Silent Winter - Utopia

Αν και η ποδοσφαιρική ομάδα του Βόλου με πλήγωσε μετά τη νίκη της απέναντι στον Άρη, σήμερα θα ασχοληθώ με ένα συγκρότημα από αυτή την πόλη. Πρόκειται για τους SILENT WINTER, ένα μελωδικό Power Metal συγκρότημα που δημιουργήθηκε στον Βόλο το 1995. Η πρώτη του περίοδος ύπαρξης διήρκησε από το 1995 έως το 2001. Το 2018 δραστηριοποιήθηκαν ξανά και πλέον διανύουν την πιο δημιουργική τους φάση.

Να σας ενημερώσω επίσης ότι υπάρχει άλλο ένα συγκρότημα με το ίδιο όνομα. Είναι Βρετανοί, ιδρύθηκαν το 2004 και παίζουν Doom/Death Metal.

Η τρίτη κυκλοφορία των SILENT WINTER φέρει τον τίτλο «Utopia». Πρόκειται για μια ελληνική λέξη που περιγράφει έναν φανταστικό κόσμο ή κοινωνία όπου όλα λειτουργούν αρμονικά και τέλεια. Ενδιαφέρουσα επιλογή, η οποία με έκανε να σκεφτώ ότι η ουτοπία του ενός μπορεί να είναι η κόλαση κάποιου άλλου, γι’ αυτό και ο τέλειος κόσμος πιθανότατα δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ. Από τους τίτλους των κομματιών και από όσα κατάλαβα από τους αγγλικούς στίχους, αντιλαμβάνομαι ότι το συγκρότημα επιχειρεί έναν σχολιασμό στη σύγχρονη κοινωνία, που είναι κάθε άλλο παρά παραδεισένια. Ειδικά κατά την περίοδο των lockdowns και της πανδημίας, όσοι σκέφτονται στοιχειωδώς αντιλήφθηκαν τον κίνδυνο να κυλήσουμε προς τον φασισμό ή έναν νέο Μεσαίωνα, αυτή τη φορά με επιστημονικό δογματισμό. Αν αυτή η κρίση είναι υπαρκτή ή φτιαχτή, το αφήνω στη δική σας κρίση. Μεγάλη συζήτηση ανοίγω, αλλά θα σταματήσω εδώ.

Μουσικά, οι SILENT WINTER είναι μια όαση φρεσκάδας στον ήχο του ευρωπαϊκού Power Metal. Με τρόπο σχεδόν μαγικό, καταφέρνουν να μου προκαλέσουν τα συναισθήματα που μου δημιουργούσαν σπουδαίες κυκλοφορίες μεγάλων συγκροτημάτων του είδους, όπως οι GAMMA RAY, STRATOVARIUS και EDGUY, οι οποίοι αποτελούν σαφή πηγή έμπνευσης για τη μπάντα. Κι όλα αυτά γίνονται με μια τέτοια αμεσότητα και φυσικότητα που πείθουν απόλυτα για τις αγνές προθέσεις του συγκροτήματος.

Οι μουσικοί της μπάντας έχουν πολύ καλή χημεία και εξαιρετική τεχνική, την οποία αξιοποιούν με έμπνευση και δημιουργικότητα. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον Mike Livas, του οποίου η ερμηνεία θυμίζει κάτι μεταξύ Kotipelto και Tobias Sammet. Έχουμε, λοιπόν, παθιασμένα, δυναμικά φωνητικά, όμορφες και αξιομνημόνευτες μελωδίες, καθώς και ρυθμικά μέρη με ακρίβεια μετρονόμου. Με λίγα λόγια, το πλήρες πακέτο που εκτιμά όποιος αγαπά τον ευρωπαϊκό Power Metal ήχο.