Focus - X

\r\nΌταν είδα ότι μου στείλανε από το MetalZone για κριτική το νέο δημιούργημα των Focus, ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Δεν νομίζω ότι υπάρχει οπαδός του progressive rock που να μην λατρεύει τα ’’2’’,  ’’3’’, ’’At the Rainbow’’ και ’’Hamburger Concerto’’ άλμπουμ τους.\r\n

\r\n

\r\nΩς γνωστόν, στην ιστορία μείνανε κυρίως με το ’’Hocus Pocus’’ τραγούδι τους, αλλά και με τα ’’House of the King’’ και ’’Sylvia’’. Δυστυχώς οι κυκλοφορίες τους τη δεκαετία ’75 μέχρι ’85 δεν ήταν οι αναμενόμενες, με αποτέλεσμα μέχρι και τη διάλυση της μπάντας. Η επιστροφή τους με τα ’’8’’ και ’’9’’, του 2002 και 2006 αντίστοιχα, γίνανε δεχτά με μεγάλη ευχαρίστηση όμως.\r\n

\r\n

\r\nΣτα ίδια ποιοτικά επίπεδα κυμαίνεται και το νέο τους άλμπουμ, με τον κάπως αναμενόμενο τίτλο ’’Χ’’. Στα αυτιά μου ο δίσκος ακούγεται χωρισμένος σε δύο μέρη, με το πρώτο να ακολουθεί τα πιο τυπικά Focus μονοπάτια και το δεύτερο να έχει πιο έντονες jazz, fusion επιρροές, στο στυλ του ’’Focus con Proby’’.\r\n

\r\n

\r\nΣυνθετικά το άλμπουμ σε γενικές γραμμές κυλάει ευχάριστα και υπάρχουν στιγμές που μαγνητίζουν. Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν και σημεία που οι όμορφες ιδέες δεν διανθίζονται και δίνεται μια αίσθηση ότι η μπάντα παίζει για να το απολαύσει πρώτα η ίδια και όχι τόσο για να υπηρετήσει τις συνθέσεις.\r\n

\r\n

\r\nΒέβαια δεν γνωρίζω τι περιμένει ο καθένας από τους Focus του 2012. Εγώ ακούω ένα δίσκο το οποίο υπηρετεί σε ικανοποιητικότατο βαθμό το σκοπό και το (παλιομοδίτικο) στυλ του.
\r\n
\r\nΔεν είναι η κυκλοφορία που θα μείνει κλασική, αλλά όταν θα την ακούει κάποιος θα την απολαμβάνει και αυτό είναι που μετράει εν τέλει...\r\n

\r\n

\r\nTο εξώφυλλο παρεμπιπτόντως είναι δημιουργία του Roger Dean (Uriah Heep, Yes, Asia).\r\n

\r\n

\r\n Dr. D.\r\n

\r\n