Weekend Nachos - Apology

~~                       Οι Weekend Nachos είναι μια πολύ ενεργητική μπάντα από το Illinois που παίζει hardorce/grindcore. Σχεδόν  κάθε διετία παράγει ένα ολοκληρωμένο δίσκο ενώ ανάμεσα σεαυτά τα χρονικά διαστήματα πάντα ‘’χαρίζει’’ νέο υλικό στους οπαδούς της με διάφορα eps και splits. Το νέο, πέμπτο τους άλμπουμ ονομάζεται ‘’Apology’’  και κυκλοφορεί ήδη από τον Μάιο σε cd από την Relapse, σε βινύλιο από την Deep Six Records και σε κασέτα από την Toxicbreed’s Funhouse. Ηχογραφήθηκε και μιξαρίστηκε στις αρχές του Φλεβάρη  στα Bricktop Studios με μηχανικό ήχου τον Andy Nelson με την βοήθεια του  Adrian Kobziar ενώ το μάστερ πραγματοποιήθηκε μια εβδομάδα αργότερα στα Audiosiege από τον Brad Boatright.
\r\n              Το ‘’Apology’’ ξεκινά με το ‘’2015’’, ένα τραγούδι που γέρνει πιο πολύ προς το hardcore. Κοψίματα, τσαμπουκάς, τεχνικό παίξιμο και εκτός από τα φωνητικά που ξερνάνε χολή, υπάρχουν και κάποια guest από τους Izzi και Barnum. Γενικότερα, υπάρχουν αρκετά guest φωνητικά (Dylan Walker,Kevin Kennedy, Kyle Kennedy,Red Simsey), σε τέσσερα τραγούδια για την ακρίβεια. Αρκετά ασφαλές σαν άκουσμα μα δεν το σταματά να ξερνοβολά επιθετικούς ρυθμούς και λέξεις. Στα επόμενα τραγούδια ανεβάζει ταχύτητες, το ‘’Fake Political Song’’ φτάνει στα grindcore γκάζια. Μπορεί να είναι τάχιστο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ακούγεται και επικίνδυνο. Σχεδόν βαρετό θα έλεγα, τουλάχιστον από την μουσική του πλευρά.  Εκτός από το ‘’2015’’, βρήκα κάποια καλά σημεία στο  ‘’All’’ και στο ‘’Eulogy‘’. Γενικότερα, πολύ κοινότυπο ενώ   όφειλε σαν άκουσμα να είναι καυστικό σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς στολίδια, απολύτως γυμνό και μονόδρομο. Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο, σχεδόν χωρίς νόημα και διαφορά μέχρι να φτάσουμε στο  ομώνυμο και τελευταίο τραγούδι του δίσκου. Εδώ η διάρκεια φτάνει σχεδόν τα δέκα λεπτά, τα riffs ακούγονται πολύ sludge, ένα πιάνο από τα χέρια του Mike Kinsella δίνει ένα διαφορετικό τόνο. Το τραγούδι ακούγεται μπαρουτιασμένο και βρώμικο ως τα νύχια και καταφέρνει να μπει στα τρία καλύτερα του δίσκου. Γενικότερα όμως ο δίσκος είναι μια μετριότητα στα δικά μου αυτιά.

\r\n\r\n

\r\n