Pungent Stench - Been Caught Buttering

Κάποτε τα εξώφυλλα είχαν πολύ πιο σημαντικό ρόλο. Σε εποχές προ ίντερνετ και με τον έντυπο τύπο να ασχολείται (αναγκαστικά) με λίγες μπάντες, το εξώφυλλο μπορούσε να γίνει βασικός παράγοντας προσέλκυσης ή απομάκρυνσης ενός αγοραστή. Πολλοί από εμάς έχουμε ρισκάρει-πειραματιστεί με αγορές με βάση το πόσο μας ενθουσίασε ή απογοήτευσε ένα εξώφυλλο. Επίσης πολλές φορές πιθανολογούσαμε για το είδος που παίζει η μπάντα, μόνο και μόνο από αυτό και το λογότυπο. Για να καταλήξουμε κάπου,υπήρξαν και κάποια εξώφυλλα πολύ ακραία που σου καρφνόντουσαν στο μυαλό είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια. Οι Pungent Stench είχαν μπόλικα τέτοια, όπως και πανέξυπνους τίτλους και στίχους μέσα από την διαστροφή που τους διέκρινε. Το Αυστριακό τρίο ξεκίνησε το 1988 μετά την διάλυση των Carnage και επιδόθηκε στο μουσικό είδος που ανέλαβε τα σκήπτρα εκείνη την εποχή, το death metal.  Παραγωγικότατοι, μετά το πρώτο τους demo ακολούθησε σπλιτάκι με τους επίσης Αυστριακούς (και μπαντάρα) Disharmonic Orchestra. Ήδη στα χέρια της Nuclear Blast (που ήταν σε νηπιακό στάδιο) με το συγκεκριμένο split , συνέχισαν την ίδια  χρονιά και με ένα ep ενώ την επόμενη χρονιά ετοίμασαν το δεύτερο τους split,αυτήτη φορά με τους Benediction που ήταν και αυτοί έτοιμοι να ντεμπουντάρουν όπως και οι ίδιοι οι Pungent Stench. Και εγένετο ‘’For God Your Soul... for Me Your Flesh’’ (1990) και τα λόγια περιττεύουν. Η μπάντα βρίσκεται σε μεγάλα κέφια και φθινόπωρο του 1991 έχουν έτοιμο τον επόμενο δίσκο, ‘’Been Caught Buttering’’ και δυο κομμένα κεφάλια να χαριεντίζονται. Ήμαρτον. Αλλά το στόχο τους το έπιασαν και ο δίσκος έφτασε στα αυτιά μου. Και άκουσα ανόθευτο (καλα, 1991 ήταν, πότε να είχε προλάβει να νοθευτεί) death metal.  Λίγα χρόνια αργότερα έβγαλαν ένα ep με αρκετά από τα τραγούδια να είναι διασκευές και ο ήχος τους να αλλάζει σταδιακά πράγμα που φάνηκε ξεκάθαρα στο ‘’Club Mond Bizarre’’, η μπάντα δεν αντέχει και το 1995 διαλύεται. Δυο από τα τρία μέλη ξαναβάζουν μπροστά τη μπάντα το 2001 και μέχρι το 2007 έχουμε άλλους δυο καλούς δίσκους.Η μπάντα ξαναδιαλύθηκε, υπήρξαν πολλοί τσακωμοί εντός και εκτός μπάντας με ένα τελευταίο δίσκο το 2018 που αφήνει ελπίδες για του τι είναι ικανή να προσφέρει η μπάντα αν το θελήσει.

Τα πρώτα δείγματα ήχου που ακούμε στο δίσκο φέρνουν Σουηδία μεριά. Αρκετά πριμαριστός ήχος αλλά αντί για όργανα έχουν σκαπτικά εργαλεία. Παρόλο που τα φωνητικά είναι αβυσσαλέα ουρλιαχτά, με λίγη προσοχή πιάνεις κάθε λέξη. Ασφυκτικά ογκώδεις ρυθμοί, με μελωδικά περάσματα στις κιθάρες χωρίς να χαρίζονται σε κανένα. Στο στιχουργικό τομέα έχουμε διαστροφικούς και ανώμαλους στίχους, ταιριαστοί με την αντίστοιχη μουσική που δημιουργούν. Αν και ηχητικά επιτίθονται συχνά και ανυποψίαστα από όλες τις πλευρές, δεν τους λείπουν και οι γκρουβάτες, doomy στιγμές, ίσα ίσα για τη στιγμιαία εξιλέωση πριν περάσει αυτή η ηχητική οντότητα που ονομάζεται Pungent Stench και τα ισοπεδώσει όλα. Το ‘’ Games of Humiliation’’ είναι ένα καλό παράδειγμα των πιο αργών στιγμών του δίσκου. Σαδιστικά βαρύ, σέρνεται με τα μοχθηρά του riffs και σου δημιουργεί τρόμο με τις διασταυρώσεις των ήχων που κατασκευάζουν μέσα στα διεστραμμένα μυαλά τους. Και αν προς το τέλος οι ακουστικές κιθάρες του τραγουδιού και οι κραυγές του δεν σου φέρουν στο μυαλό Stenced εποχής Amok, τι να πω, έχω καιρό μάλλον να ακούσω τους δεύτερους.

Διαβάζετε για αργά σημεία και μελωδίες και θα τους παρεξηγήσουμε....Εδώ δυνητικά μιλάμε για μια από τις πιο φονικές μπάντες του είδους. Ακραία σε όλα τα επίπεδα και αυτός είναι και ένας λόγος που άφησαν ιστορία. Μόνο στίχους να διαβάσετε, θα σοκαριστείτε.  Το εξώφυλλο; Ήδη τα είπαμε. Η μουσική;  Ένα τραίνο θανάτου που έρχεται κατά πάνω σου μανιωδώς έχοντας στα βαγόνια του άφθονη ερυσίβη από τα χειρότερα του ανθώπινου είδους. Και με αυτό σε καλύπτει από πάνω ως κάτω και σε μαστιγώνει. Επαγγελματικά. Σε σημεία που να αντέχεται ο πόνος, σε αφήνει να πάρεις αναπνοές, σε χτυπάει σε συγκεκριμένα σημεία κτλ. Και σου μένει μόνο η απόλαυση. Είτε σε μανιώδη τραγούδια (S.M.A.S.H. ) είτε στα εκκολαπτήρια του αργού βασανισμού (And Only Hunger Remains). Το άρρωστο χιούμορ τους σε συνδυασμό με το αργόσυρτο, σάπιο death τους είναι καταλυτικής σημασίας και το κάνει ξεχωριστό, μια επιθυμητή πάθηση. Το ‘’ Sputter Supper’’ είναι το καλύτερο από τα γρήγορα τους.Για τρία λεπτά νιώθεις κάθε οστό σου να δονείται από την ένταση  χωρίς τους ηχητικούς απελπιστικούς βάλτους άλλων κομματιών. Νιώθεις ακόμα και την συμπεριφορά από τα χείλη του τραγουδιστή. Το μπάσο σε σοδομίζει στο ‘’Sick Bizarre Defaced Creation’’, κραυγές α λα Celtic Frost έχουν την τιμητική τους και άφθονη λαχτάρα για συντριβή. Τα απαραίτητα καταχρηστικά μελωδικά χτυπήματα στο πουθενά εμφανίζονται απρόσμενα και τα ευχαριστιέσαι ακόμα παραπάνω. Ο δίσκος κλείνει με το ‘’ Splatterday Night Fever’’, ίσως το πιο διεφθαρμένο μελωδικά τραγούδι του δίσκου. Απροσδιόριστες χημικές διεργασίες του μυαλού δημιουργούν ιδέες για τέτοιας μορφής ήχους και μόνο τέτοιες. Οι πρώτοι δυο δίσκοι των Pungent Stench είναι σίγουρα οι καλύτεροι και αξίζουν να τσεκαριστούν από κάθε οπαδό του Death Metal.