εννέα κομμάτια του δίσκου είναι φανερή η διάθεση να βαδίσουν το ηχητικό μονοπάτι ένδοξων εποχών χωρίς όμως να αντιγράφουν η προσπαθούν να ακουστούν σαν τα είδωλα τους. Ο κλασσικός thrash ήχος συναντά σύγχρονες ηχητικές τάσεις και έτσι το υλικό ξεφεύγει από τον σκόπελο του να χαρακτηριστεί κλισέ. Οι Biowarfare αναζητούν τον δικό τους ήχο. Στα κομμάτια της δουλειάς περά από τις πολύ καλές ιδέες, riff (κτλ) αυτό που κάνει εντύπωση είναι οι "ηχητικές εκπλήξεις" μέσα στα κομμάτια με τις εναλλαγές στα riff που σε ξεσηκώνουν. Ένα πολύ καλό μερακλίδικο album κυκλοφορεί ανεξάρτητα από την μπάντα. Ωραία πράγματα από τους Biowarfare !