Mysto Dysto - The Rules Have Been Disturbed

Ανάμεσα στα πιο άσχημα εξώφυλλα που έχω δει σε metal δίσκους (ιδιαίτερα στα 80ς), το ‘’The Rules Have Been Disturbed’’ των Mysto Dysto σίγουρα κερδίζουν μια περήφανη θέση. Όχι ότι το όνομα  πάει πίσω. Παρμένο από το όνομα του Loco box πεταλιού παραμόρφωσης (τέλη 70ς-αρχές 80ς, Ιαπωνικό μοντέλο) που έγραφε αυτό το όνομα. Ίσως είναι πιασάρικο σαν όνομα και άκουσμα αλλά το βρίσκω πολύ μέτριο σαν ιδέα για μια Heavy Metal μπάντα. Τελος πάντων, αυτό διάλεξαν και αποφάσισαν οι Ολλανδοί πίσω στο 1983 και εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Σύντομα έγραψαν και αυτοί το δικό τους υλικό και το προώθησαν χωρίς δυστυχώς να βρουν ανταπόκριση. Η Ολλανδία δεν είναι hot όνομα για το heavy metal  όταν η διπλανή Γερμανία έβγαζε σωρηδόν μπάντες και εταιρίες. Τελικά αποφασίζουν και κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους ‘’The Rules Have Been Disturbed’’ μόνοι τους, σε περίπου 500 βινύλια. Όλα μόνοι τους. Το εξώφυλλο είναι μια ζωγραφιά του κιθαρίστα Luit de Jong γι αυτό και είναι άσχημο το αποτέλεσμα. Αντίθετα, μουσικά έχουμε εξαιρετικό σπινταριστό heavy metal που κερδίζει τις εντυπώσεις. Επόμενη χρονιά, νέο ντέμο αλλά και πάλι το όνομα τους παρέμεινε άγνωστο.  Πλέον ονομάζονται Mandator. Το κουαρτέτο προσθέτει ένα μπασίστα στην ομάδα (μέχρι τότε οι δυο κιθαρίστες αναλάμβαναν και τα χρέη του μπάσου). Ο ήχος γίνεται ακόμα σκληρότερος, σχεδόν θρασάρουν. Σαν Mandator καταφέρνουν και βγάζουν δυο πολύ καλούς δίσκους μέσω της Γερμανικής  Disaster Records και να προσθέσουν το λιθαράκι τους στο Thrash Metal που γιγαντωνόταν εκείνη την εποχή.Τελικά το τέλος ήρθε σύντομα (1989) με τον Marcel Verdurmen να τους ξαναβάζει μπροστά (με άλλα μέλη) και να δημιουργεί ένα demo το 1993 πριν τελικά προστεθεί στους Altar.

Κλείνω τα μάτια με το που ξεκινά ο δίσκος. Φαντάζομαι την ανάδρομη τροφοδότηση ενέργειας μεταξύ αυτών και του κοινού τους σε μια συναυλία. Πανικός. Απελευθέρωση αδρεναλίνης. Σχηματισμός μεταλλικής ατράκτου. Καθε κύτταρο σου ενεργοποιείται και κινείται ανεξέλεγκτα σε κάθε κατεύθυνση. Ταχύτατοι ρυθμοί, δραστήρια riffs, υψίσυχνα ουρλιαχτά. Απαραίτητο κόψιμο για σόλο και αύξηση της επινεφρίνης και ανασυνδυασμός στρατηγικής επέλασης. Δεν κυμαίνεται όλος ο δίσκος σε  ένα αέναο ταχύτατο κύκλο. Το ‘’ Confused’’  ξεκινά με μελωδικές κιθάρες και μπάσο, σε πιο μέτριες ταχύτητες με επιρροές από το ένδοξο nwobhm ήχο. Καθαρά φωνητικά, επίσης πολύ μελωδικά.  Τα κρουστά δίνουν το σήμα και το τραγούδι μετατρέπεται σε κάτι πιο αδίστακτο και ανελέητο κρατώντας πάντοτε μια πιο γλυκόηχη προσέγγιση. Δεύτερο σήμα και αυξάνονται και άλλο οι ταχύτητες ενώ οι κιθάρες πλέον πετσοκόβουν στο διάβα τους. Πανέξυπνη ενορχήστρωση με τους σπόρους της μελωδίας να φυτρώνουν ανάμεσα σε παγωμένο έδαφος και να τους ευχαριστιέσαι ακόμα περισσότερο όταν τους δοκιμάζεις. Κάτι αντίστοιχο επαναλαμβάνεται και στο ‘’ Visit of the Vikings’’ που κλείνει το δίσκο. Τυλιγμένες μελωδίες κρύβουν τον σκληρό πυρήνα της σύνθεσης έως ότου αυτός αποκαλυφθεί και σαν χείμαρρος σε πνίξει και σε καταπιεί. Όχι με τη χρήση ταχύτητας αλλά με τη δύναμη του όγκου και της βαρύτητας.

Το ‘’ Tarantula’’ είναι το πιο παλιό σαν σύνθεση σε όλο το δίσκο. Μια ηχητική καταιγίδα μα με το πιο μέτριο ήχο (σχεδόν demo επιπέδου) και ακόμα πιο έντονες nwobhm στιγμές. Καρυδοσπάστες, οι δυο που αποτελούν το ρυθμικό ζευγάρι. Αναπτύσσουν τη βάση ώστε να επεκταθεί η βαναυσότητα των εγχόρδων. Είτε σε συντροφικό επίπεδο είτε σολάροντας, ο σκοπός είναι ένας: Να τα διαλύσουν όλα. Και μπορούν να το καταφέρουν μέσα σε ελάχιστα λεπτά μεταφέροντας τη φωτιά τους σε σένα. Με τίτλο τραγουδιού ‘’ Full Speed to Hell’’ δηλαδή τι θα περιμένατε;  Μετατοπίζουν το βάρος μιας μεταλλικης χιονοστιβάδας πάνω στο σβέρκο σου. Πανδαισία από τσιρίδες που αλυχτούν. Αν διαβάσετε κάπου για όπλα μαζικής καταστροφής, μην σας πούνε ψέμματα. Αυτά είναι. Βάλτε το δίσκο στο τέρμα μπροστά σε χιλιάδες κόσμο και περιμένετε τα αποτελέσματα. Επιλέξτε ανάμεσα σε ‘’Full Speed to Hell’’, ‘’Indenter’’ και ‘’Power of the Law’’ για γρήγορα εξόντωση ή το ‘’ Confused’’ για απροειδοποίητη εξαφάνιση.