Testament - Dark Roots Of Earth
Testament - Dark Roots Of Earth
Ένα από τα πιο αναμενόμενα albums του 2012 επιτέλους κυκλοφόρησε! Τέσσερα χρόνια μετά το εξαιρετικό “The Formation Of Damnation” οι Testament κυκλοφορούν τον διάδοχο του που ακούει στο όνομα “Dark Roots Of Earth”. Παραδόξως οι Αμερικανοί Bay Area Thrashers αποφάσισαν να μην ακολουθησουν κατά γράμμα την επιτυχημένη συνταγή του προηγούμενου album τους, αλλά να αλλάξουν λίγο το ύφος τους σε κάτι πιο μοντέρνο.
\r\nΤο album ανοίγει με το “Rise Up” ένα πολύ δυναμικό κομμάτι με πολύ δυνατό riff που ωστόσο προσεγγίζει έναν πιο σύγχρονο ήχο. Ακολουθεί το “Native Blood” με το άκρως κολλητικό refrain (δεν το επέλεξαν τυχαία για single) που μας θυμίζει παλιές εποχές ενώ το ομώνυμο κομμάτι αμεσως μετα, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Μια από τις πιο πολυσυζητημένες συνθέσεις του album είναι η «μπαλάντα» “Cold Embrace” για την οποία οι απόψεις διίστανται, προσωπικά δεν τη βρίσκω καθόλου κακή αλλά, πώς να το κάνουμε, οι Testament έχουν και ένα “Return To serenity” στο ιστορικό τους.
\r\nΈνα άλλο κομμάτι που πραγματικά ξεχωρίζει είναι το “Last Stand For Independence” που κλείνει και το album. Πρόκειται για Thrash δυναμίτη με ένα από τα καλύτερα riff που έχει γράψει πότε το συγκρότημα, ενώ στη limited έκδοση του album υπάρχουν σαν bonus οι διασκευές στα κλασσικά “Dragon Attack” (Queen ), “Animal Magnetism” (Scorpions), “Powerslave” (Iron Maiden cover) καθώς και μια extended version εκτελεση του ηδη μακροσκελους “Throne Of Thorns” .
\r\nΣυνολικα το “Dark Roots Of Earth” είναι ένα πολύ προσεγμενο album και από αποψη παραγωγής αλλά και από συνθετική-εκτελεστικη πλευρά, αφού και σολαρες διαθέτει και riff που τσακίζουν κόκκαλα, για να μην αναφέρω το καταιγιστικό παίξιμο του τεράστιου (από όλες τις πλευρές ) Gene Hoglan, δεν είναι όμως το album το οποίο θα σε κάνει να παραληρείς (όπως το “Formation..” ). Μπορεί να έχει καλές ιδέες αλλά ακόμα και μετά από πολλές ακροάσεις ακούγεται λίγο «άνισο», αφού δύσκολα θα σου μείνει κάποιο κομμάτι, και αυτό ακριβώς είναι το σημείο στο οποίο υστερεί σε σχέση με τον προκάτοχο του.
\r\n
\r\nΔημήτρης Καραντούνιας
\r\n