CroMagnum - Born Free

Η ιστορία των CroMagnum ξεκινά το 2013 στο Μόντρεαλ του Καναδά όπου και  το ρυθμικό ντουέτο των Mad Parish αποχωρεί.  Έτσι γεννιούνται οι CroMagnum οι οποίοι και αυτοί συνεχίζουν σε heavy metal ρυθμούς. O Max Rex που έπαιζε μπάσο στο προηγούμενο συγκρότημα του, τώρα αναλαμβάνει χρέη αρχηγού ενώ πλέον παίζει κιθάρα,τραγουδα, γράφει συνθέσεις και στίχους, εμπλέκεται με της ηχογραφήσεις. Το τρίο των CroMagnum μπαίνει στο στούντιο το 2014 και ηχογραφεί το ομώνυμο ep το οποίο και περιλαμβάνει έξι συνθέσεις. Πολλά χρόνια πέρασαν και δυσκολεύτηκαν γενικότερα με τη θέση του drummer. Τελικά ο Max Rex με τον εδώ και πολλά χρόνια μπασίστα της μπάντας Gino La Posta κατάφεραν να ολοκληρώσουν το νέο τους ep ‘’Born Of Fire’’  με τον M.A.D. πίσω από τα drums, ο οποίος ήδη έχει αποχωρήσει από τη μπάντα. Για να  δούμε αν το επόμενο ep τους βγει σε μια επταετία. Το ep θα κυκλοφορήσει στις 17 Σεπτέμβρη από την King Metal Records χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν κυκλοφορήσει και σε κάποιο φυσικό φορμάτ.

Heavy Metal, Heavy/Doom Metal. Στιχουργική θεματολογία που ασχολείται με τα πάντα. Από μυθολογία μέχρι πολιτικά, από φιλοσοφία μέχρι την έκφραση οργής. Τα πάντα. Μουσικά τώρα....ορχηστρική εισαγωγή, heavy as fuck.  Το βάρος σέρνεται και θορυβοποιεί. Ελάχιστος χρόνος όμως του δίνεται, ένα λεπτό. Μετά ανεβαίνουν οι ρυθμοί, σχεδόν θρασίζει το όλο θέμα. Το ‘’Born Free’’ ανεβάζει ρυθμούς και παλμούς. Ωραίο riffing, τίποτα βέβαια που θα αλλάξει τη ζωή μας. Η φωνή έχει ένα γρέζι, δεν μας χαλάει καθόλου, ταιριάζει σε thrash μπάντες (οι CroMagnum δεν είναι) αλλά όταν προφέρει τις λέξεις αργά ή ήρεμα μου ακούγεται κάπως ενοχλητική. Το μπάσο κάνει δουλειά, ακούγεται μπροστά στη μίξη ενώ δυστυχώς το drumming δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Πάντως, το ‘’Born Free’’ που  επιλέχτηκε και σαν lyric βίντεο είναι πολύ καλύτερο σαν σύνθεση από το επόμενο τραγούδι  ‘’Waterval Boven’’.  Για το συγκεκριμένο, πιο heavy/doom τραγούδι έχω να γράψω μόνο το πανέμορφο σόλο και για τις μπασογραμμές που είναι η ραχοκοκαλιά της σύνθεσης. Η φωνή αρχίζει και μου την δίνει στα νεύρα, προφέρει λέξη προς λέξη σαν καταναγκαστικά  έργα. Και δεν ακούει και κάτι εξαιρετικό, διαφορετικό, εμπνευσμένο ή κάτι τέλος πάντων που θα σε κάνει να το ξαναβάλεις προς ακρόαση. Η πιο σκληρή και απολαυστική στιγμή τους έρχεται στο τελευταίο κομμάτι,το ‘’Congragation’’. Οι μελωδίες είναι πολλές και οι αρετές τους καλύπτουν τα κακώς κείμενα. Τα φωνητικά είναι ανεχτά χάρη στις πιο γρήγορες ταχύτητες. Στο σύνολο η παραγωγή είναι ικανοποιητική αλλά βεβαίως και θα μπορούσε να ήταν καλύτερη. Για την πόλη τους καλοί είναι αλλά δεν βλέπω να έρχεται παγκόσμια προβολή. Στηρίζουμε καλύτερα τοπικά προιόντα.