Από Ottawa, Ontario του Καναδά μας έρχονται οι The Night Watch, και είναι μια instrumental μπάντα, που παίζει ένα κράμα rock, έχουν στοιχεία jazz, swing και classical, folk, post prog, ότι και αν σημαίνει πια αυτό...όταν είσαι προοδευτικός προσθέτεις...και αν είσαι προοδευτικότερος αφαιρείς...αλλά μην γκρινιάζω τώρα γιατί οι The Night Watch έχουν να μας προσφέρουν κάτι εξαιρετικά όμορφο...ααα βάζουν και το doom metal στην ηχητική εξίσωση, κάνοντας ακόμα πιο ενδιαφέρον το αποτέλεσμα.
\r\n\r\n
Το Boundaries είναι η κυκλοφορία τους, αυτές τις μέρες, και μιλάμε για ένα και μοναδικό τραγούδι τριανταέξι λεπτών που πραγματικά μέσα σε αυτό υπάρχει ένας μεγάλος, πανέμορφος, πολυποίκιλος μουσικός κόσμος...με βιολί που φέρνει κάποιες στιγμές σε My Dying Bride, κυρίως στο εικοστό με εικοστό δεύτερο λεπτό, και προς το τέλος του κομματιού, σκίζει ψυχές στα δυο, από τον Evan Rudge. Με άταστο μπάσο, κτυπάει όμορφα καρδιές και αυτιά αυτό, από τον Matthew Cowan. Με κιθάρα, που κάπου κάπου βαραίνει, και κάπου κάου μελώνει ακουστικά, από τον Nathanael Larochette. Και όμορφα αφαιρετικά και συνοδευτικά τύμπανα από τον περκασιονίστα Daniel Mollema.
\r\n\r\n
Τριανταέξι λεπτά μουσικού πλούτου, με την βαθιά έννια της φράσης, και τραινταέξι μόλις λεπτά ταξίδι σε συναισθήματα παλιά και υγρά που μόνο ένα καλιτεχνικό έργο μπορεί να μας πάει...από οποιαδήποτε μορφή τέχνης, αλλά εδώ μιλάμε για μουσική, για τους The4 Night Watch και το αριστουργημά τους Boundaries.
\r\n\r\n
\r\n\r\n
\r\n