Death - Scream Bloody Gore
Death - Scream Bloody Gore
~~ DEATH. Ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του Death Metal. Διορθώνω. Ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της Metal Μουσικής. Δημιουργήθηκαν το 1983 σαν Mantas και ένα χρόνο αργότερα το άλλαξαν σε Death. To 1987 κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους, Scream Bloody Gore, και 29 χρόνια μετά επανακυκλοφορεί για άλλη μια φορά ώστε νέες γενιές μεταλλάδων να ανδρωθούν με αυτή. Κάνοντας ένα προσωπικό σχόλια, να γράψω ότι από τους επτά δίσκους των Death, το ντεμπούτο είναι που θεωρώ το υποδεέστερο αυτών συνθετικά και παικτικά. Μην ξεγελιέστε όμως, το ντεμπούτο αγγίζει την τελειότητα, απλά τα επόμενα ΕΙΝΑΙ η τελειότητα. Η μπάντα και η μουσική του αποθανόντα Chuck Schuldiner δεν πρόκειται ποτέ και από κανέναν να θεωρηθεί μέτρια ή θόρυβος, εκτός και αν είναι προβληματικός. Το ‘’Scream Bloody Gore’’ επανακυκλοφορεί σε διπλό cd, Limited Edition 3CD, LP, Deluxe 2xLP Boxset και κασέτα. Τα πάντα όλα και για όλες τις τσέπες. Και πάλι ρεμάστερ από τις αυθεντικές ταινίες από τον Alan Douches (Death, Mastodon, Nile), με πληθώρα επιπλέον υλικού από παλιότερα ανέκδοτο υλικό και demos από πρόβες, πιο πολυσέλιδο βιβιαράκι και νέες σημειώσεις από τον αρχικό ντράμερ της μπάντας και των Autopsy, Chris Reifert, Sepultura’s Max Cavalera, και τον αυθεντικό παραγωγό τουτ ‘’ Scream Bloody Gore ‘’, Randy Burns.
\r\n Ας χωρίσουμε το κείμενο σε δυο μέρη. Το πρώτο είναι για τον δίσκο καθαυτό, για τα δέκα τραγούδια που το απαρτίζουν. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια, ας πούμε ότι 3-4 τέτοιοι δίσκοι έδωσαν το σχήμα στο death metal όπως το διδάξανε όλοι οι Μεγάλοι που γνωρίζουμε σήμερα. Εδώ είναι η ουσία του DEATH METAL. Αν πάλι δεν έχεις ακούσει ποτέ death metal, άκου κάποιο τραγούδι σαν τo ‘’Zombie Ritual’’ και νιώσε από την μια μεριά την ακραιότητα και την βαναυσότητα και από την άλλη την τεχνική κατάρτιση, όσο και να μην είχε φτάσει ο Μέγιστος ακόμα στα ανώτατα σκαλιά της επιδεξιότητας του. Η τσιριχτή φωνή του Chuck που στοιχειώνει νεκροτομεία, τα riffs του που αν είσαι συνάδελφος του νομίζεις ότι έχεις νεκρική ακαμψία. Ο Reifert παίζει σαν δαιμονισμένο ζόμπι, χτυπάει ακατάπαυστα και με όση δύναμη έχει. Ζωώδεις, θηριώδεις, κτηνώδεις, ανοίγουν το Βασίλειο του Τρόμου και σε αλυσοδένουν με τα riffs και τις μπασογραμμές τους. Στο ντεμπούτο του, ο Chuck δεν είχε και πολλούς βοηθούς και έτσι τα παίζει όλα (εκτός από τα κρουστά βεβαίως) και συμφέρει. Το ποιόν του είναι ανεξέλεγκτα υψηλό και φαίνεται από τα πρώτα του βήματα. Τραγούδια σαν το ‘’Evil Dead’’ με τόσο αυθορμητισμό και τεχνική στο ίδιο καζάνι, δεν γεννιούνται καθημερινά.
\r\n Το δεύτερο μέρος βασίζεται στο επιπλέον υλικό που συνοδεύει το τρομερό αυτόν δίσκο. Οκ, αν είσαι κανά αρρωστάκι των Death όπως εγώ, πιθανότατα να σου φανούν ενδιαφέροντα. Αλλιώς δεν νομίζω να σε ενδιαφέρουν πρόβες, κακός ήχος, πιο άγουρα παιγμένες συνθέσεις, και μια διασκευή σε Kiss (Do You Love Me?). Αλλά αν διαβάζεις να διαβάσεις ανάμεσα στις μουσικές τους γραμμές, θα ανακαλύψεις την μουσική του διάνοια, θα βρείς τον πολύτιμο λίθο, όσο καβουρνιασμένο και να φαίνεται από έξω.
\r\n
\r\n\r\n
\r\n