Magnum - The Serpent Rings

Magnum…..τί να πρωτοπείς για ενα συγκροότημα-θρύλο, ενεργό από το 1972 (με ένα διάλειμμα 6 ετών, από το 1995 ως το 2001), με κυκλοφορία δισκων από το 1978 και κυρίως με ένα χαρακτηριστικό και εύκολα αναγνωρίσιμο ήχο, που εχει πραγματικά καθιερώσει τη δική του σχολή στο hard rock ιδίωμα….

Εχοντας όλα αυτά τα χρόνια ως πυρήνα το δίδυμο των Tony Clarkin στην κιθάρα και Bob Catley στη φωνή, το συγκρότημα από το Birmingham οχι  απλα δε λεει να καταθέσει τα όπλα, αλλα φροντίζει να έχει μια συχνή δισκογραφική παρουσία (σχεδόν κάθε δυο χρονια, από το 2007 και μετα!) και να πραγματοποιεί ανελλιπώς περιοδείες ακόμα κ’ εξω από τα σύνορα της χώρας του. Στα πλαίσια μάλιστα της προώθησης της εξαιρετικής περσινής δουλειάς τους Lost on the Road to Eternity είχαν περάσει κ από τα μέρη μας (κ’ ετσι ένα συναυλιακό  απωθημένο ετών επιτελους ικανοποιηθηκε!).

Καθώς λοιπόν μπαίνει η νεα δεκαετία, οι ακατάβλητοι γερόλυκοι μας προσφέρουν το νέο τους, 21^ο δισκογραφικό πονημα, το οποιο φέρει τον τίτλο The Serpent Rings, κυκλοφορεί στις 17 Ιανουαρίου ακόμα μια  φορά απο  τη Steamhammer/SPV και είναι το πρώτο οπου εχει αναλάβει τα χρεη μπασιστα ο γνωστος και μη εξαιρετεος Dennis Ward (Pink Cream 69, Place Vendome, Unisonic, ανάμεσα σε άλλα). Σημειώνεται πως για άλλη μια φορα (11^η φορα, αν δεν απατωμαι, και όγδοη συνεχόμενη) το fantasy εξώφυλλο εχει σχεδιάσει ο σπουδαίος Rodney Matthews.

Κακά τα ψεματα, για ένα συγκροτημα σαν τους Magnum, με τοσες εξαιρετικές κυκλοφορίες στο παλμαρέ τους, το ζητούμενο δεν μπορεί παρα να είναι, οχι φυσικά αν εχουν μεταλλάξει δραστικα το ήχο τους (αυτό ελειπε!), αλλά αν τα καινούρια κομμάτια είναι άξια να φέρουν το βαρύ όνομα του εν λόγω συγκροτήματος. Μπορούν άραγε ακάμα οι Magnum να προκαλούν συγκινήσεις και να προσφέρουν στο rock κοινό όμορφα, απαιτητικά μουσικά διαμαντάκια με πλούσιες ενορχηστρώσεις & εθιστικές μελωδίες, όπως έκαναν πάντα? Η απάντηση έρχεται αβίαστα : Absolutely YES!

Όσα στοιχεία έχουμε αγαπήσει σε αυτούς διαχρονικα και τους χαρακτηρίζουν, είναι παρόντα και στη νέα τους δουλειά. Η μουσικότητα των συνθέσεων, τα ζεστά φωνητικά του Catley, τα πλήκτρα που γεμίζουν και χρωματίζουν τις συνθέσεις (σπουδαία δουλειά ξανα για δεύτερο συνεχόμενο άλμπουμ από τον Rick Benton) είναι και παλι εδώ και μας χαρίζουν 11 υπέροχες συνθέσεις υψηλής hard rock  αισθητικής, που μόνο οι Magnum θα μπορούσαν να μας χαρίσουν. Όπως πάντα, μια ελαφριά prog διαθεση υποβόσκει και αρκετές συνθέσεις εμπλουτίζονται πολυμορφικά, όσον αφορά στις μελωδίες ή στο ρυθμό (όπως για παραδειγμα στο ομώνυμο 7λεπτο κομμάτι ή στο με οικολογικές στιχουργικές αναφορές Man), χωρίς ποτέ να καταντούν κουραστικές, αν και όταν το συγκροτημα αποφασίζει να υιοθετήσει ένα πιο ευθύ hard rock στυλ (όπως π.χ. σε κομματια όπως το You Can't Run Faster Than Bullet) το κάνουν ως συνήθως πολύ καλύτερα από πολλούς νεότερους συναδερφους τους, ενώ όταν επιλέγουν το χαρακτηριστικό υμνικό και πομπώδες στυλ τους με τα κολλητικά ρεφρεν και την ολίγον επική διάθεση (όπως π.χ. στα Madman Or Messiah και The Archway Of Tears), ε εκει πια, όπως είναι αναμενόμενο, βρίσκονται στο στοιχείο τους και δίνουν ρέστα!

Εν κατακλείδει, οι οπαδοί της μπάντας εχουν κάθε λογο να γιορτάζουν μια ακόμα απαραίτητη προσθήκη στην πλούσια δισκογραφία των MAGNUM, ένα αλμπουμ, το οποιο, αν και δεν υπόσχεται  ιδιαίτερες εκπλήξεις ή κάποια τεράστια κομματάρα, θα το ακοούσουν και θα το απολαυσουν πολλές φορές, όσο δε για εκείνους που μέχρι σήμερα δεν είχαν ασχοληθεί επισταμένως με το εν λόγω συγκρότημα, το νέο αλμπουμ απλά αποδεικνύει πόσο λάθος έκαναν τόσο καιρό!

Christine Tsaprouni