Norway

Εγώ, όπως και ο περισσότερος κόσμος παγκοσμίως, έμαθα τους Dimmu Borgir με το εκπληκτικό και κορυφαίο ‘’Enthrone Darkness Triumphant’’, ένας εκπληκτικος συνδυασμός μελωδικής συμφωνικότητας και black metal. Ο λόγος που τους μάθαμε τη συγκεκριμένη εποχή δεν είναι μόνο καλλιτεχνικός. Τους Νορβηγούς πλέον είχε αναλάβει η Nuclear Blast και γι αυτό είχαν εξαιρετική διανομή και διαφήμιση. Και αυτοί όμως από την πλευρά τους είχαν ενθουσιαστεί με το προηγούμενο υλικό τους γι αυτό και τους καπάρωσαν. Δίσκοι σαν το ‘’Stormblast’’ δεν βγαίνουν κάθε μέρα, ούτε κάθε πενταετία-δεκαετία θα έλεγα.

Όταν λέμε ότι μια μπάντα ανήκει στο Progressive metal μπορεί να εννοούμε αρκετά πράγματα. Μπορεί να είναι πρωτοπόρα, προοδευτική ακόμα και αν ανήκει στον ακραίο χώρο.  Μπορεί να μιλάμε για άκρως τεχνικές μπάντες που κάνουν τα όργανα να μοιάζουν με παιχνιδάκια μωρού. Υπάρχουν αυτές που βασίζονται στο λυρισμό και στο συναίσθημα, συνήθως μέσα στο γενικότερο Power Metal ύφος. Πολλοί και διάφοροι οι χαρακτηρισμοί και πλέον μπορεί να μην ισχύει και τίποτα από αυτό και όμως και πάλι να του δίνεται αυτή η ταμπέλα. Πάμε Νορβηγία να γνωρίσουμε τους Twisted Into Form.

Οι Νορβηγοί Blood Red Throne υπηρετούν τον death metal ήχο εδώ και μια 25ετία. Παρόλο που με το νέο τους δίσκο ‘’ Imperial Congregation’’ φθάνουν αισίως τους δέκα δίσκους, ποτέ δεν μπήκαν στην πρώτη κατηγορία του συγκεκριμένου πρωταθλήματος. Η αλήθεια είναι ότι αν ρωτήσεις deathmetallers να σου πούνε τους αγαπημένους τους δίσκους από τα 00ς και μετά (για πιο πίσω ούτε λόγος), δύσκολα θα βρεις πολλούς να αναφέρουν δίσκους των Blood Red Throne.

Οι Enslaved έχουν κερδίσει και χάσει οπαδούς πολλάκις μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Κερδισμένη βγήκε μόνο η Τέχνη. Το συνθετικό δίδυμο Ivar Bjørnson (κιθάρες) και Grutle Kjellson (φωνή/μπάσο)  έχει παραμείνει ίδιο αλλά έχουν εξελιχτεί σαν άνθρωποι, μουσικοί, καλλιτέχνες. Το ίδιο και τα δημιουργήματα τους. Θα ήταν άστοχο να ακούγαμε τον ίδιο ήχο τριάντα χρόνια μετά. Τότε ήταν 20+άρηδες, τώρα μεσήλικες. Η μόνη σταθερά στη δισκογραφία των Enslaved είναι η ποιότητα. ΔΕΝ υπάρχει δίσκος τους που να θεωρείται απλά καλός. Όλοι τους είναι εξαιρετικοί.

Οι Leprous είναι από τα γωστότερα ονόματα της prog metal/rock της εποχής μας και όχι άδικα.  Κλείσανε ήδη μια εικοσετία σταν συγκρότημα και ας μου φαίνεται εμένα σαν χθες ότι πρωτοξεκίνησαν. Κατάφεραν πολλά στη διαδρομή τους. Έπαιζαν πάντοτε τεχνικά αλλά πλέον έχουν μετατρέψει τις συνθέσεις τους σε κάτι προσβάσιμο για τον ακροατή. Απέκτησαν αρκτή εμπειρία και σαν παίκτες μιας και οι περισσότεροι ανήκουν στην ομάδα του Ihsahn για τις συναυλίες της δική του μπάντας.

Οι Mayhem υπήρξαν σαν μια από τις επιδρατικότερες black metal μπάντες του πλανήτη. Δεν υπάρχει μαυρομέταλλος που να μην έχει ακούσει το ‘’ De Mysteriis Dom Sathanas’’. Κάθε δίσκος τους διαφορετικός, πάντοτε με τη σφραγίδα των Mayhem. Και με τεράστια δισκογραφική επίστροφή με το εξαιρετικό ‘’ Daemon’’ του 2019. Με την ίδια σύνθεση από το ‘’ Esoteric Warfare’’, όλο και πιο βελτιωμένοι, και συνθετικά και εκτελεστικά.

Τους Slaves Of Fashion πιθανότατα δεν τους ξέρεις. Ακόμα πιο πιθανό είναι να μην τους γνωρίσεις ποτέ. Αντε, από περιέργια ίσως ακούσεις το νέο τους άλμπουμ μιας και είναι φόρος τιμής στο heavy metal και τα υποείδη του αλλά μέχρι εκεί. Το παρελθόν των Νορβηγών Slaves Of Fashion βρίσκεται πίσω στους προγκρεσιβάδες P:O:B (2001-2009) από τους οποίους γνωρίσαμε και το ντεμπούτο ‘’ Crossing Over’’ το 2007. Σαν Slaves Of Fashion έβγαλαν ένα δίσκο το 2001, το ‘’ Artistic Differences’’. Μετά από κάποες συναυλίες αλλά και αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, τελικά διαλύσανε.

Καλοκαιριάζει. Αρχίζει και ζεσταίνει ωσότου σύντομα δεν θα είναι καν υποφερτά. Τι κάνεις; Βάζεις σε λειτουργία το κλιματιστικό και τους ανεμιστήρες σου ή ανοίγεις το στερεοφωνικό σου έχοντας επιλέξει Νορβηγικό Black Metal για να δροσίσει το χώρο σου; Αν η επιλογή σου είναι η πρώτη, λογικά δεν έχεις σχέση με το black metal, αν είναι η δεύτερη είσαι αρρωστάκι με το είδος και αν είναι συνδυασμός και των δυο, μάλλον μιλάμε για φυσιολογικό άνθρωπο που παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Trelldom=Δουλεία.

Η ιδέα ενός project που είναι εντελώς διαφορετικό ηχητικά από τα κύρια μουσικά οχήματα των δημιουργών του είναι πάντοτε ενδιαφέρουσα. Φανταστείτε ότι είμαστε στο 1993. Οι Darkthrone  έχουν κυκλοφορήσει το ‘’ Under a Funeral Moon΄΄ και τον επόμενο χρόνο το ‘’ Transilvanian Hunger’’. Λίγοι έχουν ακούσει  Isengard και γνωρίζουν και την άλλη μουσική πλευρά (πιο heavy metal oriented) του Fenriz.

Τους Νορβηγούς  black/deathsters 122 Stab Wounds με το μοναδικό τους άλμπουμ ‘’ The Deity of Perversion’’ του 1996 τους γνωρίζετε; Αν η απάντηση είναι αρνητική, βάλτε και ακούστε, μιλάμε για τρομερή μπάντα/δίσκο. Δυστυχώς δεν υπήρξε συνέχεια και το 2001 το συγκρότημα διαλύθηκε ενώ μέλη της μπάντας δημιούργησαν τους The Deviant έχοντας πίσω από το μικρόφωνο τον Dolgar των Gehenna.  Τι καλύτερο!!! Και όμως το ντεμπούτο τους ‘’Ravenous Deathworship’’ του 2005 δεν ήταν κάτι αξιοάκουστο.