1994

Έχουμε μια δυνατή Ελληνική σκηνή. Και δεν μιλάω μόνος για μπάντες, μιλάω για δισκογραφικές εταιρίες, οπαδούς, web/fan zines, μουσικούς κ.α. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα σε θέμα δισκογραφικών δουλειών σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Όχι ότι παλιότερα δεν είχαμε, αλλά λιγότερες περιπτώσεις. Και πολλές από γόνους μεταναστών του εξωτερικού που συμμετείχαν σε μπάντες που άξιζαν. Attack, Warlord, Human Fortress, Rage, Tankard, Zandelle, Gothic Knights, Mystic Prophecy, Sanvoisen, Hydrotoxin, Pantheist, Praying Mantis, Realm, Aftermath και….Ozzy Osbourne (χαχα).

Υπάρχει πολύς κόσμος που λατρεύει το ατμοσφαιρικό Doom/Death Metal. Και πολύ κάνει. Είναι από τα πιο φορτισμένα συναισθηματικά είδη στη metal (και όχι μόνο). Αρνητικά συνήθως αλλά μετά σου μένει η αγαλλίαση. Κάποιες τέτοιες μπάντες, οι Ευρωπαικές, έγιναν σαφώς γνωστότερες.My Dying Bride, Mourning Beloveth,  Saturnus. Από την άλλη, μπάντες όπως οι Paramaecium, Desire, Morgion, Thorns Of The Carrion, τους έφαγε η μαρμάγκα.

Μπορεί η χρυσή εποχή του death metal να θεωρείται η 1989-1993 αλλά δεν σημαίνει ότι δεν συνεχίστηκε αυτό το καλό σερί υλικού στα 90ς. Μια μπάντα που δημιουργήθηκε το 1990 που οι death metal μπάντες στην Αμερική ήταν περισσότερα και από σαλιγκάρια μετά από βροχή. Άκουσαν, έμαθαν, ασπάστηκαν. Και μετά ξεκίνησαν να δημιουργούν το δικό τους υλικό. Δυο ντέμος με την τότε σύνθεση και το tape trading κάνει την δουλειά του. Το όνομα τους ακούγεται στους underground  κύκλους που έβραζε τότε με death metal. Το συμβόλαιο όμως δεν έρχεται γρήγορα.

Στην ερώτηση αν το death metal και τα concept θέματα είναι συμβατά, σαφώς και η απάντηση είναι θετική. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν έχουν γίνει και πολλές προσπάθειες τέτοιου είδους.Τα ''Crimson'' των Edge Of Sanity στα σίγουρα αν και πολύ προχώ για τον συγκεκριμένο ήχο. Τα ίδια θα έλεγα και για το ''The Key'' των Nocturnus ή το ''Still Life'' των Opeth. Το ''Whoracle'' των In Flames πολύ μελωδικό, το ''Neurothrone'' των Crionics πολύ μέτριο σαν αποτέλεσμα. Ευτυχώς υπάρχει και το ''Dorval'' των Δανών Detest.

Τι να περιμένει κανείς με ένα τόσο αποτρόπαιο εξώφυλλο;  Με όνομα μπάντας που σημαίνει ‘’Φρικιαστικό Ξεκοίλιασμα’’ και τίτλο δίσκου ‘’Ασταμάτητη θέληση για εύγεστη σάρκα’’ ; Που να διαβάσει κανείς και τους στίχους. Θα νομίζει ότι οι Cannibal Corpse γράφουν για Χριστουγεννιάτικα δώρα. Και βαθμός δυσκολίαςστο θέμα στίχων Carcass εποχής ‘’Necrotism’’ και ακόμα χειρότερα. Και όμως, όποια και να είναι η απάντηση σου, πέφτεις πολύ έξω.

Η μουσική είναι ένα μέσο που ενώνει του λαούς. Η metal μουσικήέπραξε και πράττει το ίδιο. Αν και σύντομα αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, δεν άργησαν χώρες της Ασίας και της Αφρικής να μπουν στο παιχνίδι. Είτε σαν οπαδοί, είτε δημιουργώντας τις δικές τους μπάντες. Αρχές 90ς και το Ισραήλ αποκτά τους δικούς του αντιπρόσωπους στο (ακραίο) metal. Substance For  God, Salem και Orphaned Land. Όλες με πολλά Doom/Death στοιχεία.

Χριστούγεννα 1993. Καστοριά. Μόλις έχω ανακαλύψει μαζί με τον ξάδερφο μου μια νέα μπάντα, My Dying Bride λέγονται. Πριν δυο μήνες κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος τους και τον ακούμε σαστισμένοι για διαφορετικούς λόγους. Εγώ έχω ενθουσιαστεί. Αυτός όχι και τόσο. Τον θυμάμαι να λέει ‘’ρε συ, μέχρι να ακούσεις το ένα riff να τελειώνει, έχεις ξεχάσει τι άκουγες πριν’’. Που να  άκουγε και Thergothon, μια Φιλανδική μπάντα που το ‘’τερμάτισε’’ σε αργές ταχύτητες. Αυτοί και οι Skepticism ήταν οι πρωτοπόροι στο υποιδίωμα που θα ονομαζόταν funeral doom/death metal.

Το Progressive Metal του Χθες και του Σήμερα, έχει να περηφανεύεται για μπάντες σαν τους Threshold, που ανήκουν στις συνομοταξίες του. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι τιμώμενο και στο  μέλλον όσο αντίστοιχες μπάντες κυκλοφορούν τόσο ποιοτικούς δίσκους και δίνοντας κορυφαίες συναυλίες ανά τον κόσμο. Οι Βρετανοί ξεκίνησαν την πορεία τους πίσω στο 1988 με κάποια demos και αρκετά διαφορετική σύνθεση σε σχέση με το σήμερα. Η ευχή και κατάρα των Threshold, ήταν οι τραγουδιστές της. Πέρασαν αρκετοί, μα όλοι υπέροχοι. Damian Wilson, Andrew "Mac" McDermott και Glynn Morgan, όλες φωνάρες.

                  Μια χώρα δεν μπορεί να περηφανεύεται ότι έχει δημιουργήσει σχολή σε κάποιο είδος εάν δεν διακρίνεται σε ποσότητα και ποιότητα. Η Σουηδία δικαίως θεωρείται μεταλλομάνα και το death metal δεν αποτελεί εξαίρεση της. Εκατοντάδες μπάντες μεγαλούργησαν και συνεχίζουν, ενώ καθημερινά βγαίνουν πολύ καλές μπάντες από τα σπλάχνα της. Εκ’ Στοκχόλμης εξερχόμενοι,  οι Desultory  ξεκίνησαν το 1989 και μετά από μια σειρά τρομερά demos και συμβόλαιο με την Metal Blade, μας πρόσφεραν το υλικό τους μέσα από δυο τρομερούς δίσκους, τα ‘’ Into Eternity’’ και ‘’ Bitterness’’.

Black Metal supergroup από Σουηδία. Και με φανταστική θεματολογία, μακριά από τις μαυρομεταλλικές βλασφημίες. Και γεμάτο μελωδίες αφού και τα μέλη της μπάντας προερχόντουσαν από αντίστοιχες μπάντες. Ο λόγος για τους Ophthalamia (ο φανταστικός κόσμος που ασχολούνται στιχουργικά), μια ιδέα του ΙΤ άρα και στιχουργού και συνθέτη της μπάντας. Ο IΤ ξεκίνησε την μπάντα το 1989, παράλληλα με την άλλη του μπάντα, Abruptum, και πάλι με την βοήθεια μελών των Ophthalamia.