PALADINE - Entering the Abyss

Πάντα είχα μια αδυναμία σε συγκροτήματα που συνδύαζαν τον metal ήχο με ιστορίες φαντασίας και δη ηρωικής. Είναι κάτι που με κάνει να ξεφεύγω λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας και να γεμίζω τις μπαταρίες μου. Αρκετές φορές, μάλιστα, τέτοια συγκροτήματα αποτέλεσαν για μένα το κίνητρο να ανακαλύψω αξιόλογα βιβλία και συγγραφείς φαντασίας.

Οι Έλληνες PALADINE ανήκουν σε αυτό το είδος των συγκροτημάτων, όπου αντλούν έμπνευση από τα μυθιστορήματα ηρωικής φαντασίας. Συγκεκριμένα το συγκρότημα αντλεί έμπνευση από τον κόσμο φαντασίας της σειράς βιβλίων που ανήκει στον κόσμο της Dragonlance. Εξάλλου και το όνομά τους είναι εμπνευσμένο από μια εκ των θεοτήτων του κόσμου αυτού.

Στην παρούσα δουλειά τους, όμως, ασχολούνται με μια από τις πιο ενδιαφέρουσες φιγούρες του κόσμου της Dragonlance. Είναι η ιστορία του Raistlin, ενός σκοτεινού μάγου που θέλει να αντιμετωπίσει την δαιμονική θεά Takhisis προκειμένου να γίνει και ο ίδιος θεός. Χωρίς να θέλω να υπερβάλω θεωρώ τον Raistlin έναν από τους πιο σκοτεινούς και καλοδουλεμένους χαρακτήρες της σύγχρονης ηρωικής φαντασίας.

Μουσικά, τώρα, έχοντας ακούσει και την προηγούμενη δουλειά των PALADINE, το συγκρότημα μας δίνει μια κυκλοφορία που ακούγεται ως φυσική συνέχεια της προηγούμενης τους κυκλοφορίας. Με λίγα λόγια αποδίδουν power metal, το οποίο ναι μεν είναι επηρεασμένο από την Ευρωπαϊκή σκηνή κυρίως, αλλά υπάρχουν και κάποια ψήγματα U.S. power metal. Σε σύγκριση με την πρώτη τους δουλειά θα έλεγα ότι έχουν δώσει στις συνθέσεις τους πιο επικά στοιχεία καθώς και γίνεται πιο εκτεταμένη χρήση των πλήκτρων, αλλά με τρόπο  ουσιαστικό και διακριτικό.

Ο δίσκος είναι δομημένος με τρόπο που προάγει την αφήγηση της ιστορίας που διηγείται το συγκρότημα με τους στίχους του. Έχει υφέσεις και κορυφώσεις και σε κάθε στιγμή του κρατάει το ενδιαφέρον του ακροατή με την ποικιλία που διαθέτει. Πέραν του καλού δεσίματος και της στιβαρής εκτέλεσης των οργανικών μουσικών του συγκροτήματος, πολύ καλή δουλειά κάνει κι ο τραγουδιστής Nick "The Metalizer" Protonotarios του οποίου η φωνή δίνει την απαιτούμενη θεατρικότητα στις συνθέσεις.

Σίγουρα από την παρούσα κυκλοφορία λείπουν τα τραγούδια εκείνα που θα σας ενθουσιάσουν με την πρώτη ακρόαση. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό γιατί συνήθως ότι μας ενθουσιάζει εύκολα, εύκολα και το ξεχνάμε. Η ουσία είναι ότι οι PALADINE δημιούργησαν έναν μεστό κι ώριμο δίσκο που έχει να αφηγηθεί μια ιστορία κι αυτό το καταφέρνει πολύ καλά. Επίσης στα θετικά ότι η μπάντα έχει σε μόλις 2 κυκλοφορίες δημιουργήσει τον δικό της προσωπικό ήχο. Μια προσπάθεια που αξίζει να τσεκάρετε.