Gehennah - Too Loud to Live, Too Drunk to Die
Gehennah - Too Loud to Live, Too Drunk to Die
~~ Παλιές καραβάνες οι Gehennah. Για όσους δεν τους γνωρίζουν είναι μια μπάντα που έπαιζε στο ύφος των Venom και των Motorhead. Βρώμικο heavy metal με πιο ακραία φωνητικά.Thrash/Black, αλήτικο και ξεφτισμένο, αρκετά διαφορετικό σε σχέση με άλλους για τις αρχές των 90ς που μεσουρανούσε το melodeath της Σουηδίας και το ατμοσφαιρικό black. Τρεις δίσκους σε αντίστοιχα τρία χρόνια (1995-1997) δεν είναι καθόλου άσχημα παραγωγικά, το αντίθετο μάλιστα. Κάπου στις αρχές των 00ς το διαλύουνε-πέφτουν σε απραγία για να ξαναβάλουν μπροστά τις μηχανές το 2008 και να κυκλοφορήσουν ένα ep (Metal Police) το 2014. Τους ανακαλύπτει η Metal Blade, επανακυκλοφορεί το 7’’ τους σε 12’’ με επιπλέον υλικό και να τοι τώρα έτοιμοι με νέο δίσκο από την ίδια δισκογραφική σε βινύλιο και cd.
\r\n To ‘’Too Loud To Live, Too Drunk To Die’’ έχει το βουλοκέρι των Gehennah πάνω του λιωμένο. Ίσως πλέον να θυμίζουν πιο πολύ Motorhead και λιγότερο Venom (και λίγο Bathory), αλλά αυτές είναι οι βασικές επιρροές τους και πάλι. Και όταν λέμε επιρροές, μιλάμε για εξώφθαλμες. Για tribute band των Motorhead σαν να λέμε. Απλά πιο γρήγορα, πιο thrashy και με πιο ακραία φωνητικά. Τα ίδια και όταν γίνονται tribute band των Venom. Αυτό πιθανότατα να ενοχλήσει κάποιους (σαν και μένα). Αν πάλι δεν σου αρέσουν οι προαναφερθέντες μπάντες, θα τους σιχαθείς. Αν όμως σου αρέσουν και γουστάρεις να ακούσεις μια πιο ακραία (όχι και πολύ όμως) έκδοση, αράζεις εδώ.
\r\n Τα 4 τσογλάνια από το Forshaga της Σουηδίας παίζουν άτακτο ροκ εν ρολ ραφιναρισμένο με γλίτσα. Δεκατρία τραγούδια που όταν συναθροίζονται δεν φτάνουν τα 40 λεπτά σημαίνει ένα πράγμα. Απλότητα. Και αυτό το έχουν σε αφθονία οι Gehennah, οι ‘’Most Untalented Band Of The World’’ ‘’όπως αυτοσαρκάζονται. Κεφάτοι, με σεβασμό προς τον ήχο των Μεγάλων, με punk τζούρες , με ελαφρά παραμορφωμένα φωνητικά και με βαριά παραμορφωμένο ήχο. Και χαβαλές. Σε στίχους και μουσική. Ακόμα και τίτλο τραγουδιού ‘’We Stole Your Song’’ έχουνε. Οι μπύρες κατεβαίνουν σαν νερό, και από εμάς που το ακούμε και από αυτούς που το παίζουν. Όλα καλά αν εξαιρέσεις ακόμα και ολοκληρωτικά σημεία που ‘’ξεσηκώνουν’’ από τους Θεούς τους.
\r\n
\r\n\r\n
\r\n