Conquest of Steel - Hammer & Fist
Conquest of Steel: Δεν θα αφήσω ποτέ κάτω το σπαθί μου
Στις αρχές του 2000, το true metal κίνημα είχε επηρεάσει πολύ κόσμο, που άρχισε να βλέπει την επιστροφή του κλασικού heavy metal πολύ θετικά. Αυτό ακριβώς συνέβη και στη Βρετανία, που φαινόταν να είχε ξεχάσει τα παραδοσιακά ακούσματα - που η ίδια είχε γεννήσει – για πάνω από μια δεκαετία. Στο underground και στα βρετανικά στέκια τότε ξεχώρισαν μπάντες όπως οι Vikings Of Steel και οι Conquest of Steel, που από τα ονόματα φαίνεται πoιο μουσικό δρόμο ακολουθούσαν.
Δυστυχώς οι πρώτοι, αν και καταπληκτικοί μουσικά, έβγαζαν έναν χαβαλέ περί Vikings, true metal, κτλ, με αποτέλεσμα το κοινό να μην τους πάρει στα σοβαρά και να διαλύσουν σύντομα – αν και πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν το φοβερό “Feel the Steel”. Οι Conquest of Steel, ήταν πιο σοβαροί, πράγμα που τους βοήθησε να κρατήσουν πιο πολύ στη σκηνή, και να διαλύσουν το 2014, έχοντας κυκλοφορήσει 4 LP. Στο πολύ καλό ομώνυμο ντεμπούτο τους, ήταν αρκετά ακατέργαστοι, ενώ και αυτοί πήγαν σε κάποια στιγμή να ξεφύγουν μέσα στο κλίμα του όλου true metal, αλλά στο δεύτερο άλμπουμ “Hammer & Fist”, ωρίμασαν πολύ – κυρίως μουσικά.
Το συγκρότημα βγάζει στον δεύτερο δίσκο του μια απίστευτη μελωδικότητα, που μαζί με το τραχύ επικό ύφος που τους ακολουθούσε από το ντεμπούτο τους, βοηθούν να επιτευχθεί μια εντυπωσιακή ισορροπία, δημιουργώντας συνθέσεις κοσμήματα στο κλασικό/επικό heavy metal. Κιθάρες, φωνητικά, μελωδίες, σόλο, τα πάντα στο δίσκο καλπάζουν σε ιδανικές αναλογίες, δε βγάζουν ούτε υπερβολή ούτε μαλθακότητα, με αποτέλεσμα ο ακροατής να μαγεύεται με έναν παρόμοιο τρόπο που μόνο με τα μεγάλα και διαχρονικά αριστουργήματα της δεκαετίας του ’80 μπορεί, και αξίζει, να συγκριθεί.
Όσο πιο συχνά ακούει κάποιος το δίσκο, τόσο πιο πολύ κολλάει μαζί του, αφού κρύβει μελωδίες, ήχους και εκφράσεις του τραγουδιστή που δεν είχε προσέξει την προηγούμενη φορά. Πολύ πλούσια κυκλοφορία που πηγαίνει τον κλασικό ήχο σε άλλη διάσταση, κάνοντας τον ακροατή να τα χάνει κανονικά, όπως την πρώτη φορά που άκουσε κάποιος Iron Maiden, Dio, Judas Priest, Manowar, Cloven Hoof και τις άλλες μπάντες που του σημάδεψαν τη ζωή του για πάντα. Πόσο σημαντικό είναι που κυκλοφόρησε αυτός ο δίσκος εκείνη την περίοδο.
Τα 40 λεπτά του δίσκου μοιάζουν λίγα για την ικανοποίηση που προσφέρουν, ενώ και τα κομμάτια δε θυμίζουν το ένα το άλλο, κάνοντας την ακρόαση να κυλά σα νερό. Επικότητα, δραματικότητα, δυναμισμός, μελωδίες, καθαρά και πορωτικά φωνητικά, δημιουργούν ένα ονειρικό κλασικό heavy metal, που κάνει τον οπαδό να αναφωνάζει μόλις τελειώσει την ακρόαση “έτσι πρέπει να ήταν όλοι οι δίσκοι”.
“Boys with a future, men with a home
No longer with us their grave is unknown
How did this ever begin?
Power and greed lead to ultimate sin”.