LEADBREAKER - Overdrive

Η heavy metal μουσική δεν ήταν ποτέ και δεν θα γίνει ποτέ ιδιαίτερα εμπορική. Οι όποιες εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αλλά αυτή η «αδυναμία» της είναι ουσιαστικά αυτό που την κάνει δυνατή και ξεχωριστή. Βλέπετε, ο μουσικός που θα ασχοληθεί με αυτό το είδος είναι κατ’ αρχήν οπαδός του και επίσης δεν έχει καμία πίεση να κυκλοφορήσει δίσκους με μόνο στόχο τις πωλήσεις. Κυκλοφορεί όταν αισθάνεται ότι έχει κάτι να προσφέρει στο κοινό του.

Έτσι εξηγείται, νομίζω, και η απόφαση των Σουηδών LEADBREAKER να κυκλοφορήσουν τον δίσκο τους 4 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους. Και ακούγοντας το αποτέλεσμα, έχω την αίσθηση ότι αυτή η «αποχή» λειτούργησε ευεργετικά για αυτούς.

Η μουσική τους, δεν το κρύβουν άλλωστε, είναι εμπνευσμένη από τη Βρετανική metal σκηνή της δεκαετίας του '80 κυρίως. Ναι, από αυτό που λέμε συνοπτικά NWOBHM. Και όχι, δεν είναι ένα ακόμη συγκρότημα που αντιγράφει τους πρώιμους IRON MAIDEN, ευτυχώς.

Οι επιρροές τους είναι πιο «ψαγμένες». Προσωπικά, θα πω ότι αναγνώρισα αναφορές σε συγκροτήματα όπως οι RAVEN, SAXON και JUDAS PRIEST. Επίσης, η τραχύτητα του ήχου τους σε κάποια σημεία φέρνει στο νου τους παλιούς καλούς ANVIL, ίσως και τους MOTORHEAD. Και θα σκάσω αν δεν το πω, αλλά η σύνθεση με τίτλο «The Machine» εμένα προσωπικά μου θύμισε RUNNING WILD στην περίοδο που κυκλοφόρησαν το «Port Royal». Ακόμη, μου δόθηκε η εντύπωση ότι το συγκρότημα έχει στο DNA του κάτι και από AC/DC.

Όντως, πολλές επιρροές συγκεντρώθηκαν, αλλά η μπάντα καταφέρνει μια χαρά να τις αφομοιώσει στο προσωπικό της ύφος και να μας προσφέρει έναν πολύ συμπαγή δίσκο ανόθευτου και παρορμητικού heavy metal που διαθέτει ποικιλία και πολλές αξιομνημόνευτες στιγμές.

Κλείνοντας την παρουσίαση, θα σημειώσω ότι αυτός ο δίσκος με γοήτευσε με τον αυθορμητισμό του, με έπεισε για την ειλικρίνειά του και με έκανε να περάσω καλά μαζί του, μετατρέποντας με σε ακροατή και όχι σε κάποιον που τον ακούει απλά και μόνο για να τον παρουσιάσει.