Striker - City of Gold

               Για πόσες και πόσες νέες μπάντες έχουμε ακούσει ότι θα ηγηθούν μιας σκηνής; Για το ότι είναι καλύτερες από τις άλλες και έχουν να προσφέρουν κάτι καινούριο; Ή σαν την περίπτωση μας, δηλαδή στο ξαναπαιγμένο παλιομοδίτικο heavy metal από νέες μπάντες; Δεν θα σας πρήξω με το ότι οι Striker θα φέρουν τα πάνω κάτω στην ζωή σας αλλά κόβω δάκτυλο ότι όποιος τους ακούσει και αρέσκεται σε μια μίξη N.W.O.B.H.M. μέχρι speed (power/thrash), θα περάσουν κάπως παραπάνω από καλά ακούγοντας τους ή παρακολουθώντας τους ζωντανά. Το ’’City Of Gold’’ είναι πλέον ο τρίτος τους δίσκος (και καλύτερος) και είναι έτοιμοι για να κερδίσουν ακόμα περισσότερους οπαδούς και να κρατήσουν τους ήδη κερδισμένους. Το ’’City Of Gold ’’ μόλις κυκλοφόρησε (29/08) από την Napalm Records (δεύτερος δίσκος για την Αυστριακή εταιρία) που δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου ήχου μπάντες αλλά μάλλον χτύπησε ’’χρυσό’’ εδώ και είπε να το εκμεταλλευτεί.
\r\n                Οι Striker καταφέρνουν να συνδυάσουν το παλιομοδίτικο heavy metal με νέο ήχο,παθιασμένα και με σπιρτάδα. Τα τραγούδια τους διακατέχονται από υψηλές ταχύτητες, δεν κολώνουν πουθενά. Και όχι για να κρύψουν τυχόν ατέλειες (όχι ότι παίζουν κάτι το ιδιαίτερο τεχνικά) αλλά επειδή το θέλουν. Όπως έχουν αναφέρει και οι ίδιοι, για να ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους της νεοσύστατης αυτής μόδας (κίνημα αναβίωσης του παραδοσιακού heavy metal). Διπλές κιθάρες,τσιριχτά φωνητικά. Παίζουν γρήγορα, σαν τους συμπατριώτες τους Annihilator και Exciter, τίγκα μέταλλο και ταχύτητα. Η καλύτερη και αποτελεσματικότερη θεραπεία για τα άλατα στις αρθρώσεις. Δεν μπορείς να ακούσεις την μουσική τους και να μείνει ακίνητος, πόσο μάλλον σε μια συναυλία τους. Αποφέυγουν σαχλές μπαλάντες επειδή απλά θα έπρεπε να έχουν μία και απλά κατεβάζουν ελαφρά ταχύτητες σε κάποια τραγούδια τους. Γρήγορα ή όχι, παίζουν έντονα, ζωηρά, τρελαμένα και εκτοξέυουν υψηλών οκτανίων απόδοση σε κάθε στιγμή. Η μουσική κατά μεγάλο ποσοστό (όπως και παλιότερα) είναι γραμμένη από τον τραγουδιστή τους Dan ο οποίος είναι και κιθαρίστας και έχει γράψει μουσική που να ταιριάζει απόλυτα με την φωνή του (ή το αντίθετο τέλος πάντων). Όσο περνά η ώρα και το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο, τόσο πιο πολώ ξεχωρίζουν σαν μπάντα και καταξιώνονται στο υποσυνείδητο μου με την τονωτική τους μουσικά που παρασκευάζεται  από τα καλύτερα heavy metal αποστακτήρια.
\r\n                   Και επειδή όλος ο δίσκος κινείται στα ίδια επίπεδα, θα γράψω μόνο για 2 τραγούδια που διαφέρουν μουσικά. Το πρώτο είναι το ’’Bad Decisions’’ που ξεκινά σαν Accept και σύντομα μεταμορφώνεται σε ένα πιο melodic metal/glam/sleazy/hair metal ή όπως αλλίως λέγεται με έναν επωδό  (ρεφραινάκι ) με τα κλασσικά ’’ooohhhhoooohhh’’ για τις συναυλιακές παραστάσεις με οπαδούς-μαριονέττες. Το άλλο τραγούδι είναι το ’’All I Want’’, που κοιτούν πλαγίως  Annihilator σε νοοτροπία μα εκτελεστικά ακροβατούν σε πιο hard rock κορυφές με μια πληθωρική διάθεση για να περάσουν καλά οι ίδιοι αλλά και αυτοί που τους ακούν.
\r\n               Η παραγωγή του θαυματουργού Fredrik Nordstrom είναι καθαρή και αρκετά μοντέρνα και χαρίζει επιπλέον δυναμική στα  κομμάτια. Στην digipak έκδοση, εκτός των 11 συνθέσεων, υπάρχουν και 4 επιπλέον τραγούδια (που δυστυχώς δεν είχα την δυνατότητα να ακούσω), μια πραγματικά καλή δικαιολογία να το τσιμπήσουμε σε αυτήν την έκδοση. Δεν μπορώ να πώ οτι οι Καναδοί μπορούν να ηγηθούν της σκηνής, αλλά μπορώ να εκφράσω τα συγχαρητήρια μου σαν ένα από τους καλύτερους εκπρόσωπους τους για το 2014.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n