Cannibal Corpse - A Skeletal Domain

                    Cannibal Corpse. Όλοι γνωρίζουν γι αυτήν την μπάντα είτε είναι οπαδοί του death metal είτε όχι. Δεν σημαίνει βέβαια ότι τους αρέσους κιόλας, απλά τους γνωρίζουν μιας και είναι μιας από τις παλιότερες και πιο εμπορικά επιτυχημένες μπάντες του είδους. Δέκατος τρίτος (13,καλά διαβάσατε) δίσκος και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Βασικά ποτέ δεν περιμένω κάτι ιδιαίτερο από τόσου μεγάλου βεληνεκούς μπάντες που προσέφεραν δισκάρες στο βαθύ παρελθόν. 26 χρόνια υπηρεσίας είναι πολλά και απλά περιμένω να σέβονται τον εαυτό τους και να βγάλουν κάτι που να είναι άξιο του ονόματος τους. Κάποια έκπληξη θα ήταν ευχάριστη αλλά δεν συμβαίνει και συχνά και το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση των Cannibal Corpse. Συνεπέσταστη μπάντα ως προς τις κυκλοφορίες και τις συναυλίες της, αγαπητή στους πολυάριθμους οπαδούς της αλλά αδύναμη ππλέον να προσφέρει το κάτι παραπάνω από αυτά που ήδη περιμένουμε.
\r\n                 Αρχίζοντας από τα τυπικά-γραφειοκρατικά, να πούμε ότι η η παρέα της μπάντας παραμένει ίδια  για ακόμα μια φορά και η μόνη αλλάγλη κείτεται στον υπέυθυνο της παραγωγής που μετά από τρείς επιτυχημένους δίσκους με τον Eric Rutan, ήρθε η ώρα για μια αλλαγή και αυτή ονομάζεται Mark Lewis ( The Black Dahlia Murder and DevilDriver). Όχι ότι δεν έμειναν ευχαριστημένοι με τον Rutan (όπως δηλώνουν οι ίδιοι θα ήθελαν να ξανασυνεργαστούν στο μέλλον) αλλά ήθελαν κάτι το διαφορετικό,μάλλον κάπως πιο μοντέρνο. Επίσης το ’’A Skeletal Domain’’ είναι μια συνεργάσιμη και ομαδική απόληξη. O Brien έγραcε 5 συνθέσεις, ο Webster 4 και ο Barret  2.5 (χαχα, και καλά μισή μαζί με τον Mazurkiewicz). Οι στίχοι ανήκουν στον γνωστό μας Πτωμαλεστή που απαγγέλλει παιδικά παραμύθια και ερωτικές ιστορίες.
\r\n                     Η αφοσίωση τους στον ακραίο ήχο είναι υποδειγματική. Με την είσοδο του  ’’High Velocity Impact Spatter ’’ η ηχητική τους βαρβαρότητα ξεπροβάλλει με ένα φρικιαστικό χαμόγελο και το ξεαύτιασμα ξεκινά. Υψηλές ταχύτητες που καταπίνουν ηχητικές ατέλειες, δύσκολα και τεχνικά ριφς που ξερνούνται από την αποτροπιαία μήτρα τους και ένα καννίβαλο που ουρλίαζει αποζητώντας την σάρκα που δικαιούνται προς βρώση. Οι ελάχιστη ποικιλία του ακραίου ήχου που τους συνοδεύει με ελαφρές και σχεδόν αδύνατες να εντοπιστούν προσμίξεις (εκτός από κάποιες thrashy στιγμές) καταλήγουν σε ένα και μοναδικό αποτέλεσμα-ατάκα. TAKE NO PRISONERS. Καθαρή σφαγή, ολική καταστροφή. Μπορεί ο ήχος να είναι πιο καθαρός και η μπάντα πιο ’’λαική’’ αλλά άντε ακου το ’’The Murderer’s Pact ’’ για παράδειγμα και δήλωσε ότι δεν τους ανήκει ο θρόνος που με τόσο κόπο έχουν καταφέρει να κερδίσουν. Πραγματικά δυσκολέυομαι να γράψω κάτι παραπάνω εκτός του ότι θα είναι αρεστό σε όσους ήδη δηλώνουν οπαδούς τους αλλά γνώμη μου είναι ότι και τους μισούς (και λιγότερους δίσκους) τους να κατέχεις είναι σαν να έχεις ακούσει κάθε τραγούδι τους. Γαμώτο, εμένα μου είχε αρέσει πολύ το Evisceration Plague.
\r\n                   Το  ’’A Skeletal Domain’’  με το εντελώς διαφορεικό εξώφυλλο από αυτά που μας έχουν συνηθίσει (δεν μπορώ να αποφασίσω αν το προτιμώ ή όχι σε σχέση με τα παλιότερα) κυκλοφορεί στις 16 Σεπτέμβρη από την Metal Blade. Θα είναι διαθέσιμο σε cd αλλά και picture disk βινύλιο΄. Μπορεί να μην με τίναξε αλλά τραγούδια σαν το ’’High Velocity Impact Spatter’’, ’’The Murderer’s Pact’’, ’’ Icepick Lobotomy’’ και ’’Hollowed Bodies’’ακούγονται ευχάριστα.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n