The Winter Is Coming - An Interview With Alterself

1.  Ανδρέα καλησπέρα και καλωσήρθατε στο metalzone.gr

Καλησπέρα Θοδωρή! Ευχαριστούμε πολύ.

2.  5 χρόνια έχουν περάσει από το Seven Deadly Blessings και οι Alterself επανέρχονται με το Frost. Τι συνέβη αυτά τα 5 χρόνια και για ποιο λόγο καθυστέρησε (αν φυσικά θεωρείς ότι καθυστέρησε) η νέα σας δουλειά;

Μετά την κυκλοφορία του Seven Deadly Blessings συνέβησαν πάρα πολλά πράγματα τα οποία μας αποσυντόνισαν και μας απογοήτευσαν. Αρχικά είχαμε αρκετές αποχωρήσεις μελών οι οποίες δε μας επέτρεψαν να προωθήσουμε εκείνο το album όπως θέλαμε, ενώ και η εταιρία μας ξαφνικά έκλεισε αφήνοντάς μας ξεκρέμαστους. Παρόλα αυτά μπήκαμε στο studio αρκετά σύντομα μιας και είχαμε όλο το υλικό για το Frost έτοιμο. Μετά την ηχογράφηση των τυμπάνων και ενώ αντιμετωπίζαμε καθημερινά ανάλογες καταστάσεις, φτάσαμε ψυχολογικά σε ένα σημείο όπου αποφασίσαμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε ένα διάλειμμα για να ηρεμήσουμε και να μη διαλυθούμε. Έτσι, αποφασίσαμε να παγώσουμε επ’αόριστον τα πάντα και να επαναπροσδιορίσουμε τους λόγους για τους οποίους θέλουμε να κρατήσουμε την μπάντα ζωντανή. Το διάλειμμα κράτησε σχεδόν δύο χρόνια μέσα στα οποία ασχοληθήκαμε όλοι με διαφορετικά projects μέχρι που αισθανθήκαμε έτοιμοι να επιστρέψουμε και να ολοκληρώσουμε το δίσκο. Οπότε ναι, θεωρώ ότι καθυστέρησε αλλά δε θέλαμε να πιέσουμε τα πράγματα και να καταλήξουμε με ένα αποτέλεσμα που δε θα μας ικανοποιούσε. Δυστυχώς αυτές είναι καταστάσεις που περνάνε όλες οι ελληνικές μπάντες και το θέμα είναι το πώς θα τις διαχειριστεί ο καθένας.

3.  Το 1ο στο οποίο θέλω να σταθώ πάνω στο Frost είναι η εξαιρετική παραγωγή. Ξεφεύγετε πολύ από την πλαστικούρα του σύγχρονου ήχου. Πως φτάσατε σε αυτό το αποτέλεσμα;

Με πάρα πολύ δουλειά! Χαίρομαι ιδιαίτερα που το επισημαίνεις αυτό καθώς αυτός ήταν ο στόχος μας από την πρώτη μας κιόλας προσπάθεια. Να ξεφύγουμε δηλαδή από τις πλαστικές παραγωγές του σύγχρονου ήχου που ακούγονται άχρωμες και ίδιες. Αυτή τη φορά πήρα επάνω μου την παραγωγή και θεωρώ ότι το αποτέλεσμα μας δικαίωσε. Ξεκινήσαμε από τα τύμπανα, ψάχνοντας τον ήχο αρκετές μέρες ώστε να βεβαιωθούμε ότι είχαμε πολύ καλές πηγές, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε triggers. Αν έχεις καλό ήχο στα τύμπανα η υπόλοιπη παραγωγή είναι πολύ πιο εύκολη καθώς αυτή είναι η βάση στην οποία χτίζονται όλα τα υπόλοιπα. Κάτι που βοήθησε είναι ότι κάναμε αρκετές προπαραγωγές ώστε να ξέρουμε ακριβώς τι λειτουργεί και τι όχι. Είχαμε επίσης την πολυτέλεια να έχουμε όσο χρόνο θέλαμε στο studio πράγμα που μας βοήθησε να προσέξουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια. Έτσι συνεχώς γράφαμε και σβήναμε μέχρι να πετύχουμε ακριβώς το αποτέλεσμα που επιθυμούσαμε. Φυσικά καταλυτικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα έπαιξαν οι συνεργάτες μας, ο Μιχάλης Μελετέας και ο Steve Lado οι οποίοι, όντας εξαιρετικοί επαγγελματίες, έκαναν καταπληκτική δουλειά.

4.  Μεταξύ άλλων συμετοχών στο album ξεχωρίζει αυτή του Dion Χριστοδουλάτου, που έχει αναλάβει όλα τα keyboards. Πως προέκυψε αυτή η συμμετοχή; Θα συνεχιστεί η συνεργασία σας;

Ο Dion είναι πολλά χρόνια φίλος και πάντα συζητάγαμε για το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας σε κάποιο project αλλά μέχρι σήμερα δεν το είχαμε καταφέρει. Οπότε, όταν αποφασίσαμε ότι δεν θέλαμε προγραμματισμένα πλήκτρα στο δίσκο αλλά κανονικά, παιγμένα από πληκτρά, του το πρότεινα και δέχτηκε με χαρά. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη συγκεκριμένη συνεργασία καθώς εκτός από φίλος είναι και κορυφαίος μουσικός.

5.  Το προηγούμενο σας album κυκλοφόρησε μέσω της Noisehead Records. Αυτή τη φορά αποφασίσατε να κάνετε μόνοι σας τη δουλειά. Είχατε προτάσεις από εταιρίες ή θέλατε να το πάρετε πάνω σας;

Τα πράγματα στη μουσική βιομηχανία αλλάζουν μέρα με τη μέρα, πόσο μάλλον σε πέντε χρόνια. Η συνεργασία μας με τη Noisehead θα έλεγα ότι έληξε κάπως άδοξα καθώς έκλεισε απότομα αφήνοντάς μας ξεκρέμαστους και αρκετά ζημιωμένους οικονομικά. Επιχειρήσαμε και αυτή τη φορά να προσεγγίσουμε εταιρείες αλλά οι προσφορές που λάβαμε μας επιβεβαίωσαν το αυτονόητο. Οι εταιρείες πλέον κοιτάνε την επιβίωσή τους και δύσκολα θα επενδύσουν σε ένα λιγότερο γνωστό σχήμα, πράγμα απολύτως λογικό από τη μεριά τους. Ένας άλλος λόγος είναι ότι μια εταιρεία μπορεί μεν να φανεί χρήσιμη αν για παράδειγμα παρέχει  παγκόσμια διανομή και διεθνές PR, αλλά θα πρέπει και η μπάντα να μπορεί να το υποστηρίξει μέσω περιοδειών, αλλιώς δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα αφού σε μια ξένη χώρα κανείς δε σε ξέρει και πρέπει να πας εκεί και να παίξεις για να αρχίσεις να χτίζεις το κοινό σου. Εμείς έχουμε όλοι κανονικές δουλειές και είναι πάρα πολύ δύσκολο να περιοδεύσουμε, οπότε επιλέξαμε να κόψουμε μόνοι μας το δίσκο ακριβώς με τον τρόπο που θέλαμε, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προσφέρουμε σε όσους ενδιαφέρονται να το αποκτήσουν ένα πλούσιο πακέτο σε πολύ χαμηλή τιμή.

6.  Πάμε λίγο στους στίχους του album τώρα. Ποιός είναι υπευθυνος; Θεωρείς τους στίχους το ίδιο σημαντικούς ή απλά συνοδευτικούς της μουσικής;

Οι στίχοι είναι και αυτοί γραμμένοι από εμένα και τους θεωρώ άκρως σημαντικούς και άρρηκτα συνδεδεμένους με τη μουσική. Ο αρχικός μου στόχος όταν ξεκίνησα να συνθέτω ήταν να μπορέσω να δημιουργήσω εικόνες στον ακροατή μέσω της μουσικής. Τα soundtracks για παράδειγμα, των οποίων είμαι μεγάλος οπαδός, εξυπηρετούν ακριβώς αυτόν το σκοπό. Ήθελα λοιπόν να δημιουργήσω μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα με το κάθε μέρος του κομματιού να ακολουθεί το συναίσθημα των στίχων, έτσι ώστε να δημιουργούνται δυνατές εικόνες στον ακροατή και να συμπληρώνεται η ακουστική εμπειρία. Θεωρώ ότι κομμάτια όπως τα ‘Breathing With Shadows (A Sane End)’ και ‘If the Dead Could Speak’ πετυχαίνουν ακριβώς αυτό. Θεματικά τώρα, τα albums μας έχουν όλα μια κεντρική ιδέα και ενώνονται μεταξύ τους. Το ‘Ashes Over Eden’ήταν ένα mini concept ενός ανθρώπου που προσπαθώντας να εναντιωθεί σε κάποιο καθεστώς που τον εγκλώβιζε κατέληξε απόκληρος, αντιμετωπίζοντας το αδιέξοδο. Το ‘Seven Deadly Blessings’ περιγράφει το συναίσθημα που επέρχεται μιας τέτοιας κατάστασης που είναι η οργή, ενώ στο ‘Frost’ η οργή καταλαγιάζει δίνοντας τη θέση της στη θλίψη και το τι απορρέει από αυτή, που είναι και το βασικό στιχουργικό θέμα. Επίσης, το ‘If The Dead Could Speak’ που κλείνει το δίσκο αποτελεί τη στιχουργική συνέχεια του ‘Reverie’, που έκλεινε τον προηγούμενό μας δίσκο.

7.  Οι Alterself θεωρώ πως με το Frost αποδεικνύουν πως για να παίξεις τεχνικά, δε χρειάζεσαι δαιδαλώδεις συνθέσεις αλλά μπορείς να το πετύχεις και σε 4λεπτα-5λεπτα κομμάτια. Θα ήθελα τη γνώμη σου.

Αυτή είναι μια ωραία παρατήρηση! Κοίτα, μια από τις βασικές μου επιρροές σαν συνθέτης είναι ο μεγάλος Chuck Schuldiner ο οποίος πετύχαινε πάντα αυτό ακριβώς. Ακόμα, μπάντες όπως οι Psychotic Waltz εξέλιξαν δίσκο με δίσκο τόσο τη συνθετική τους νοοτροπία, που στο τέλος της καριέρας τους πέτυχαν ακριβώς αυτό. Θεωρώ λοιπόν πως υποσυνείδητα έχω επηρεαστεί από αυτή τη λογική που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ πιο προοδευτική από το να παίζεις συνεχώς σε παράξενα μετρήματα και να σολάρεις ακατάπαυστα. Πιστεύω επίσης πως στις μέρες μας έχουμε εξελίξει τόσο την τεχνική μας που τελικά χάνουμε το λόγο για τον οποίο θέλουμε να ακούμε και να δημιουργούμε μουσική. Για μένα ο στόχος είναι να συνθέτεις ολοκληρωμένα τραγούδια με λόγο ύπαρξης και όχι απλά έναν αχταρμά από riffs χωρίς καμία ροή και καμία αίσθηση μουσικότητας.

8.  “A Dream Within A Nightmare”. Διαφορετικό από το υπόλοιπο album αλλά σαγηνευτικό και υπέροχο. Ξεχωρίζουν εδώ οι συμμετοχές της Μίνας Γιαννοπούλου στα γυναικεία φωνητικά και του Αντώνη Δεληγιάννη στη βιόλα. Πες μου δυο λόγια για το τραγούδι. Να περιμένουμε ανάλογες συνθέσεις στο μέλλον;

Αυτό το τραγούδι έχει μια παράξενη ιστορία από πίσω του καθώς είχα αρχικά δεύτερες σκέψεις για το αν έπρεπε να συμπεριληφθεί στο album λόγω της διαφορετικότητάς του. Τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας μόλις το άκουσαν μου είπαν ότι δε δέχονται να μη συμπεριληφθεί καθώς η τολμηρή συνθετική του προσέγγιση εκφράζει ό,τι πρεσβεύουμε σαν μπάντα και σαν μουσικοί. Τελικά, όχι μόνο το συμπεριλάβαμε, αλλά ηχογραφήσαμε και μια εντελώς διαφορετική εκτέλεσή του η οποία θα γίνει διαθέσιμη σε λίγο καιρό. Θα είναι πραγματικά κάτι που ποτέ κανείς δε θα περίμενε από εμάς. Η βιόλα και η ορχήστρα βιολιών ήταν το ‘κάτι παραπάνω’ που χρειαζόταν το κομμάτι, ενώ θεωρούσα τη γυναικεία φωνή απαραίτητη λόγω του ευαίσθητου στιχουργικού θέματος. Είμαι πολύ χαρούμενος για το τελικό αποτέλεσμα ενώ η απόδοση τόσο του Αντώνη, όσο και της Μίνας είναι υπεράνω κριτικής. Μετά λοιπόν από αυτό το κομμάτι νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένετε τα πάντα από εμάς!

9.  Σχεδόν για όλες τις μπάντες, το λογότυπο τςη μπάντας αποτελεί σύμβολο και ένα μέσο αναγνωρισιμότητας. Εσείς έχετε κυκλοφορήσει 3 δουλειές (ένα ep και δύο full length) και έχετε χρησιμοποιησει τρία διαφορετικά λογότυπα. Γιατί αυτό;

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση! Η απάντηση είναι αρκετά προφανής. Η μουσική μας αλλάζει και προχωράει μπροστά, το ίδιο κι εμείς σαν άνθρωποι. Και μπορεί να αλλάζει το λογότυπο, το όνομα όμως παραμένει το ίδιο για να μας θυμίζει ότι πρόκειται για την ίδια μπάντα, με τις ίδιες ρίζες, που απλά εξελίσσεται σε κάτι άλλο. Άλλωστε και η ίδια η σημασία του ονόματος της μπάντας αυτό υποδηλώνει και αυτός είναι ο λόγος που το επιλέξαμε. Τώρα όσον αφορά την αναγνωρισιμότητα, νομίζω πως η μουσική παίζει πάντα τον πρώτο ρόλο.

10. Θεωρείς τους Alteself μια live μπάντα; Επιδιώκετε την επαφή με το κοινό; Έχετε κάποιο live στα σχαριά;

Φυσικά και είμαστε μια live μπάντα και νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή μπάντα που να μην επιδιώκει την επαφή με το κοινό. Έχουμε να εμφανιστούμε αρκετό καιρό live καθώς θεωρήσαμε ότι πρέπει πρώτα να έχουμε κάτι νέο να πούμε. Αυτήν την περίοδο συζητάμε το ενδεχόμενο κάποιας live εμφάνισης με κάποιες εξαιρετικές φιλικές μπάντες αλλά δεν είναι τίποτα σίγουρο προς το παρόν. Θέλουμε να οργανώσουμε κάτι πολύ καλό ώστε και ο κόσμος που θα έρθει να το ευχαριστηθεί και να περάσει καλά.

11.  Πως βλέπεις το μέλλον της μπάντας; Δε ζείτε προφανώς από τη μουσική αλλά είστε εδώ και επιμένετε. Για πόσο όμως;

Διανύουμε ήδη το δωδέκατο χρόνο της ύπαρξής μας και πραγματικά δεν πιστεύω ότι έχουμε αντέξει τόσο. Ο λόγος είναι πολύ απλά ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε και το χρειαζόμαστε στη ζωή μας. Προσωπικά μιλώντας, ζω από τη μουσική αλλά όχι από την μπάντα καθώς δεν είχα ποτέ μια τέτοια φιλοδοξία. Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός διαχωρισμός που πολλοί δεν μπορούν να κάνουν και γι’αυτό βλέπουμε νεοσύστατες μπάντες να απογοητεύονται και να διαλύονται άδοξα. Ό,τι κάνεις πρέπει να το κάνεις για τους σωστούς λόγους και ό,τι παραπάνω έρθει καλώς να έρθει. Εμείς ό,τι κάνουμε το κάνουμε για τις εμπειρίες και την ανάγκη για δημιουργία. Τώρα για το πόσο ακόμα πραγματικά κανένας δεν ξέρει. Θα έλεγα για όσο αντέχουμε να το κάνουμε ψυχολογικά καθώς τα εμπόδια που συναντάμε καθημερινά είναι πάρα πολλά.

12.  Ανδρέα πως βλέπεις τη σύγχρονη σκηνή στην Ελλάδα; Μπαίνει νέο αίμα; Έχει μέλλον ο ήχος; Αν σου δίνοταν η επιλογή ένα πράγμα να κρατήσεις και ένα να αλλάξεις, ποιά θα ήταν αυτά;

Φυσικά και μπαίνει νέο αίμα και μάλιστα πολλές από τις νέες μπάντες που παρακολουθώ είναι πολύ καλές. Ο ήχος στην Ελλάδα πάντα καλλιτεχνικά έχει μέλλον καθώς υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που μελετάνε, ψάχνονται και προσπαθούν. Εμπορικά όμως, δυστυχώς δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιο υπόβαθρο που θα τους βοηθήσει να κάνουν το παραπάνω βήμα. Σε αυτό παίζει ρόλο κυρίως η αντιμετώπιση του κόσμου, η οποία δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε που ξεκινήσαμε εμείς. Αυτό θα ήταν λοιπόν το πράγμα που θα άλλαζα. Αν έπρεπε να κρατήσω κάτι θα ήταν τη φλόγα που ανέκαθεν υπήρχε μέσα στην ελληνική σκηνή και την κρατάει ζωντανή μέσα στις αντιξοότητες.

13.  Αυτά από μένα. Τα τελευταία λόγια δικά σου να προσθέσεις ότι θες. Σε ευχαριστώ πολύ για τη συνεντευξη.

Σε ευχαριστούμε πολύ Θοδωρή για τη φιλοξενία και την ευκαιρία που μας έδωσες να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Ακούστε το ‘Frost’ και ίσως βρείτε μέσα κάτι που να σας ενδιαφέρει!