Alpha Souls - Carousel Of Emotions

Οι Alpha Souls είναι μια νέα, μελωδική hard rock μπάντα από την Ισπανία. Ιθύνων νους της μπάντας ο κιθαρίστας Ricardo Walls ο οποίος ξεκίνησε το συγκεκριμένο Project μαζί με τον Hector Fontes, τον παραγωγό τους. Στη μπάντα υπάρχει Έλληνας τραγουδιστής, ο Manos Fatsis των Odyssey Desperado  και Hideaway και όποιος έχει ακούσει οτιδήποτε από αυτές τις μπάντες, γνωρίζει από πρώτο...αυτί τις ικανότητες του Μάνου. Η τετράδα των Alpha Souls ηχογράφησε 13 hard rock τραγούδια τα οποία περιλαμβάνει το ντεμπούτο τους ‘’Carousel Of Emotions’’  που κυκλοφόρησε 15 του μηνός από την RockCD Records. Όσοι λατρεύουν το Λευκό Φίδι, ας ρίξουν μια αυτιά.

Καταρχήν, ας εξυμνύσω την πολύ καλή παραγωγή που αναδίδει τους ήχους από κάθε όργανο. Στο εναρκτήριο ‘’ Climb To The Top’’ το riff μου θύμισε Motley Crue αλλά τελικά το γύρισαν σε πιο κλασσικούς μελωδικούς hard rock ήχους. Σε αυτό βοηθά και η χρήση πλήκτρων που το κάνει ναι μεν πιο μελωδικό αλλά κόβει από την αλητεία που χρειάζεται το είδος. Ο Ρικάρντο έχει δουλέψει πολύ τις συνθέσεις και έχει προσθέσει ότι στοιχεία χρειάζονται τα τραγούδια του για να γίνουν κολλητικά για τον ακροατή. Έκανε βέβαια και την κίνηση ματ βάζοντας τον Φατσή να τραγουδά και ανέβασε το επίπεδο δυο σκαλιά. Μπορείτε να διαβάσετε και να τον απολάυσετε και εδώ: https://www.metalzone.gr/reviews/%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CF%89%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9. Αν και η επιρροή των Whitesnake είναι εμφανέστατη, σε καμιά περίπτωση δεν μιλάμε για αντιγραφή. Ακούμε κάτι σύγχρονο και καινούριο και ας δανείζεται 80ς στοιχεία. Σε κάθε τραγούδι χωράει πάντοτε τουλάχιστον ένα ευχάριστο σόλο και αυτό μου λείπει από τη σύχρονη ροκ σκηνή. Τα περισότερα τραγούδια είναι γρήγορα, ότι πρέπει για το αυτοκίνητο, την συναυλία (την ποια;) ή το μπαρ χωρίς να λείπει και η μπαλάντα ‘’ How Well You Think You Know Me ‘’ ή έστω πιο αργό κομμάτι ‘’ Silent Days’’ ή το υπερπληκτράτο ‘’ Dreamer In The Night’’. Η διάρκεια του δίσκου είναι χορταστική εώς και παραπανίσια μιας και μιλάμε για μια ώρα απολαυστικών hard rock αρμονιών. Ξεδιαλέγω το ‘’ Words Unspoken’’ σαν την καλύτερη, προσωπικά, στιγμή του δίσκου. Λίγο η μεγάλη διάρκεια, λίγο η ομοιομορφία των ενορχηστρώσεων, λίγο η υπερβολική μελωδία, κάπου μετριάζεται ελαφρώς το αποτέλεσμα. Και πάλι όμως πολύ ευχάριστο άκουσμα.