The Demonstealer - This Burden Is Mine
The Demonstealer - This Burden Is Mine
~~ Ο Ινδός Sahil Makhija, γνωστός και ως Demonstealer είναι φυσικά το πρόσωπο πίσω από την ομώνυμη μπάντα-project. Ο Sahil παίζει στους Demonic Resurrection και τους Reptilian Death, δυο από τις πιο γνωστές ακραίες μπάντες την Ινδίας. Ο Demonstealer κάνει τα πάντα στο project του, εκτός από το μπάσο (Ashwin Shriyan) και τα drums που τα έχει αναλάβει ο δικός μας, Γιώργος Κόλλιας. Οι Demonstealer έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ένα άλμπουμ στο παρελθόν (2008) από την ίδια του την εταιρία και η αλήθεια είναι ότι δεν μου είχε κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση. Οκτώ χρόνια μετά έρχεται με νέο υλικό και υποσχέσεις με το ‘’The Burden Is Mine’’ και με περιορισμένη κυκλοφορία σε cd (1000 κόπιες και με πολύ όμορφο artwork γεμάτο γλυπτά) στις 25 Μαρτίου.
\r\n Το ότι οι Demonstealer είναι project του…Demonstealer , φαίνεται ξεκάθαρα. Όχι γιατί σχεδόν τα πάντα είναι δικά του αλλά και για την μουσική ελευθερία που το διακρίνει. Το άλμπουμ κυλάει προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς κανένα ηθικό ή εμπορικό φραγμό. Όποτε θέλει και νιώθει ότι χρειάζεται, το ‘’The Burden Is Min’’ ακούγεται σαν ένας ακραίος χείμαρρος με ξέφρενα ριφς και τύμπανα που δεν σταματιούνται ούτε από σύγκρουση και άλλοτε περνούν σε μια άλλη διάσταση, πολύ πιο μελωδική, πιο ατμοσφαιρική με καθαρά φωνητικά, ακουστικές κιθάρες και πλήκτρα. Ταξίδι στον χρόνο με τις thrash/death/black επιθέσεις του από άλλες γενεές και κατόπιν επιστροφή στο παρόν με μοντέρνα ριφς. Θα σκεφτείτε death metal μπάντες των 90ς, θα σας περάσουν από το νου μελωdeath μπάντες των 00ς, θα νιώσετε το κορμί σας System Of A Down παλμούς. Και όλα τα παραπάνω πιθανότατα στην ίδια σύνθεση, στο ίδιο τραγούδι. Έτσι και αλλιώς κάθε μιας (ένα) από αυτά, παίρνει το χρόνο του χωρίς βιασύνη.
\r\n Πολυποίκιλο και γεμάτο ιδέες το ‘’The Burden Is Mine’’ και αυτό θα είναι η επιτυχία τους ή και το αντίθετο. Εξαρτάται από την ανεκτικότητα του ακροατή. Το μόνο σίγουρο και το επισφραγίζω είναι ότι έχει ‘’ψωμί’’ η υπόθεση και θέλει αρκετά ακούσματα για να φαγωθεί. Επίσης δεν μπορώ παρά να επισημάνω ότι για ακόμα μια φορά το παίξιμο του Κόλλια είναι καταπληκτικό, γεμάτο ιδέες και προσθέτει στο συνολικό αποτέλεσμα. Καίρια χτυπήματα, όποτε χρειάζεται αγκαλλιάζει τις συνθέσεις και όποτε χρειαστεί τις βάζει φωτιά. Κάποια guest κιθαριστικά σόλος ακούμε από τους συναδέλφους του Sahil από την άλλη μπάντα του, τους Demonic Resurrection, σε τρία τραγούδια. Πάντως ένα αρνητικό πολλών νέων συγκροτημάτων και όχι μόνο των Demonstealer είναι ότι έχει χαθεί η ιδέα της παρείστικης μπάντας, της παρέας φίλων από το σχολείο, την γειτονιά ή της περιοχής τέλος πάντων. Άνθρωποι από διαφορετικές χώρες, που δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, ενώνουν τις δυνάμεις τους. Αυτό δεν γνωρίζω αν είναι αρνητικό αλλά ξέρω ότι μου λείπει ο παλιομοδίτικος τρόπος.
\r\n
\r\n\r\n
\r\n