Exile Of Heaven - The Illusion Of Randomity

   Ήρθε λοιπόν η στιγμή και για εσένα να γνωρίσεις τους Exile Of Heaven. Μία μπάντα που δημιουργήθηκε το 2010 στην Κοζάνη, από τους Ηλία Κυτίδη και Παντελή Γκάτζιαρη, δηλαδή το τραγουδιστή-κιθαρίστα και τον lead κιθαρίστα αντίστοιχα. Η μπάντα από τότε που δημιουργήθηκε παίζει καθαρόαιμο Heavy Metal και γουστάρει. Το 2011 το βασικό line up ολοκληρώνεται με την προσθήκη του drummer Θανάση Πλιάτσιου. Το 2012 ολοκληρώνεται το πρώτο τους EP με τίτλο Meadows Of The Beyond που αποτελείται από τα Path Of Heaven, Imprisoned Dreams και Even Warriors Fall. Το σημερινό line up ολοκληρώνεται με τον Βαλάντη Χατζημάγκα στο μπάσο.
\r\n   Το album ανοίγει ένα “οργανικό” κομμάτι, που ανεβάζει κάπως την λίμπιντο. Το επικό του ύφος είναι ο κύριος λόγος μέσα από αυτή την riffάρα. Και να σου το Even Warriors Fall, που είναι το πρώτο ολοκληρωμένο κομμάτι του δίσκου. Αυτό που μου κάνει από την αρχή εντύπωση είναι τα φωνητικά του Ηλία, είναι σαν ακούω φωνή από χαρακτήρα του Warcraft(Internetικό παιχνίδι). Με το Bloodstorm περνάμε σε κάτι πιο μελωδικό και ταυτόχρονα επικότερο. Πολύ ωραίο σολάρισμα από τον Παντελή, και βασικά έχουν περάσει μόλις δύο κομμάτια και οι κιθάρες αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις, φαίνονται έμπειροι παίκτες. Πρέπει να επισημάνω πως τα κομμάτια του EP που συμπεριλήφθησαν στο album είναι άκρως εμπνευσμένα, από καρδιάς που λέμε, τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Το Path Of Heaven που είναι ένα από αυτά, πιο χαλαρό με πιο γάργαρα φωνητικά αλλά με την μουσική παρότι ηπιότερη, το ίδιο δυναμική.
\r\n   Και κάπου εδώ φτάνουμε στο κομμάτι που κερδίζει νομίζω τις περισσότερες ακροάσεις, μιας και μιλάμε για το τελευταίο lyric video της μπάντας. Συνδυάζει απ’όλα εννοείται, φοβερές κιθάρες, που μαζί με τα φωνητικά του Ηλία διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του κομματιού, μη σου πω του δίσκου ολόκληρου. Αναρωτιόμουν αν θα συμπεριλάμβαναν και μπαλάντα η θα μας το έπαιζαν “σκληροπυρηνικοί”. Tο Candlewish εκπληρώνει την επιθυμία μου αλλά πιστεύω και των ίδιων, σπάει την ευχάριστη “βαβούρα” με αρκετά ρυθμικό και γλυκό τρόπο. Ααα ναι, πως την ξέχασα, στα πλήκτρα η Κωνσταντίνα Κόμπου, που στο κομμάτι που προανέφερα “φαίνεται” περισσότερο από κάθε άλλο. Η μουσική τους μου θύμισε πολύ τους Reflection.
\r\n   Όσοι του δώσετε μια ευκαιρία, σίγουρα δεν θα χάσετε. Κυκλοφόρησε στις 5 Σεπτέμβρη από την Steel Gallery Records σε CD.

\r\n\r\n

\r\n