Thränenkind - King Apathy

~~                    Οι Thraenenkind είναι ένα συγκρότημα που αποτελείται από άτομα που μοιράζονται κοινές ιδέες για τον πράσινο αναρχισμό, για τα πιο σημαντικά πράγματα της κοινωνίας μας και γενικότερα έχουν αριστερή πολιτική ιδεολογία. Ανάλογοι είναι και οι στίχοι αυτής της μπάντας που δημιουργήθηκε το 2007 και συνδυάζει το crustcore, το Post Rock, το Post Black Metal αλλά και το Hardcore Punk. Δίνουν βάση στην ατμόσφαιρα και την μελαγχολία. Αν σας φαίνονται τα παραπάνω ενδιαφέροντα, δοκιμάστε το νέο, δεύτερο τους άλμπουμ, ‘’King Apathy’’ που κυκλοφορεί μέσω της Lifeforce Records από τον Μάιο  σε digipak cd και περιορισμένο αριθμό βινυλίου σε διάφορες εκδόσεις. Για την ιστορία, το πρώτο τους άλμπουμ, ‘’The Elk’’ του 2013 είναι αντίστοιχα πολύ καλό για όσους έρχονται σε πρώτη επαφή με την μπάντα.
\r\n                     Το ‘’King Apathy’’ σαν τίτλος είναι ακριβώς το αντίθετο με αυτό που πρεσβεύει η μουσική τους. Ατμόσφαιρα, μελωδίες, ρυθμοί, όλα γίνονται για να διαγείρονται τα συναισθήματα, για να προκαλούν τις αισθήσεις. Είτε με την μουσική τους, είτε με την στιχουργική τους εικόνα.  Πολύ καλή παραγωγή, με κέρδισε άμεσα. Τα πάντα ακούγονται πολύ καθαρά, με κάθε όργανο να έχει δουλευτεί ξεχωριστά και με λεπτομέρεια. Τα τύμπανα ακούγονται γεμάτο διέγερση και έκσταση,  μια φωνή σχίζει τον αέρα με τα ζόρια που τραβάει, κιθάρες που πλέκουν μελωδίες. Δεν θα ισχυριστώ ότι άκουσα κάποια παρθενογένεση, ή κάτι που δεν έχω ξανακούσει αλλά αυτό δεν του στερεί από την ικανότητα να σε ταξιδεύει εκεί που έχεις ξαναπάει και παλιότερα εφόσον σου αρέσει. Μελωδίες χτίζονται για να πληγώσουν, να σε κάνουν να σκεφτείς, να σε κάνουν να ‘’χαθείς’’.  Όσο απλές και να είναι. Το ‘’Ghosts’’ δεν έχει ανάγκη από δεκάδες στρώσης ηχητικής ύφανσης. Έχει την αρμονία που χρειάζεται για να νοσταλγήσεις, για να μελαγχολήσεις. Ένα άλλο εξαίσιο τραγούδι είναι το ‘’What We Believe In’’. Και το ‘’Vanishing Youth’’.  Πραγματικά ένιωθα μια απρόσμενη θλίψη όσο διαρκούσε το τραγούδι. Εδώ δεν έχουμε υποκρισίες ή κακέκτυπα, το νιώθουν ότι παίζουν. Νομίζω ότι θα απασχολήσει περισσότερο αυτούς που ακούνε είτε depressive black metal, είτε post black metal.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n