Bunker 66 - Beyond the Help of Prayers

Αγαπάμε Bunker 66 στην Ελλάδα. Οι Ιταλοί μαυρομέταλλοι θρασάδες μας αλέθουν τα μυαλά και τους σβέρκους, είτε παρακολουθώντας τις ζωντανές τους επισκέψεις είτε με τις κυκλοφορίες τους. Ο 53χρονος Giuseppe Bonfiglio (aka  Damien Thorne-μπάσο/φωνή) ζεί και αναπνέει metal και αυτό μεταδίδεται στον αέρα, είτε σε μια συναυλία είτε ανάμεσα στα αυλάκια των βινυλίων/cd τους. Η μπάντα υπαρχει από το 2007 και έχει κυκλοφορήσει άπειρο υλικό σε όλες τις διάρκειες και φορμάτς. Με το ντεμπούτο ‘’ Infernö Interceptörs’’ (2012) έκαναν το όνομα τους γνωστότερο στους Underground κύκλους  ενώ θυμάμαι να με έχει εντυπωσιάσει ο δίσκος που ακολούθησε (Screaming Rock Believers-2014). Μπορείτε να διαβάσετε τη γνώμη μου εδώ: https://www.metalzone.gr/reviews/bunker-66-screaming-rock-believers. Δυστυχώς το 2016 είδαμε την αποχώρηση του κιθαρίστα Bone  Incinerator και την αντικατάσταση του από τον J.J. Priestkiller με τον οποίο κυκλοφόρησαν τον τρίτο τους δίσκο ‘’ Chained Down in Dirt’’. Πολύ καλός μα κατώτερος των προηγούμενων. Με την ίδια σύνθεση φθάνουμε στο 2021 και το ‘’ Beyond the Help of Prayers’’ με νέα εταιρία την Dying Victims Records η οποία θα το κυκλοφορήσει στις 30 Απριλίου σε cd και βινύλιο (σε μαύρο και λευκό).

Η διάθεση των Bunker 66 να παίξει μαυροχρωματισμένο thrash metal, σαν αυτό του πρώτου κύματος, δεν έχει αλλάξει. Η ανίερη τριάδα ακούει τη μουσική με την οποία μεγάλωσε, ανοίγει πολλά 6-packs από μπύρες και πιάνουν τα όργανα τους αναπαράγοντας αγαπημένες μελωδιες και ξέφρενους ρυθμούς. Και όποτε νιώσουν ότι φθάνει ο καιρό να προσφέρουν τις δικές τους συνθέσεις, να βάλουν το δικό τους βρόμικο λιθαράκι στο σταυλένιο αυτό χώρο, το κάνουν, πάντοτε μεθυσμένοι και οργισμένοι.  Εννιά συνθέσεις της μισής ώρας με άφθονο χώσιμο σε στοχευμένα riffs, υπερταχύτητες, ρυπαρά φωνητικά και πόρωση που ξεχειλίζει σε κάθε τους νότα. Κάτι καινούριο; Τίποτα. Όμως από το πρώτο άκουσμα οι εντυπώσεις ήταν θετικές, πιθανότα διότι χρησιμοποιούν ήδη αγαπημένα μοτίβα και ρυθμούς. Πράγματα που έχεις ξανακούσει και λατρέψει από τους Venom,Motorhead,Sodom,πρώιμους Bathory,Celtic Frost κ.α., ελαφρώς διαφοροποιημένα. Έτσι μετά από κάποια ακούσματα απλά παραδίδεσαι και το διασκεδάζεις, άθελα ή μη.Το υπογράφω ότι θα το ευχαριστηθείτε.  Δεν υπάρχει περίπτωση να μην εθιστείτε στις μελωδίες του ‘’ At Our Master's Behest’’ (και πολύ όμορφη προσθήκη τα καθαρά φωνητικά),  να μη σε σκλαβώσει το Celtic Frostικό  ‘’ Beyond the Help of Prayers’’ που σέρνει riffs και αλυσίδες στο πέρασμα του, να μην σε δεσμεύσει το ‘’ Die on Monday’’ με τις μαγευτικές του συγχορδίες και ούτω καθεξής για όλα τα τραγούδια. Ίδιο παίξιμο, ίδιες επιρροές,καμιά εξέλιξη σαν μπάντα, τίποτα καινούριο και όμως τοσο εθιστικά διασκεδαστικό που θα συχνάζει πολλάκις στο πικάπ/cd player σου. Διπλή απόλαυση σε συναυλία πάντως, σιγουράκι.