STALLION - Slaves Of Time

Ζούμε στην εποχή της αναβίωσης του κλασσικού metal ήχου. Μια νέα γενιά μουσικών επιχειρεί να αντλήσει έμπνευση και ιδέες από το παρελθόν αυτού προκειμένου να αφήσει το δικό της στίγμα στον ήχο μας. Προσπαθούν, κατά κάποιον τρόπο, να ανακαλύψουν εκ νέου τον ήχο μας. Ανάμεσα σε αυτά τα συγκροτήματα νέων μουσικών που προσπαθούν να αναβιώσουν τον παραδοσιακό metal ήχο είναι και οι Γερμανοί STALLION.

Ο δίσκος με τίτλο «Slaves Of Time» είναι η τρίτη μεγάλης διαρκείας στούντιο κυκλοφορία του συγκροτήματος. Για όσος έχουν εξοικειωθεί με τον ήχο της μπάντας από τις προηγούμενες της κυκλοφορίες δεν θα ξαφνιαστούν και με την παρούσα δουλειά τους. Παραμένουν, δηλαδή, συνεπείς στον κλασσικό heavy/speed metal ήχο που ήδη γνωρίσαμε από την πρώτη τους κυκλοφορία. Παρόλα αυτά στην κυκλοφορία τους αυτή εμπλουτίζουν την μουσική τους και με κάποια hard rock και thrash metal στοιχεία.

Βασικές αναφορές του γκρουπ και σε αυτήν την κυκλοφορία είναι οι γίγαντες της metal σκηνής όπως οι ACCEPT, IRON MAIDEN, JUDAS PRIEST και οι METALLICA της «Kill ‘em All» περιόδου. Επίσης, ίσως λόγω των φωνητικών, να σας φέρουν στο νου και τους OVERKILL και METAL CHURCH. Τέλος έχω την προσωπική αίσθηση ότι σε όλο σχεδόν το άλμπουμ υφέρπει μια καλώς εννοούμενη ροκ εν ρολ βρωμιά που κλείνει το μάτι στους MOTORHEAD.

Οι 10 συνθέσεις του άλμπουμ κατά κύριο λόγο κινούνται στα κλασσικά heavy/speed metal μονοπάτια με επιρροές από τις ως άνω αναφερθείσες μπάντες και το NWOBHM κίνημα, αλλά υπάρχουν και κάποιες που δείχνουν την διάθεση της μπάντας να εξερευνήσει και άλλα είδη του σκληρού ήχου. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω το «Time to Reload» όπου η boogie rock αισθητική των AC/DC συναντά τους πρώιμους ACCEPT (πιθανόν να σας θυμίσει και τους σύγχρονους BULLET), το «All In» όπου ξεκινάει σαν blues hard rock σύνθεση που προσωπικά μου θύμισε τους CINDERELLA για να εξελιχθεί κάπου στα μισά του σε speed metal καταιγίδα και το «Brain Dead» όπου υπάρχoυν έντονα thrash metal στοιχεία.

Κλείνοντας θα έλεγα ότι το «Slaves Of Time» είναι μια τίμια δουλειά που διαθέτει φρεσκάδα, πάθος και καλές ιδέες. Μια κυκλοφορία που ακούγεται ευχάριστα από την αρχή έως το τέλος της και θα ικανοποιήσει τους φίλους του κλασσικού metal ήχου. Προσωπικά μιλώντας οι συνθέσεις του δίσκου που ξεχώρισα είναι οι ακόλουθες: «Waking the Demons», «Dynamiter», «All In» και «Meltdown».