Ecclesia - De Ecclesiæ Universalis

Μόλις έπεσε στα χέρια μου η συγκεκριμένη κυκλοφορια, ένιωσα τεράστια έκπληξη. Μην ξέροντας απολύτως τίποτε για τη συγκεκριμένη μπαντα (και  αγνοώντας ότι είχε ήδη κυκλοφορήσει ένα EP το 2017), τα πρώτα στοιχεία που μου εκαναν εντύπωση (φαντάζομαι και σε σας) είναι το ελληνικό της ονομα, ο λατινικός τίτλος του δισκου και το θρησκευτικού περιεχομένου εξωφυλλο. Ακουγοντας, μάλιστα, και το intro του δίσκου, το οποίο αποτελείται από καθολικές ψαλμωδίες, σκέφτηκα μεσα μου «μπα, δε γίνεται, κάποιο λάθος έγινε, αυτό προοριζόταν για κάποιο μοναστήρι και κάνανε λάθος στη διευθυνση»! Μετα από τρία τέταρτα της ώρας, όμως, ειχα πεισθεί ότι όχι, ακριβώς εδώ ανήκει το αλμπουμ, στα αυτιά μου/μας!  Λεπτομέρειες λοιπόν….. 

Οι Ecclesia (που, φυσικά, σημαίνει «Εκκλησία» στα ελληνικα!) είναι ένα συγκρότημα από τη Γαλλια, στις 13 Νοεμβρίου κυκλοφορεί το συγκεκριμένο, πρώτο full length αλμπουμ τους  από την Ιταλική Aural Music και υποτίθεται  ότι παιζουν doom metal.Και λεω «υποτίθεται» διοτι ναι μεν εχουν αρκετά doom στοιχεία, αλλα ο μάλλον αυτος ο μονοδιάστατος χαρακτηρισμός τους αδικεί. Τι εννοώ;  Απλά, ότι το συγκρότημα προσφέρει πολλά περισσότερα στον ακροατή και του χαρίζει ένα μείγμα σκοτεινού, ατμοσφαιρικού heavy/power /doom metal  με πλήκτρα, τα οποια προσδίδουν στον ήχο τους ένα ιδιαιτέρως μυστικιστικό χαρακτήρα. 

Αλλωστε, αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά από το EP τους, στο οποίο τα πλήκτρα απουσίαζαν. Επιπλέον, το EP  (το οποίο περιείχε 3 κομματια που υπάρχουν και στο άλμπουμ και ένα intro με ένα outro , επίσης με εκλλησιαστικές ψαλμωδίες) ειχε ένα σαφώς πιο μουντό ήχο και μέτρια παραγωγή.  Με μια κουβέντα, η εξέλιξη και βελτίωση μέσα σε αυτά τα 3 χρονια για την μπάντα είναι αλματώδης! 

Η παραγωγή πλέον είναι πεντακάθαρη και αναδεικνύει κάθε όργανο όπως του αξίζει , τα πέντε μελη της μπάντας συνιστούν ένα δυνατό και σφιχτοδεμένο σύνολο, ενώ και η χρήση των πλήκτρων κρίνεται ασφαλώς απόλυτα επιτυχημένη και ταιριαστή και ανεβάζει κατακόρυφα την ποιότητα των κομματιών.

Δεν εχω αμφιβολία ότι αυτή τη στιγμή σας παρουσιάζω μια από πιο ιδιαίτερες κυκλοφορίες της χρονιάς! 

Ακούς το  άλμπουμ και μεταφέρεσαι νοητά στον 12^ο αιώνα και στα πεπραγμένα  της διαβόητης Ιεράς Εξέτασης, στα οποία αναφέρονται οι στίχοι του άλμπουμ και μεταφέρονται σε εμάς μέσω 8 mid tempo  κατά βάση κομματιών (συν ένα intro & ένα outro με ψαλμωδίες, όπως και στο EP), που ανήκουν βασικά στο κλασσικο metal  παρακλάδι, με μπόλικες ωστόσο αναφορές στο doom μεταλ (είτε λογω ριφφολογιας είτε λόγω πολλών αργόσυρτων περασμάτων  είτε λόγω των σκιερών συναισθημάτων που προκαλούν οι συνθέσεις γενικότερα),  με απαγγελίες στα λατινικά και ψαλμωδίες να παρεμβάλονται συχνά-πυκνά και  με τα πλήκτρα πανταχού παρόντα να στοιχειώνουν το ηχητικό αποτέλεσμα. Επίσης, οι φίλοι των horror films  δεν θα δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν τη φωνή του τεράστιου Vincent Price στο intro  του God’s Trial (σε ένα ηχητικό απόσπασμα από την ταινια Witchfinder General αν δεν κάνω λαθος) ή στο Antichristus (από την ταινια The Masque of Red Death, ακριβως το ιδιο το σημειο που εχουν χρησιμοποιησει και οι Theatre of Tragedy στο κομματι And when he falleth!)

Ειδικά ως προς τις συνθέσεις, θα πρέπει να επισημάνω ότι το πρώτο μισό του δίσκου είναι αισθητά πιο ορμητικό και  δυνατό, με κομμάτια  όπως το Vatican III ή το Montsegur, σε σχέση με το δεύτερο μισό, ενώ σαν υφολογικά-ηχητικά συγγενή σχήματα θα μπορούσαν να αναφερθούν οι Crypt Sermon, οι  Candlemass, οι Sorcerer και οι Gothic Stone, οπότε καταλαβαίνετε ότι  πρόκειται  να βιώσετε ένα σαγηνευτικό, αλλά και λιαν σκοτεινό μουσικό ταξίδι, που θα πρεπει να εκτιμηθεί με χαμηλωμένα φώτα (και, κατά προτιμηση, με αναμμένα κερια!). Eλπιζω να φανείτε αρκετά τολμηροί και σοφοί να κάνετε αυτό το βήμα και να επισκεφθείτε τη συγκεκριμένη Εκκλησία (ακόμα και εσείς  that never set foot)