Vodu - The Final Conflict

Μιας και η Classic Metalεπανακυκλοφόρησε τον δεύτερο δίσκο των συμπατριωτών τους Vodu, ευκαιρία να ασχοληθούμε και με την αντίστοιχη του ντεμπούτου τους που όμως πήρε μέρος τρία χρόνια πριν. Για τους Vodu και το ‘’ Seeds of Destruction’’ τα γράψαμε διεξοδικά και πρόσφατα εδώ: https://www.metalzone.gr/reviews/vodu-%E2%80%8E%E2%80%93-seeds-destruction .Πάμε τώρα για το ντεμπούτο ‘’The Final Conflict’’  που πρωτοκυκλοφόρησε το 1986 από την Rock Brigade Records και είχε στην σύνθεση της τον τραγουδιστή και κιθαρόστα των πρώτων εποχών, από τα demos τους, τότε που τραγουδούσαν ακόμα στη μητρική τους γλώσσα.  Η επανακυκλοφορία συνοδευόταν και από ένα επιπλέον τραγούδι, το ‘’ Walking with Fire’’ που είχε ηχογραφηθεί την ίδια εποχή (2017) και δείχνει το νέο πρόσωπο της μπάντας ενώ παίρνουμε και μια ιδέα από το φετινό τους δίσκο μιας και υπάρχει και εκεί (βασικά βάπτισε όλο τον δίσκο).

Όπως και στον επόμενο τους δίσκο, οι Vodu παίζουν Powerάδικο Metal Αμερικάνικης κοπής. Τα δυο πρώτα τραγούδια του δίσκου, ‘’Contradictions’’ και ‘’ What an Irony’’ (όπως και το ομώνυμο πιο κάτω) είναι τραγούδια από τις εποχές των demos, απλά με κάποες αλλαγές, καλύτερο ήχο και πλέον τραγουδισμένα στα Αγγλικά μπας και φτάσουν και ακουστούν πέρα από τις Πορτογαλόφωνες χώρες. Η παραγωγή και πάλι υστερεί, ιδιαίτερα σε σχέση με τον επόμενο δίσκο τους. Γρήγορες ταχύτητες, πανίσχυρο μπάσο που παίρνει πρωτοβουλία στον ήχο (θυμίζοντας πως επιτίθεται αντίστοιχα στους Manilla Road) παρόλο που υπάρχουν δυο κιθάρες. Ο παλιός τους τραγουδιστής, Andrews Góis, έχει δύναμη στη φωνή του αλλά οι δυνατότητες του είναι περιορισμένες. Ατσάλι που ρέει με ρυθμική τ(ρ)αχύτητα, δαιμονισμένο και καταιγιστικό. Ο όγκος που τους λείπει από την παραγωγή ισοσταθμίζεται από το όργανο του André Cagni. Στα πιο καινούρια τραγούδια δεν βρίσκουμε ιδιαίτερες αλλαγές στον τρόπο που συνθέτουν ή εκτελούν. Άλλαξαν όμως οι διάρκειες των νέων τραγουδιών προς το μεγαλύτερο/περισσότερο και προστέθηκαν σόλος που πιθανότατα εκτελεί ο δεύτερος κιθαρίστας που εισήλθε στην μπάντα. Ξεδιαλέγω το ‘’ This Is Not Your World’’ ως αγαπημένο του δίσκου αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν είμαι ο μόνος μιας και έπαιζαν πάντοτε στις συναυλίες του μιας και το ζητούσαν οι οπαδοί τους. Επίσης το ‘’ Endless Nightmare’’ παίζει να είναι η πιο σκληρή σκληρή με αθρόα riffs ενώ το ‘’ Nuclear Delirium’’ έχει τις πιο ήρεμες στιγμές. Θα ήταν πολύ ωραίο τραγούδι αυτό αν δεν το σκότωνε με τα φάλτσα του φωνητικά. Πάντως το καινούριο τραγούδι (Walking With Fire) ακολουθεί την Ευρωπαική σκηνή και είναι ένα πολύ καλό τραγούδι με την ανάλογη παραγωγή που του αξίζει.