Θεωρώ τους Centinex μέσα στις καλύτερες περιπτώσεις Σουηδικού Death Metal. Ένα συγκρότημα με πολλά χρόνια στην πλάτη, σπουδαία δισκογραφία και καταστροφικές συναυλίες. Εάν ακούς συχνά μπάντες όπως Dismember, Grave, Hypocrisy κτλ και δεν έχεις ανακαλυψει τους Centinex, πράξε το σωστό άμεσα. Οι Centinex βασανίζουν τα αυτιά μας εδώ και τρεις δεκαετίες, συγκεκριμένα από το 1991, βγάζπντας το πρώτο τους demo ‘’ Stupid Humanity’’.
Λίγες μπάντες από αυτές που ξεκίνησαν να παίζουν αυτό που λέγαμε Σκανδιναυικό μελωδικό death metal συνεχίζει μέχρι σήμερα. Και από τις λίγες που έχουν μείνει, έχουν αλλάξει τον ήχο τους. Λογικό βέβαια μιας και μιλάμε για ένα είδος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο δεύτερο μισό των 90ς. Θα ήταν κουραστικό να ακούγαμε αυτές τις μπάντες να παίζουν τα ίδια και τα ίδια για είκοσι χρόνια. Όπως και να χει, οι Φιλανδοί Omnium Gatherum είναι από τις λίγες εξαιρέσεις που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα τιμώντας τον συγκεκριμένο ήχο.
Τους Καναδούς Warcall δεν τους γνώριζα πρωτύτερα. Και όμως είναι μια μπάντα που από το 2007 έχει ήδη κυκλοφορήσει τέσσερις ολοκληρωμένους δίσκους μελωδικού death metal. Αν προσθέσουμε και το παρελθόν της μπάντας σαν Plan B (με διαφορετικό τραγουδιστή και μουσικό ύφος) μιλάμε για άλλη μια δεκαετία αρχαιότερη. Οι επιρροές των Warcall είναι διάφορες και οι ίδιοι αναφέρουν τους Iron Maiden, Metallica, Motorhead, Dissection και Slayer.
Δισκάκια που χτυπήσαμε τις ημέρες της πρώτης κυκλοφορίας τους και μας βγήκαν διαμαντάκια μας μας φέρνουν χαμόγελο στα χείλη. Ειδικότερα όταν μιλάμε για άγνωστες μπάντες και ντεμπούτα που αργότερα κέρδισαν υστεροφημία χάρη στη ποιότητα τους. Νιώθουμε σαν να βοηθήσαμε και μεις να γίνουν γνωστότεροι ή ότι ανακαλύψαμε μια χαμένη/άγνωστη πηγή μουσικής έμπνευσης. Παραδείγματα πολλά, ο καθένας τα δικά του. Έτσι συνεχίζεται και η μαγεία της μουσικής, από την αγάπη των ακροατών προς αυτή.
Οι Ιππείς της Αποκάλυψης (Die Apokalyptischen Reiter) είναι μια Γερμανόφωνη (μεταγενέστερα), περίεργη μα ενδιαφέρουσα μπάντα. Τους παρακολουθώ από το ντεμπούτο ‘’ Soft & Stronger’’ του 1997 και μέχρι σήμερα δεν με έχουν απογοητεύσει παρόλο που από το πιο ακραίο φάσμα που ξεκίνησαν εξελίχτηκαν σε κάτι πολύ πιο μελωδικό και αρκετά μακρία από τα πρώτα τους βήματα.
Οι melodic death metallers Act Of Denial ετοιμάζονται για την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου μέσα στην τρέχουσα χρονιά και εν τω μεταξύ μας ζεσταίνουν για τα καλά καθώς έδωσαν στην δημοσιότητα το single Νο 4 μέσα από το ντεμπούτο τους το οποίο θα τιτλοφορείται Negative και θα κυκλοφορήσει μέσω της Crusader Records.
Οι The Crown (Crown Of Thorns από το 1990-98) είναι από τα παλιότερα συγκροτήματα του επονομαζόμενου Swedish Melodic Death Metal. Σαν Crown Of Thorns έβγαλαν δυο δισκάρες που θα μνημονεύονται εσαεί. Αφού άλλαξαν το όνομα τους μια και υπάρχει μια Christian hard rock μπάντα με το ίδιο όνομα, υπέγραψαν με τη Metal Blade και μια νέα καριέρα ξεκίνησε. Πολλοι εξαιρετικοί δίσκοι (αν και υπήρξαν ανάμεσα τους και μετριότητες), νέα στοιχεία στη μουσική τους εξέλιξη, κάποια νέα μέλη κτλ. Τριάντα χρόνια μετά, οι βετεράνοι επιστρέφουν με το νέο δέκατο τους άλμπουμ, ‘’Royal Destroyer’’.
Οι Buried Realm είναι μπάντα του ενός ατόμου αλλά δεν είναι κανά ambient black metal project όπως συνηθίζεται. Μιλάμε για μελωδικό death metal, σαν αυτό το καλό, παλιό Σουηδικό α λα In Flames. Οι Buried Realm όμως είναι Αμερικανοί. Αμερικανός δηλαδή μιας και μιλάμε μόνο για τον κύριο Josh Dummer ο οποίος έπαιζε κιθαρες και στους Frozen Eternity (νυν Circaic), παρόμοιου μουσικού ήχου. Δεν καταλαβαίνω γιατί ξεκίνησε τους Buried Realm αφού και πάλι παίζει σχετικά ίδια μουσική, ίσως μάλλον να μην είναι από τους βασικούς συνθέτες στην άλλη μπάντα. Τελοσπάντων.
Όσοι αγαπούν πρόσφατους In Flames προφανώς και δεν θα ασχοληθούν με το κείμενο μου και καλά θα κάνουν. Το γράφω ευθαρσώς: Λατρεύω τους πρώτους τους δίσκους, δεν την παλεύω κάστανο από τα Mid 00s και μετά ενώ δίσκοι σαν το ‘’Clayman’’ και ‘’Colony’’ ακούγονται μόνο αποσπασματικά. Διαβάστε και εδώ: https://www.metalzone.gr/monuments/flames-whoracle. Το γκαντέμικο έτος 2020, οι In Flames αποφασίζουν να πάρουν τον τελευταίο δίσκο που είχε ψήγματα του παρελθόντος, να τον κάνουν ρεμάστερ ή και να επανεκτελέσουν κάποια από αυτά.
Αγαπάμε τον καλλιτέχνη ή το καλλιτέχνημα; Μπορείς να ευχαριστηθείς τις βουβές ταινίες του Charlie Chaplin ενώ ξέρεις ότι πιθανότα ήταν παιδεραστής ή τέλοσπάντως σκληρός απέναντι στο γυναικείο φύλο. Μπορεί να απολαμβάνεις Burzum όταν ξέρεις ότι το πρόσωπο πίσω από αυτό έχει iq ραδικιού; Άπειρα τα παραδείγματα σε όλες τις τέχνες και εννοείται ότι δεν λείπουν τα παραδείγματα στη Metal μουσική. Άνθρωποι σε μπάντες που έχουν βγάλει τρομερούς δίσκους και είναι χαζοί, διακινιτές ναρκωτικών ουσιών, δολοφόνοι, απατεώνες, ρατσιστές, φανατικοί θρησκειών και αμέτρητα άλλα παραδείγματα.