
EVIL KING - The Dark Age
EVIL KING – The Dark Age
Η Ελλάδα με την Αργεντινή έχουν κάποια κοινά σημεία σαν χώρες. Κατ' αρχάς, έχουν το γαλάζιο και το λευκό χρώμα στη σημαία τους, αλλά και ιστορικά είναι δύο χώρες που γνώρισαν σκληρές δικτατορίες, αντιμετώπισαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και απευθύνθηκαν στο ΔΝΤ. Έβγαλαν επαναστάτες όπως τον Τσε Γκεβάρα και τον Άρη Βελουχιώτη αντίστοιχα. Επιπλέον, είναι λαοί με μεσογειακό ταπεραμέντο, ή αν θέλετε, έχουν αρκετό λάτιν χαρακτήρα. Εδώ, όμως, θα ασχοληθούμε με μια άλλη μορφή συμμαχίας μεταξύ Ελλάδος και Αργεντινής που έχει να κάνει με τη μουσική.
Οι EVIL KING είναι ένα power metal συγκρότημα που ξεκίνησε την καριέρα του το 2020 και τον Μάρτιο του 2021 κυκλοφόρησε το παρόν άλμπουμ, το οποίο αποτελεί και το ντεμπούτο του. Είναι επίσης η μοναδική κυκλοφορία που έχουν μέχρι σήμερα. Αποτελούνται από δύο Έλληνες και δύο Αργεντίνους μουσικούς, ήτοι τον Aristofanis Tzaerlis στο μπάσο, τον Christian Hernán Montes στα τύμπανα, τον Spiros Rizos στις κιθάρες και τον Pablo D. Ruiz Diaz στα φωνητικά.
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το ύφος της μουσικής των EVIL KING είναι η μελωδικότητα και ο λυρισμός. Εμπνεόμενοι από τον Μεσαίωνα, όπως δηλώνει και ο τίτλος του δίσκου, δημιουργούν μουσική ανάλογου ύφους. Μια μουσική που όντως σε ταξιδεύει σε μια εποχή που το ατσάλι, η δύναμη, η τυφλή πίστη και η άγνοια κυριαρχούσαν, όπως επίσης και ο ηρωισμός αλλά και η αχρειότητα. Με λίγα λόγια, μια ακραία εποχή που ως τέτοια ανέδειξε το καλύτερο και το χειρότερο της ανθρώπινης φύσης.
Θα έλεγα ότι μουσικά το ύφος τους γειτνιάζει με αυτό των KAMELOT, την εποχή που είχαν τραγουδιστή τον Roy Khan. Η φωνή και η ερμηνεία του Pablo δείχνουν έντονα επηρεασμένες από τον BRUCE DICKINSON. Σ’ αυτά και λόγω του λυρισμού που κυριαρχεί στο δίσκο, ίσως διακρίνετε και κάποιες αναφορές στους VIRGIN STEELE. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι πρόκειται για κυκλοφορία με δική της μουσική ταυτότητα και προσωπικότητα.
Πρόκειται για μια πολύ μεστή, ώριμη και εμπνευσμένη δουλειά που κινείται στα μελωδικά heavy και power metal μονοπάτια, με κάποιες progressive metal αποχρώσεις που της δίνουν περισσότερη λεπτομέρεια και ποικιλία. Ένας δίσκος που αξίζει να ακούσετε…