The Lust - Karmalove

Οι The Lust ιδρύθηκαν το 2002 από τον κιθαρίστα των Ρώσσων Dissector. Μαζί του από την  ίδια μπάντα ο πληκτράς και συνεργάτης του ενώ τα φωνητικά ανέλαβε εξ αρχής κοπέλα. Και εγένετο gothic metal. Αμέσως μετά από ένα demo (με το όνομα Last Embrace) υπογράφουν με τη Ρώσσικη Fono και κυκλοφορούν το ντεμπούτο ‘’Tangled’’ (2004). Στον επόμενο δίσκο τους ‘’My Dear Empiness’’ υπογράφουν με την ελληνική Sleaszy Rider Records, εταιρία που συνεργάζονται και στον επόμενο δίσκο τους. Από το 2010 και μετά η μπάντα συνέχισε να κάνει τα πάντα μόνη της, ακόμα να κυκλοφορεί μόνη της τους δίσκους της. Από το 2015 η μπάντα άλλαξε εντελώς σαν σύνθεση με την Anna Dust να αναλαμβάνει πλέον τα φωνητικά φτάνοντας πλέον τους εννιά ολοκληρωμένους δίσκους με τον τελευταίο (πιανίστικο, διασκευές προηγούμενων δίσκων) να έχει κυκλοφορήσει στις αρχές της χρονιάς που διανύουμε. Εδώ έχουμε την επανακυκλοφορία (1^η Οκτώβρη) του έβδομου δίσκου τους ‘’Karmalove’’ (2018), πλέον από την παλιά συνεργάτιδα εταιρία, Sleaszy Rider Records σε digipak cd, συμπεριλαμβανόμενου ενός επιπλέον τραγουδιού.

Σας έλειψε η φωνή της Liv Kristine; Το Aegis των Theatre Of Tragedy; Αν η απάντηση είναι αρνητική, μην ασχολειθείτε καν να διαβάσετε παρακάτω. Αν όμως η απάντηση είναι ένα μεγάλο ‘’ΝΑΙ’’, τότε κάντε μια στάση. Δυο λόγοι που έγιναν οι παραπάνω συγκρίσεις. Πρώτον, όντως η φωνή της Anna θυμίζει αυτό της Liv. Δεύτερον, ακούγεται το ίδιο ατμοσφαιρικό, με άφθονα πλήκτρα αλλά χωρίς να υποχωρούν οι κιθάρες, και όλα αυτά χωρίς να ακούγονται αντρικά παραμορφωμένα φωνητικά. Άρα πάμε στην εποχή του τρίτου δίσκου των Theatre Of Tragedy, το ‘’Aegis’’.  Βέβαια, σε όποιο τομέα και να συγκριθούν οι δυο αυτές μπάντες και τραγουδίστριες, οι Ρώσσοι χάνουν. Αλλά αν το πάρουμε σφαιρικά και τους συγκρίνουμε με εκατοντάδες άλλες goth metal μπάντες που κυκλοφορούν μηνιαίως, τότε οι Lust τα πάνε (πήγαν, μιας και μιλάμε για κυκλοφορία 3ετίας) περίφημα. Και αν στο πρώτο τραγούδι η ατμόσφαιρα είχε κυρίαρχο ρόλο, στο ‘’ Faster’’ τα πράγματα κυλάνε πιο....faster.  Εδώ μπορούμε να προσθέσουμε και άλλες μπάντες επιρροές όπως οι Lacuna Coil, Within Temptation (μεταγενέστερους), ακόμα και Paradise Lost στα κιθαριστικά μέρη. Το ομώνυμο τραγούδι είναι από τα καλύτερα του δίσκου (μαζί του και το ‘’VIII’’)  με ωραίες, μελωδικές συγχορδίες, εξαιρετικά φωνητικά, κάποια backing αντρικά vocals και πλήκτρα που ξεσαλώνουν. Και πολλές τραγικές, θεατρικές, Kristinικές φωνητικές αρμονίες. Γενικότερα, αν και ο Yan είναι ο κιθαρίστας και συνθέτης της μπάντας, τα πλήκτρα έχουν κυρίαρχο ρόλο. Και μάλιστα, στο συγκεκριμένο δίσκο, τρία άτομα έχουν συνδράμει στο συγκεκριμένο όργανο. Στο εναλλάξ και πάλι, το ‘’ I'm Your New Religion’’ είναι και πάλι γρήγορο και ρυθμικό ενώ στο ‘’ What a Disorder’’ ακούμε τις πιο σκληρές κιθάρες του δίσκου. Όχι ότι τις είχαμε ιδιαίτερη ανάγκη, τα πάντα κυλάνε γύρω από τα πλήκτρα και τα γυναικεία φωνητικά και αν δεν σου αρέσει αυτός ο συνδυασμός, δεν πρόκειται να βρεις κάτι ενδιαφέρον εδώ. Ο δίσκος κυλάει όμορφα μέχρι το τέλος με τις πιο αργές/ατμοσφαιρικές συνθέσεις να με κερδίζουν περισσότερο χωρίς να με χαλάνε και οι υπόλοιπες που δίνουν μια διαφορετική κατάσταση και ποικιλία στο δίσκο.