Siren - Back from the Dead

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από το 1986 και το θρυλικό “No Place like Home” μέσω του οποίου το κοινό γνώρισε με τον καλύτερο τρόπο τους Siren, αφού ο δίσκος περιείχε μερικά διαχρονικά διαμάντια της US heavy/power/progressive σκηνής. Ο δεύτερος δίσκος “Financial Suicide”, πάλι είχε κάποιες υπέροχες συνθέσεις, αλλά ακολουθούσε ένα πιο μοντέρνο ύφος που δεν ενθουσίασε όσο το ντεμπούτο. Ποιo να είναι άραγε το ύφος του γκρουπ εν έτει 2020, όταν μάλιστα τα βασικά συστατικά του παρελθόντος είναι παρόντα είναι στη νεα προσπάθεια; - συμπεριλαμβανομένου του τραγουδιστή Doug Lee.

Το “Back from the Dead” είναι ο τρίτος δίσκος της μπάντας, και ο τρίτος με διαφορετικό στυλ. Το συγκρότημα παίζει πια μοντέρνο heavy/power metal με σύγχρονη, δυνατή παραγωγή. H δουλειά είναι αρκετά πρωτότυπη, κάπου ανάμεσα στη σύγχρονη ευρωπαϊκή σκηνή και την αντίστοιχη αμερικάνικη. Έτσι, ο ακροατής θα ακούσει κάτι που συνδυάζει τους Metal Church και τους Μegadeth των τελευταίων άλμπουμ τους, με τους Mindless Sinner του πρόσφατου δίσκου “Poltergeist”.  Ή UDO, να συνδυάζεται με μεταγενέστερους Annihilator, στα πιο γκρουβάτα και ρυθμικά κομμάτια που υπάρχουν στο άλμπουμ, όπως το “Watch Us Fly”. Υπάρχουν όμως και τραγούδια που γλυκαίνουν αυτή τη “σκληρή” εικόνα.

Το “Insomnia” είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ η μπάντα. Mελωδικό, με πανέμορφα σόλο να “τρέχουν” σε όλο το κομμάτι, και θα ενθουσιάσει τους παλιούς οπαδούς. Εξαιρετικό είναι και το “Ηow do you think I feel” που αρχίζει με groovy ρυθμό, αλλά μετά απογειώνεται. Ειδικά στο σημείο “I don’t want to die all alone...” δύσκολα ένας ακροατής δεν θα ανατριχιάσει -πραγματικά φοβερό κομμάτι. Το ίδιο ισχύει και για το “Lost Passenger”  που έχει μαγευτικό ρεφρέν. Γενικά, υπάρχουν ακόμα 2-3 τραγούδια που αρχίζουν με αυτόν τον τρόπο, αλλά μετά αναπτύσσονται πολύ όμορφα.  

Ο τρίτος δίσκος λοιπόν των Siren από τη Florida, έχει ελάχιστη σχέση με το παρελθόν, και από την πλειοψηφία των 14 τραγουδιών που έχει, λείπει η όμορφη-πιασάρικη μελωδία. Ωστόσο, στο άλμπουμ υπάρχουν δύο κορυφαίες στιγμές, ενώ έχει και τρεις με τέσσερις πολύ καλές συνθέσεις που απευθύνονται σε όλους. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι για φανατικούς οπαδούς συγκροτημάτων όπως Metal Church, Megadeth, Vicious Rumors, και ευρωπαϊκού heavy/power τύπου Mindless Sinner, UDO και 90’s- Helloween. Όσοι δε συγκινούνται από αυτά τα συγκροτήματα ας μην ασχοληθούν με το άλμπουμ. Όσον αφορά στους παλιούς οπαδούς, αξίζει να ακούσουν τα τραγούδια που αναφέραμε παραπάνω.