MORBID ANGEL - KINGDOMS DISDAINED

Οι Morbid Angel επανέρχονται στις deathmetalικές ζωές μας μετά από επτά χρόνια από το Illud Divinus Insanum που δεν θύμιζε σε τίποτα τους death metal θρύλους από την Tampa Florida, με το δέκατο δίσκο τους, μετράω και το Abominations Of Desolation, με τίτλο Kingdoms Disdained που κυκλοφορεί από την νέα στον χώρο Silver Lining Records.

Δυο νέα μέλη, ο ντράμερ Scot Fuller, και ο κιθαρίστας Vadim, μαζί με τον τιτανοτεράστιο δημιουργό death metal riffs και solos Trey Azagthoth. Έχουμε και την τρίτη παρουσία του τραγουδιστή - μπασίστα Steve Tucker που πια είναι στο σχήμα για τέταρτο άλμπουμ μετά τα Formulas Fatal to the Flesh (1998), Gateways to Annihilation (2001), Heretic (2004). Κείμενο για αυτά εδώ http://www.metalzone.gr/monuments/fatal-annihilation-heretic

Στο Kingdoms Disdained οι Morbid Angel επιστέφουν στα Domination και Gateways To Annihilation άλμπουμ τους, κάτι που από μόνο του αποτελεί πολύ καλά νέα για τους φίλους τους, και τους οπαδούς του Φλοριδιανού death metal ήχου.

Το ταξίδι της επιστροφής στα παλιά για τους Morbid Angel ξεκινάει με την απολαυστικά χαοτική και κάφρικη εικόνα του εξωφύλλου. Το τέρας μέσα σε αυτή είναι σαν να ήρθε από το ύστερα του κόσμου, ή απλά να θέλει να τα επιβάλει στον δικό μας κόσμο. Φιλοτεχνημένο από τον Ken Coleman. Ο Eric Rutan, (Hate Eternal, ex – Morbid Angel), εδώ αναλαμβάνει τα της παραγωγής η οποία αποδεικνύεται ορθή και εύστοχη, για την απόδοση, και σε ορισμένες φάσεις την απογείωση των μουσικών και των ιδεών τους, κυρίως των Trey, Tucker.

Piles of Little Arms και D.E.A.D., παρά το ατυχές του ονόματος του δεύτερου, με βάζουν με τα πρώτα δευτερόλεπτα στην brutalιά του old school  ήχου που θέλουν να έχουν ξανά οι Morbid Angel. Ο Steve Tucker δίνει κτηνώδεις διαστάσεις στην ερμηνεία του, και Θεόρατο όγκο στο μπάσο του. Μαζί με τον Fuller που αντικαθιστά επάξια τον Sandoval, και παίζει τα ρέστα του σε όλη την διάρκεια. Ο Vadim γεμίζει τον ήχο, που γεννά, δημιουργεί, και παρουσιάζει ο Trey, σε σύνδεση με το ένδοξο παρελθόν του, βγάζοντας riffs με τον μοναδικό του τρόπο. Το Garden of Disdain έχει ένα μεσαίο, ούτε γρήγορο, ούτε αργό ρυθμό, ενώ το The Righteous Voice φέρνει όπως και το The Pillars Crumbling το φοβερό ντράμινγ του Fuller. To Architect and Iconoclast αγριεύει και δείχνει το σκληρό πρόσωπο του Αμερικάνικου death metal. Στο ίδιο, αγριενένο μοτίβο και το Paradigms Warped. Το For No Master ήταν ήδη γνωστό, και αγαπημένο από τις πρώτες ακροάσεις με τον Trey να βάζει τον κιθαριστικό πήχη πανύψηλα. Το Declaring New Law (Secret Hell) κάπου επαναλαμβάνεται και γίνεται κουραστικό. Το From the Hand of Kings ανεβάζει ταχύτητες και εντάσεις, και γούστα. Εκεί που και  το The Fall of Idols συνεχίζει έτσι, και τα δυο βγαλμένα από την κιθαριστική ευφυΐα του Trey Azagthoth.

To  Kingdoms Disdained είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ, με τις δυνατές και τις λίγες αδύναμες στιγμές του. Με την επιστροφή του Tucker και τις δυο καλές προσθήκες, οι Morbid Angel, έχουν ένα δίσκο επιστροφή, και ένα άριστο line up ώστε να τους αναμένουμε με αγωνία για ένα επερχόμενο live στα μέρη μας.