Crimson Moonlight - Divine Darkness

~~                        Οι Σουηδοί Crimson Moonlight μόνο νέοι δεν είναι στο χώρο αφού έχουν κλείσει σχεδόν μια 20ετία. Ξεκίνησαν σαν μια ωμή black metal μπάντα και σύντομα εξελίχτηκαν σαν μια πιο μελωδική, συμφωνική έκδοση και με νέα μελλοντική στροφή φτάσανε να παίζουν ένα κράμα black/death. Ήδη με 2 δίσκους (και 2 eps), πολύ αγαπητούς στο αντίστοιχο κοινό. Μεγάλο ρόλο παίζει και το ότι έχουνε… χριστιανικό στίχο. Το θέμα είναι ότι η μπάντα έβγαλε τελευταίο δίσκο το 2004 και ένα ep το 2007, έχασε για ακόμα μια φορά τον μπασίστα και τον ένα κιθαρίστα και πέρασε και ένα μεγάλο διάστημα απραξίας. Ένα σινγλάκι, το ‘’The Suffering’’ δίνει σήμα ζωής το 2014, τραγούδι που περιλαμβάνεται και στο νέο τους δίσκο, ‘’Divine Darkness’’  που κυκλοφορεί στις 26 του μηνός από την Endtime Productions σε cd, βινύλιο αλλά και digital μορφή.
\r\n                    Το ‘’Divine Darkness’’ ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς. Γρήγορο, επιθετικό, και με το μπάσο που τόσο λατρεύω να ακούγεται πολύ μπροστά. Τα φωνητικά, ακραία, παραμορφωμένα αλλά και χωρίς κάτι το αξιοζήλευτο. Πολύ κοπάνημα που δυστυχώς δεν αξιοποιείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μιας και ακούγονται τα drums κάπως περίεργα σαν ήχος.  Ίσως να φταίει ότι η παραγωγή είναι ελαφρώς αδύναμη, ψιλή (σε παραγωγή Samuel Durling). Θεματικά έχουν ξεφύγει αρκετά από τον Χριστιανισμό και ασχολούνται με άλλα θέματα όπως η θλίψη, το Θεικό σκοτάδι, τα Θαύματα κτλ. Δυστυχώς η έλλειψη ενός μελωδικού υδατοφράκτη κουράζει αρκετά και χάνει σε σημεία. Μπορεί τα riffs να ακούγονται καταστροφικά και ενστικτώδη, κάποια samplers  ή synths να προκαλούν τρόμο και ατμόσφαιρα, αλλά όταν ακούγονται τα τύμπανα σαν μηχανάκι, τα χαλάνε όλα. Γι αυτό και ξεχωρίζουν πιο εύκολα τραγούδια σαν το ομώνυμο, το ‘’Voistinu Voskrese’’  ή το ‘’The Suffering’’. Διότι εκεί έχουμε συναινετική συμπλήρωση σφαγής αλλά και αγαλλίασης. Υπάρχει και το ‘’Dusk’’ που ξύνει με ένα πιο άγουρο, πιο ωμό τρόπο και γίνεται αμέσως αρεστό.Να μην παρεξηγηθώ, ο δίσκος είναι καλός. Αλλά όχι τόσο καλός. Και επίσης κατώτερος των προηγούμενων δύο τους.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n