Dominus - View to the Dim

Τους Δανούς Volbeat τους ξέρεις πολύ κόσμος σήμερα και σίγουρα τους αξίζει αυτή η αναγνώριση. Δεν είναι ο ήχος μου αλλά σίγουρα είναι κάτι που περίμενα από τον Michael Poulsen, τον τραγουδιστή, κιθαρίστα και συνθέτη της μπάντας. Το παρελθόν του στη σκληρή μουσική ξεκινά το  1991 στους deathsters Dominus. Με το death metal να είναι το κυρίαρχο είδος στο metal, οι μουσικές επιρροές των πιτσιρικάδων Δανών ήταν μονόδρομος. Δύο ντέμος την επόμενη διετία, με το τραγούδι ‘’ Into the Gods’’ να μπαίνει στην Δανέζικη συλλογή της Progress Red Labels και ψάχνοντας το πολυπόθητο συμβόλαιο μαζί με άλλες δεκαπέντε μπάντες. Η Ελληνική Molon Lave Records τους δίνει την ευκαιρία ενός 7’’ep και ο δρόμος για το ντεμπούτο έχει ανοίξει. Το 1994 βγαίνει το ‘’ View to the Dim’’, ένα death metal underground διαμαντάκι που λόγω προέλευσης, λίγοι πήραν χαμπάρι. Ήδη υπήρξαν αλλαγές στα μέλη της μπάντας, και πάλι έχουμε αποχωρήσεις. Πιθανότατα ο ηγέτης Poulsen είχε μια διαφορετική γνώμη για την πορεία της μπάντας του, πράγμα που δεν συμφωνούσαν οι υπόλοιποι. Το 1996 κυκλοφορεί το ‘’The First 9’’. Death Metal και πάλι, αλλά πιο πιασάρικο, πιο γκρουβάτο, πιο ανοιχτόμυαλο και με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σε άλλα μουσικά λημέρια. Και κάπως έτσι φτάνουμε στον τρίτο τους δίσκο, το ‘’Vol.Beat’’ (ναι, από εδώ ονομάστηκε έτσι η νέα μπάντα του). Εντελώς διαφορετική ηχητική προσέγγιση, μια ματιά στο εξώφυλλο το κάνει εμφανές. Θάψιμο και καταδίκες από παντού, Τύπο και οπαδούς (και εγώ μέσα) και το κύκνειο άσμα τους ‘’Godfallos’’ βγαίνει το 2000, πιο σκληρό αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν εκπροσωπούσε βαθιά μέσα του τον Poulsen.  Άμεση διάλυση και εγένετο Volbeat…

Πόσο μα πόσο διαφορετική μπάντα ήταν σε σχέση με το παρόν. Κοκκινωπό εξώφυλλο με εικόνα από Viking (Δανοί είναι, αν δεν το δικαιούνται και αυτοί, ποιος τότε;), μια εισαγωγή (σάμπλερ από την ταινία ‘’ Dead Calm’’) και μετά ο  Όλεθρος. Παλιομοδίτικο death metal, ομοίωμα κανενός . Σίγουρα ακούγεται πιο Ευρωπαικό (μα είναι κιόλας) έχοντας απίστευτο όγκο και ρυθμό. Δημιουργούν ρυθμικά χαρακώματα όπως οι Bolt Thrower, εκσφεντονίζουν  βαρύτατα riffs, ανοίγουν τις πύλες της κόλασης με τα χαοτικά ουρλιαχτά. Death Metal, the way it should be. Χωρίς συγκρίσεις,  μόνο προσκρούσεις σε κάθε αλλαγή  φοράς κάθε τραγουδιού. Σφυρηλατούν θανατηφόρες μελωδίες που ανοίγουν κρανία και σπάνε σβέρκους. Μην τρώτε σανό για κάθε μια μπάντα που λέει ότι παίζει βίαια μουσική και την δημιουργεί στο λάπτοπ του. Εδώ το φως κρύβεται, μυρωδιά μούχλας διαφεντεύει το αέρα και δημιουργικές επιλογές συνθέτουν επικό (στιχουργικά) death metal  που δεν του λείπει η τεχνική μα ούτε η βαρβαρότητα. Ωοτοκεί κρυμμένες μελωδίες που εμφανίζονται σε αυτόν που θα αφήσει τις νότες τους να τον συντρίψουν πρώτα.

Σε πιο τεχνικά θέματα, είναι άξιο αναφοράς ότι τα πάντα ακούγονται πολύ καθαρά και δυνατά. Θα λατρέψετε τον ήχο του μπάσου ή τη θραύση που προκαλούν τα κρουστά. Όλη η μουσική είναι του Poulsen εκτός του ‘’View to the Dim’’ που την μοιράζεται με τον μπασίστα ενώ όλοι οι στίχοι είναι και πάλι του Michael εκτός του ‘’ Awakening of the Overthrown’’ που τον βοηθά ο ντράμερ. Κάποια πλήκτρα που ακούγονται στο δίσκο (intro/outro/κάποια περάσματα σε μερικές συνθέσεις κτλ) είναι του παραγωγού Morten Nielsson αλλά και του κιθαρίστα Mads Hansen ο οποίος εκτελεί και όλα τα σόλος του δίσκου. Κρίμα που δεν έπαιξε σε άλλο δίσκο, ίσως να μην υπήρχε αυτή η κιθαριστική βουτιά ποιότητας που επήλθε αργότερα. Πολύ οργανωμένες συνθέσεις, με αντιμετάθεση ήχων και γυρίσματα που σε εξιτάρουν σε όλη τη διάρκεια του δίσκου. Και ακούγονται αυθεντικοί, είτε μιλώντας για την μουσική είτε για τους στίχους. Σκεφτείτε ότι τους  στίχους του  ’’Awakening of the Overthrown’’ κάποιος (Jack Hansen) τους έχει κάνει τατουάζ στο χέρι του κάτω από το σκίτσο του Odin. Ε με τέτοιους φίλους-παρέες, δεν θα μπορούσαν να τραγουδούν για πτώματα. Ακούστε αυτό το διαμαντάκι με τον μοναδικό του ήχο και ατμόσφαιρα και αναρωτηθείτε για το πώς οι άνθρωπο αλλάζουν (που δεν είναι διόλου κακό αυτό).