URIAH HEEP'S SOLD OUT SHOW IN ATHENS
Το Metalzone από συστάσεως του έγινε από fans της μουσικής για fans της μουσικής. Κανένας δεν ισχυρίζεται οτι είναι φωτεινός παντογνώστης και όλοι μας είμαστε εν δυνάμει συντάκτες του metalzone.gr για αυτό όταν κανένας από τους συντάκτες μας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην συναυλία των Uraih Heep στην Αθήνα και ο καλός φίλος, ακροατης και θερμός μουσικόφιλος Μιλτιάδης Μιχαηλίδης προσφέρθηκε να γράψει report για τη βραδιά ήταν μεγάλη χαρά για εμάς να φιλοξενήσουμε τις σκέψεις και την οπτική του. (συνωνυμία με την Έλενα, ιντριγκαδόρικα μεταλλομουτρίνια).
Uriah Heep οι προπάτορες του metal,μια σχέση με το ελληνικό κοινό που κρατάει από το 1983 και το πρώτο τους live στο γήπεδο της Λεωφόρου.Μια μπάντα που έχει τιμήσει τους Έλληνες οπαδούς της όσο λίγες μας επισκέφθηκε για 12η φορά. Παρότι φτάσαμε στο Fuzz 20:00 ο κόσμος ήταν αρκετός,χάρηκα που πολλοί ήταν νεαρής ηλικίας, χρόνια είχα να δω οπαδούς με χαρτόνι "αγοράζω εισιτήριο" στα χέρια sold out άνετο ...ας πρόσεχαν. Γιατί αυτό που είδαμε και ακούσαμε ξεπέρασε τα όρια ενός απλά πολύ καλού live!
Την βραδιά άνοιξαν οι symphonic metallers Chrysilia, εγώ γενικά δεν είμαι του "Νightwish" ήχου και ειδικά όταν βλέπω επί σκηνής laptops και εξαχορδα μπάσα με πιάνει το υπαρξιακό μου, όμως πραγματικά δεν έχουν να ζηλέψουν απολύτως τίποτα από τις μεγάλες μπάντες του είδους, ειδικά το τραγούδι που έπαιξαν από το επερχόμενο άλμπουμ τους ήταν "τρελή" κομματάρα...
Η ώρα 22:10 και ξεκινάει το intro των Heep ο κόσμος στην τσίτα και η Λονδρέζοι μπαίνουν με το Grazed by heaven από το τελευταίο και πολύ καλό άλμπουμ τους, κομμάτι δυναμίτης ότι πρέπει για ξεκίνημα. Συνέχεια με το Return to fantasy και βουτιά στα 70s με τους μεγαλύτερους να παίρνουν τα πάνω τους. Ακολουθεί το Living the dream με το καταπληκτικό outro και μετά φύγαμε για 80s με την κομματάρα Too scared to run μέσα από το Abominog. Επόμενο το Take Away My Soul ένα νέο κομμάτι που πραγματικά έχει θέση σε οποιοδήποτε best of των Heep! Rainbow demon και τα μυαλά στα κάγκελα με τον Phil Lanzon να μας ξανά δείχνει πόσο σπουδαίος κιμπορντίστας είναι.
Oι Heep σε μεγάλα κέφια και παρόλο το προβληματάκι με το stand της ακουστικής στο Waters flowin' απολαύσαμε το βρετανικό humour του Mick Box,τι να πει πραγματικά κανείς γι’ αυτόν 50 χρόνια στα σανίδια αειθαλής, πραγματικός ηγέτης!
Επόμενο το Rocks in the road κομματάρα για best of και αυτό με το νέο μέλος της μπάντας τον Davey Rimmer να λιώνει το μπάσο του, που τους βρίσκει ο Box ρε παιδιά πραγματικά ανησύχησα μην δεθούν τα δάχτυλα του κόμπο με της χορδές ...άξιος συνεχιστής του αδικοχαμένου Bolder.
Τέλος με τα νέα κομμάτια και αρχίζει το πραγματικό όργιο, όχι πως δεν ήταν ήδη, με Gypsy ένα κομμάτι για τρελό headbanging που θα ζήλευε οποιαδήποτε metal μπάντα γραμμένο το '69 παρακαλώ, στα καπάκια Look at yourself και εμείς να κοιταζόμαστε μεταξύ μας δεν είναι δυνατόν τέτοια σκηνική παρουσία. July morning...συγνώμη δεν σχολιάζω τέτοια κομμάτια γιατί δεν είναι απλή μουσική είναι θεϊκή έμπνευση! Σειρά να ξαναπάρει ο Box την ακουστική του για το Lady in black και για ένα εντυπωσιακό "παιχνίδι" του Shaw με το κοινό, πως μπορεί η φωνάρα του να είναι με το πέρασμα των χρόνων όλο και καλύτερη;;
Έφτασε η ώρα να μας αποχαιρετήσουν οι Heep....όχι όμως είχαν κάτι ακόμη..Encore λοιπόν με ένα από τα πιο επικά κομμάτια όλων των εποχών.... Sunrise, πραγματικά ένα κομμάτι που σταματούν οι δείκτες του ρολογιού και όλο το σύμπαν στέκεται προσοχή! Τελευταίο κομμάτι το απόλυτο υπέρ hit Easy livin' με τον Gilbrook να σχίζει τα δέρματα των τυμπάνων του ένα αληθινό βρετανικό μπουλντόγκ! Η υπερμπαντα μας αποχαιρετά μέσα σε αποθέωση υποσχόμενη για πιο σύντομη επίσκεψη και περιμένουμε ήδη!! Τις τελευταίες μέρες που πλησίαζε η συναυλία των Uriah Heep στην σκέψη μου είχα συχνά τον Kirslake και τα πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει.. κρατά γερά Lee!
Setlist:
Grazed by heaven
Return to fantasy
Living the dream
Too scared to run
Take away my soul
Rainbow demon
Waters flowin'
Rocks in the road
Gypsy
Look at yourself
July morning
Lady in black
Encore:
Sunrise
Easy linin'