2000

Μετά από 50+ χρόνια πορείας της heavy metal μουσικής, έχουν γίνει και έχουμε ακούσει πολλές προσμίξεις ειδών μεταξύ τους. Ή και με μουσικές που λίγη σχέση έχουν ακόμα και με τη ροκ. Κάποια συγκροτήματα κατάφεραν να τα συνταιριάξουν, άλλα δημιούργησαν ηχητικά τέρατα, μουσικά όργια.Επίσης κάποιες μπάντες που δοκίμασαν κάτι διαφορετικό, μπορεί να ήχαν αρνητική αντίδραση από οπαδούς τις εποχές που τα δημιούργησαν αλλά με τα χρόνια ο κόσμος τα αφομοίωσε και τα αγάπησε. Μιλάμε για άπειρα παραδείγματα, σε όλα τα είδη της metal μουσικής.

Οι Ιππείς της Αποκάλυψης (Die Apokalyptischen Reiter) είναι μια Γερμανόφωνη (μεταγενέστερα), περίεργη μα ενδιαφέρουσα μπάντα. Τους παρακολουθώ από το ντεμπούτο ‘’ Soft & Stronger’’ του 1997  και μέχρι σήμερα δεν με έχουν απογοητεύσει παρόλο που από το πιο ακραίο φάσμα που ξεκίνησαν εξελίχτηκαν σε κάτι πολύ πιο μελωδικό και αρκετά μακρία από τα πρώτα τους βήματα.

Πέρασαν ήδη 20 χρόνια από την κυκλοφορία του τρίτου δίσκου των Pain Of Salvation. Αγαπητοί στο Ελληνικό κοινό, έχουμε αγκαλλιάσει τους δίσκους τους, έχουμε παρακολουθήσει τις συναυλίες τους, έχουμε εξυμνήσει τις κυκλοφορίες τους. Πλέον (ή και πάντοτε), οι Pain Of Salvation ήταν το προσωπικό μουσικό όχημα του Daniel Gildenlöw. Progressive Metal, από τα καλύτερα της γενιάς του. Και συνεχίζει πάντοτε προοδευτικά, σοκάροντας πολλές φορές. Το αποτέλεσμα, είτε μας αρέσει είτε όχι, ευχαριστεί τον ίδιο τον καλλιτέχνη και αυτό αρκεί.

Όσοι αγαπούν πρόσφατους In Flames προφανώς και δεν θα ασχοληθούν με το κείμενο μου και καλά θα κάνουν. Το γράφω ευθαρσώς: Λατρεύω τους πρώτους τους δίσκους, δεν την παλεύω κάστανο από τα Mid 00s και μετά ενώ δίσκοι σαν το ‘’Clayman’’ και ‘’Colony’’ ακούγονται μόνο αποσπασματικά. Διαβάστε και εδώ: https://www.metalzone.gr/monuments/flames-whoracle. Το γκαντέμικο έτος 2020, οι In Flames αποφασίζουν να πάρουν τον τελευταίο δίσκο που είχε ψήγματα του παρελθόντος, να τον κάνουν ρεμάστερ ή και να επανεκτελέσουν κάποια από αυτά.

Πριν την αλλαγή της δεύτερης χιλιετίας, η ανθρωπότητα φοβόταν για πολλά πράγματα. Ιούς, πέσιμο του συστήματος, εξωγήινους, 3ος παγκόσμιος πόλεμος, Δευτέρα Παρουσία, έλλειψη ποιοτικού heavy metal. Ευτυχώς τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Για το τελευταίο, υπεύθυνα είναι κάποια συγκροτήματα σαν τους The Lord Weird Slough Feg.

Η Τσεχία είναι γνωστή για την death/grind metal και grindcore σκηνή. Οι οπαδοί εκεί έχουν χιούμορ και το αποδεικνύουν. Σε πιο σοβαρές καταστάσεις, υπάρχουν κάποιες μπάντες που οι κυκλοφορίες τους αξίζουν μεγαλύτερης ανταπόκρισης. Οι Appalling Spawn ( όπως και οι Krabathor ακόμα και οι Tortharry ή οι Scenery) από την Πράγα είναι μια από αυτές . Η μπάντα γεννήθηκε το 1995 και μέχρι το 1999 μας προσέφεραν ένα demo και ένα ολοκληρωμένο δίσκο (Freedom, Hope & Fury ) βίαιου death metal με κάποια προοδευτικά-τεχνικά στοιχεία. Από το κουαρτέτο αποχωρεί ο drummer Gabriel Pavlík (R.I.P.

Όσοι πιστοί του τεχνικού-προοδευτικού-διαστημικού metal, προσέλθετε. Για εσάς που δεν χορταίνετε να ακούτε Psychotic Waltz, Twisted Into Form και Watchtower, υπάρχει εναλλακτική, λέγεται Spiral Architect  και έρχεται από Νορβηγία. Δυστυχώς, το φάρμακο τους πρέπει να το παίρνετε σε μικρές ποσότητες διότι είναι πολύ δυνατό αλλά και λιγοστό. Μόνο ένας δίσκος και γι αυτούς, το ‘’A Sceptic’s Universe’’ που κυκλοφόρησε μέσω της Sensory Records το 2000.  Η μπάντα βέβαια προ υπήρχε. Ήδη από το 1993 η παρέα των Lars K.

Κλασσικό Heavy Metal στα 90ς το έψαχνες με τηλεσκόπιο. Πόσο μάλλον στην Αμερική. Ελάχιστοι οι εκπρόσωποι τους και θα έπρεπε να τιμούνται περισσότερο αυτοί που το κράτησαν ζωντανό όσο όλοι οι άλλοι μιλούσαν για νεκρή και παρωχημένη μουσική. Οι Premonition ανάπνεαν metal, κυλούσε σιδερένιο (και ‘’παρθένο’’) αίμα στις φλέβες τους. Ξεκίνησαν το 1997 στην μεταλλομάνα Φλόριδα και (πολύ) αργότερα μεταφέρθηκαν στο Σικάγο. Πρόλαβαν μα κυκλοφορήσουν τέσσερις δίσκους από τους οποίους κανείς δεν είναι μέτριος.